Αγαπητό ημερολόγιο: Πρώτες μέρες φοιτήτρια μακριά από το σπίτι μου

19:13 27/10/2021 - Πηγή: iPop

Θυμάμαι σαν τώρα τη στιγμή που φόρτωσα την τελευταία κούτα στο φορτηγό και έφυγα από το πατρικό μου σπίτι για να πάω για σπουδές σε μια άλλη πόλη 400 χλμ μακριά. Φοιτητής μακριά από το σπίτι! Όλοι λέγαν να το ζήσεις, είναι τέλεια η φοιτητική ζωή, είναι μια εμπειρία ζωής που θα σε κάνει άλλον άνθρωπο. Ειδικά εμένα που ήμουν ένα πολύ ήσυχο παιδάκι και χαμηλών τόνων. Και ήταν όντως μια από τις πιο όμορφες εμπειρίες που έζησα και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη που μπόρεσα να το κάνω.

Pixabay Ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής σου

Όταν

είσαι φοιτητής μακριά από το σπίτι σου το πατρικό, από τη φωλιά, την ασφάλεια, την αγκαλιά, είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της ζωής σου. Ξαφνικά κάποιος ορίζει ότι στα 18 σου είσαι έτοιμος να κάνεις αυτό το βήμα και βγεις από όλα αυτά που είναι η οικογένεια για εσένα.

Έφυγα για εκείνη τη βροχερή πόλη του Βορρά που θυμίζει στο κλίμα το Λονδίνο (μόνο στο κλίμα) και μετά γυρνούσα πάντα με μια βαλίτσα στο χέρι σαν περαστική. Τον πρώτο καιρό είχα κάνει το δρομολόγιο για Αθήνα άπειρες φορές. Κάθε δύο βδομάδες ήμουν στο σπίτι μου. Και ξαφνικά κατάλαβα ότι κάνοντας αυτό, δεν ήμουν παρούσα ούτε στο ένα μέρος ούτε στο άλλο. Γιατί δεν ευχαριστιόμουν την Αθήνα όσο ήμουν εκεί αφού ήξερα ότι θα περάσει γρήγορα το Σαββατοκύριακο και θα γυρίσω ξανά, αλλά και όσο κρατούσε η παραμονή μου στο μέρος που σπούδαζα δεν με άφηνα να δεθώ. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Κεφάλαιο ενηλικίωση: Δύο φοιτήτριες μοιράζονται την εμπειρία τους και σου δίνουν tips για το πώς να γίνει πιο ανώδυνη η πρώτη μετακόμιση μακριά απ’ την πόλη σου

Αυτό είναι το χειρότερο

Ξαφνικά φτάνει η Δευτέρα που ανεβαίνεις στο πρώτο λεωφορείο για να σε πάει στη σχολή και ο κόμπος της πρώτης μέρας που είχες ξαναζήσει στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και σε άλλες τόσες πρώτες μέρες της ζωής σου επιστρέφει.

Εκείνο το εισιτήριο που κρατούσα σφιχτά στα χέρια μου και το έπαιζα αν είχε φωνή θα έλεγε: «Παράτα με επιτέλους ήσυχο»! Και φτάνεις στη σχολή και έχει γίνει αυτό που φοβάσαι περισσότερο από όλα. Έχουν γίνει ήδη τα πηγαδάκια και μιλάνε όλοι μεταξύ τους, σαν να μην τρέχει τίποτα. Κοιτάω γύρω μου ψάχνω κάποιον να πιαστώ, κάποια γνωστή φάτσα ίσως, τίποτα. Εκείνη τη στιγμή στο μυαλό ενός εσωστρεφή τύπου ορίζει μόνο ένα πράγμα ως σωτηρία. Τη φυγή. Πήρα εκείνο το εισιτήριο το παιδεμένο και γύρισα με το ίδιο λεωφορείο πίσω στην πόλη.

Σε όλη τη διαδρομή με έβριζα από μέσα μου. Μου έλεγα τι βλακείες κάνεις ρε φίλε! Τώρα τι θα κάνεις; Δεν γίνεται να φεύγεις, θα περάσεις τέσσερα χρόνια μόνη σου σε αυτόν εδώ τον βροχερό τόπο! Και σιγά τι θα γινόταν αν μιλούσες σε έναν άνθρωπο; Το σκέφτηκα λοιπόν πολύ, το βασάνισα και έλεγα ότι κανείς δε θα μου μιλήσει αν δεν το κάνω εγώ, εκείνοι είχαν ήδη γνωριστεί.

Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με την απόφαση, ότι και αν συμβεί να μιλήσω με έναν άνθρωπο και να γνωριστώ. Πήγα με αυτήν την αυτοπεποίθηση και αυτό το attitude ακόμα και αν καταβάθος ένιωθα φοβισμένη. Και όντως το έκανα! Μπήκαμε σε ένα αφθιθέατρο και έψαχνα που να κάτσω. Βρήκα μια κοπέλα που καθόταν μόνη της και μου φάνηκε συμπαθής. Πήγα και τη ρώτησα αν κάθεται κάποιος δίπλα της και αν μπορώ να κάτσω και μου πρότεινε τη θέση. Συστήθηκα φορώντας ένα μεγάλο χαμόγελο και έτσι πιάσαμε την κουβέντα.

