4 λεπτά στο μυαλό μιας κακοποιημένης γυναίκας. Εσύ αντέχεις να το διαβάσεις;

15:16 25/11/2021 - Πηγή: iPop

4 λεπτά στο μυαλό μιας γυναίκας που έχει κακοποιηθεί και που φοβάται. Φοβάται την κοινωνία, φοβάται μην γνωρίσει κάποιον που δεν της αξίζει, φοβάται τον άνδρα που περπατάει πίσω της τα βράδια. 4 λεπτά σκέψης για το πόσες γυναίκες εκεί έξω τρέμουν τους συντρόφους τους, κοιμούνται με μελανιές και ξυπνούν με χαστούκια. 4 λεπτά συνειδητοποίησης για το πώς αισθάνεται μια κακοποιημένη γυναίκα δεν είναι αρκετά, αλλά είναι μια καλή αρχή.

Έχω γνωρίσει γυναίκες που έχουν ζήσει την ενδοοικογενειακή βία, που έχουν φάει χαστούκια από τους συντρόφους τους, λίγα ή πολλά δεν έχει σημασία, που τα βράδια

κάποιος τις ακολουθούσε και έτρεχαν πανικόβλητες να γυρίσουν σπίτι, που ένας ανώμαλος στο δρόμο τις γλυκοκοίταζε πιάνοντας τα γεννητικά του όργανα, που δεν νιώθουν ελεύθερες γιατί ζουν σε μια σχέση καταπίεσης. Έχω γνωρίσει άνδρες που δεν ξέρουν τι θα πει ισότητα, που θέλουν να βγάζουν περισσότερα χρήματα από τις γυναίκες τους για να νιώθουν ανώτεροι, που θέλουν τη γυναίκα νοικοκυρά στο σπίτι να φροντίζει τα παιδιά και να πλένει τα πιάτα. Αηδιάζω και μόνο στην ιδέα και τρομάζω όταν σκέφτομαι πώς αισθάνεται μια κακοποιημένη γυναίκα.

Κι είμαι κι εγώ που φοβάμαι να γυρίσω αργά τα βράδια μόνη μου στο σπίτι. Που τελειώνω 11 η ώρα το βράδυ το μάθημα από τη σχολή χορού μου που απέχει ενάμιση χιλιόμετρο από το σπίτι μου και φοβάμαι να γυρίσω με τα πόδια μόνη, χωρίς αυτοκίνητο. Γιατί; Γιατί ο δρόμος είναι ερημικός, γιατί δεν έχει πολλά φώτα, γιατί δεν κυκλοφορεί κανείς τον Χειμώνα τέτοια ώρα στην περιοχή, γιατί πρέπει να διασχίσω στενάκια, γιατί, γιατί, γιατί… Δικαιολογίες!

Φοβάμαι γιατί υπάρχουν άρρωστα μυαλά. Φοβάμαι μην βρεθεί στον δρόμο μου αυτός ο ένας που θα με ακολουθήσει. Φοβάμαι μην του φανεί κοντή η φούστα μου και του γυαλίσω. Φοβάμαι και δεν το κρύβω κι όποτε έχει χρειαστεί να γυρίσω το βράδυ μόνη μου στο σπίτι, σκέφτομαι τι αντικείμενο από αυτά που κουβαλάω μαζί μου μπορώ να χρησιμοποιήσω για άμυνα. Τραγικό; Μα είναι η αλήθεια, κι όχι μόνο η δική μου αλήθεια, αλλά και πολλών ακόμα γυναικών.

Αλήθεια, όμως, πόσο ανόητοι είμαστε για να πιστεύουμε ότι μια κοντή φούστα μπορεί να φταίει; Γιατί η πηγή του κακού να είναι λίγο ακάλυπτο δέρμα; Από πότε το σορτσάκι δίνει το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να μας ακουμπήσει, να μας παρενοχλήσει, να μας ακολουθήσει στον δρόμο, να μας βιάσει;

Ως πότε θα σφίγγουμε τα κλειδιά στα χέρια μας όταν περπατάμε έξω τα βράδια;

Έχουμε το δικαίωμα να ντυνόμαστε όπως θέλουμε. Έχουμε το δικαίωμα να περπατάμε έξω μόνες ό,τι ώρα θέλουμε. Έχουμε το δικαίωμα να ζούμε ελεύθερες. Έτσι δεν είναι; Καλή η θεωρία, αλλά στην πράξη είναι απλά δικαιώματα ανύπαρκτα.

13 γυναικοκτονίες, 13 λόγοι που είναι τόσο σημαντική η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

Και όχι, δεν πηγαίνουμε γυρεύοντας. Και όχι, δεν φοράμε κοντά για να αποδείξουμε κάτι ή να προκαλέσουμε κάποιον, αλλά μόνο επειδή μας αρέσουν. Και όχι, δεν έχουμε ανάγκη από έναν άντρα να μας πει τι να κάνουμε, πώς να ντυθούμε, πώς να φερθούμε ή να μας θυμίσει τι αξίζουμε.

Είναι δύσκολο να μπεις στο μυαλό μιας γυναίκας, μιας κακοποιημένης γυναίκας, που έχει ταπεινωθεί, βιαστεί, υποτιμηθεί, γελοιοποιηθεί, ντραπεί, καταπιεστεί… Όμως μη νομίζεις πως είναι τόσο δύσκολο να νιώσεις το συναίσθημα του φόβου. Άραγε πώς αισθάνεται μια κακοποιημένη γυναίκα;

Με το που είδα το βιντεάκι της Lacta με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών ένιωσα πόνο, φόβο, η καρδιά μου σφίχτηκε, ράγισε σα να ήμουν εγώ αυτή η κοπέλα που ο σύντροφός της τη χτύπησε, την πόνεσε, την πίεσε και εν τέλει την πέταξε από τον γκρεμό.

4 λεπτά στο μυαλό μιας γυναίκας που έχει υποστεί όλα αυτά είναι πολύ λίγα για να αφουγκραστείς τον πόνο της, όμως έχεις σκεφτεί μήπως κι εσύ έχεις βιαστεί;

Pexels

Γιατί η βία δεν είναι μόνο σωματική, δεν φαίνεται πάντα με μώλωπες, αλλά είναι και λεκτική, ψυχολογική, οικονομική, και διακρίνεται ακόμα και από την άσκηση του ελέγχου. «Άσε, θα αποφασίσω εγώ γιατί σε αγαπώ και ξέρω καλύτερα», «Γιατί να δουλεύεις κι εσύ, αφού δουλεύω εγώ και για τους δύο, κάτσε με τα παιδιά καλύτερα», «Αν τολμήσεις να φύγεις, θα σου πάρω τα παιδιά», «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, δεν θα αντέξω αν με αφήσεις, μπορεί και να πεθάνω», «Αν το κάνεις αυτό, θα χωρίσουμε», «Δώσε μου το κινητό σου να δω ποιος σου στέλνει». Βία παντού και έλεγχος. Μήπως τώρα βλέπεις κι εσύ τα σημάδια;

Μήπως είσαι σε μια κακοποιητική σχέση και δεν το καταλαβαίνεις; Μια ιστοριούλα σαν παραμύθι μπορεί να σου θυμίσει τη ζωή σου

Μήπως κακοποιούμαστε μόνο και μόνο επειδή είμαστε γυναίκες; Μήπως επειδή υπάρχουν ακόμα αυτά τα μυαλά που πιστεύουν ότι ο άντρας θα είναι πάντα ο ανώτερος;

Είναι τόσο εύκολο να σηκώσει κάποιος χέρι πάνω σου. Είναι πραγματικά τόσο φτηνό και γελοίο. Μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε. Αλλά ξέρεις γιατί συμβαίνει; Επειδή είναι πιο δύσκολο να μάθουν όλοι αυτοί εκεί έξω να μας σέβονται. Είναι πιο εύκολο να βαράς ή να σκοτώνεις παρά να σέβεσαι και να δέχεσαι την ισότητα. Είναι πιο εύκολο να αφαιρέσεις από κάποιον το δικαίωμά του για ζωή από το να είσαι έτοιμος να ακούσεις τη γνώμη του και να συζητήσεις μαζί του.

Και ξέρεις κάτι; Ίσως κατά βάθος όλες να είμαστε κακοποιημένες, όχι απαραίτητα από συντρόφους, αλλά από την ίδια την κοινωνία που επιτρέπει ακόμα να περνούν από γενιά σε γενιά αυτά τα στερεότυπα, που πείθει τις γυναίκες ότι η αξία τους μετριέται με βάση τα ρούχα που φορούν και το κατά πόσο αναδεικνύουν τη σεξουαλικότητά τους, που δεν μαθαίνει στα μικρά αγόρια να σέβονται τις συμμαθήτριές τους και να μην τις αποκαλούν με χυδαίες προσφωνήσεις, που δεν ξέρει ακόμα τι πάει να πει σεβασμός.

Ο τίτλος του άρθρου είναι εμπνευσμένος από το βίντεο της Lacta σε συνεργασία με το Κέντρο Διοτίμα, αλλά και από εσένα, από εμένα, από κάθε γυναίκα που έχει κακοποιηθεί από τον σύντροφό της ή από την ίδια την κοινωνία και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο πιστεύω ότι μπορείς έστω και λίγο να μπεις στο μυαλό μιας κακοποιημένης γυναίκας. Γιατί αυτή ίσως και να είσαι εσύ…

Φοβάμαι, ναι, κι εγώ φοβάμαι, όμως προτιμώ να μιλώ και να ζω ελεύθερη, παρά φυλακισμένη σε μια σχέση, έναν γάμο, μια κοινωνία που χτίζει κάγκελα γύρω μου για να με «προστατεύσει».

Έχουμε δικαίωμα να ζούμε ελεύθερες κι εδώ δε χωρούν αντιρρήσεις!

Πώς να θες να γίνεις γονιός και να κάνεις κόρη, όταν μια “κακιά στιγμή” μπορεί να της στερήσει τη ζωή;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο 4 λεπτά στο μυαλό μιας κακοποιημένης γυναίκας. Εσύ αντέχεις να το διαβάσεις; εμφανίζεται στο iPop.