Ήταν το ίδιο απελπισμένη με εμένα γιατί ούτε εκείνη είχε καταφέρει να μιλήσει την πρώτη μέρα και έφυγε με το ίδιο λεωφορείο πίσω! Και μετά όλα έγιναν ξαφνικά εύκολα μόνο με μια ερώτηση. Ρωτήσαμε μετά και άλλους και άλλους και τελικά έγινε μια μεγάλη παρέα, από όλα τα μέρη της Ελλάδας που μετρά φέτος 19 χρόνια αδελφικής φιλίας.

Οι παρέες από τη φοιτητική ζωή

Αν εξαιρέσεις τις πρώτες μέρες που είναι το πιο δύσκολο που αντιμετώπισα ως φοιτητής μακριά από το σπίτι η φοιτητική ζωή μόνος σου είναι ένα σπουδαίο δώρο για την ενηλικίωση σου. Εκτός από τις γνώσεις στο αντικείμενο που σπουδάζεις, η λέξη που χαρακτηρίζει τη φοιτητική ζωή είναι η ξεγνοιασιά, είναι παρέα, είναι το γλέντι.

Τότε τουλάχιστον, δεν ξέρω πώς είναι να σπουδάζεις σε μια εποχή με πανδημία και αποστάσεις. Οι παρέες που θα κάνεις στην πόλη που σπουδάζεις, είναι η οικογένειά σου εκεί που ζεις. Όταν ήμουν άρρωστη φρόντιζε για εμένα η φίλη μου ή εγώ για εκείνη, όταν δεν είχαμε για κάποιο λόγο χρήματα μοιραζόμασταν τα χρήματα ή το φαγητό. Η φοιτητική ζωή έχει νοιάξιμο, γενικά. Για τον εαυτό σου, για τους άλλους.

Θέλοντας και μη ωριμάζεις κάπως και είσαι ξαφνικά υπεύθυνος για πράγματα που πριν δεν είχες καν σκεφτεί. Το post it που έγραψε η μαμά μου πριν φύγει από το φοιτητικό μου σπίτι για πρώτη φορά, το κράτησα σε όλη την φοιτητική ζωή μου. «Σκουπίδια, Σίδερο, Θερμοσίφωνας» Αυτές οι τρεις λέξεις! Να προσέχεις δηλαδή παραφρασμένο. Κανείς άλλος δε θα βγάλει τα σκουπίδια σου για εσένα ή θα βγάλει το σίδερο από την πρίζα, ή θα κλείσει το θερμοσίφωνα. Πρέπει εσύ να τα θυμάσαι.

Από την ματιά μιας φοιτήτριας σαν όλες τις άλλες

Απόλαυσέ το

Όσο είσαι εκεί, ακόμα και αν τώρα σου φαίνεται βουνό, να ξέρεις σε λίγο τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Σταμάτησα τα πολλά τα ταξίδια στην Αθήνα κάποια στιγμή γιατί και κουράστηκα πια τα πηγαινέλα αλλά και γιατί έχανα πράγματα από την παρέα μου και ήθελα να μην λείπω πια. Όταν γυρίσεις πίσω σπίτι σου σε τέσσερα χρόνια θα είσαι ένας άλλος άνθρωπος. Θα είσαι ένας άνθρωπος που έμαθε αυτό το αντικείμενο που θα εργαστεί, μάλλον, και πια έχει μια σπουδαία προίκα να κουβαλά μέσα του, ανθρώπους που κάποιοι από αυτούς έγιναν οικογένεια αλλά και αναμνήσεις για μια ολόκληρη ζωή.

Σε καταλαβαίνω αν νιώθεις λίγο μετέωρος τώρα που είναι η αρχή σου σε μια νέα πόλη, ευτυχώς αυτή η φάση κρατά λίγο. Να έχεις θάρρος και να ξέρεις ότι όλοι νιώθουν λίγο πολύ το ίδιο. Ακόμα και αυτοί που καταφέρνουν και κρύβουν την ανησυχία τους και το άγχος πίσω από δυνατά γέλια και αστεία. Γνώρισε ανθρώπους και κάνε στην πορεία το ξεκαθάρισμά σου με ποιους ταιριάζεις και ποιους όχι.

Και μην κολλάς πολύ στην ζωή σου την άλλη και σε γνωστούς που πιθανά μπορεί να έχεις. Εκτός αν είσαι αποφασισμένος ότι δεν θα το ζήσεις με τους συμφοιτητές σου αλλά με την παλιά σου ζωή. Αυτή η παλιά ζωή όμως έχει πάντα ημερομηνία λήξης, φίλοι και οικογένεια έρχονται για λίγο και πάντα φεύγουν.

Βρες αν θες έμπνευση από τις παρέες που έκανες στις προηγούμενες πρώτες φορές της ζωής σου. Και εκεί όμως τα κατάφερες! Και τώρα μπορείς, απόλαυσέ το γιατί τελειώνει γρήγορα και κάποια στιγμή θα αναπολείς εκείνες τις υπέροχες μέρες! Να περάσεις τέλεια και να ξέρεις ότι σε ζηλεύω λίγο που το ζεις από την αρχή.

Τα 8 πράγματα που πρέπει να κάνεις οπωσδήποτε ως φοιτητής!

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Αγαπητό ημερολόγιο: Πρώτες μέρες φοιτήτρια μακριά από το σπίτι μου εμφανίζεται στο iPop.