Γιατί ακόμα συζητάμε στην τηλεόραση για τα αυτονόητα;

18:01 2/10/2020 - Πηγή: iPop

Τηλεόραση δεν βλέπω ως τηλεθεατής. Την έχω συνέχεια ανοιχτή, σαν background noise και ρίχνω ματιές σε ότι προλαβαίνω κυρίως λόγω της πετριάς που έχω με την τηλεόραση! Τόσα χρόνια ήμουν κομμάτι της και την διαμόρφωνα στο μικρούλικο ποσοστό που μου αναλογούσε. Ομολογώ πως την Ιωάννα Μαλέσκου την είδα στην πρώτη της εκπομπή για λίγο. Κουκλάρα! Έξω από τα γούστα μου, μεν, κουκλάρα δε! Θα με ρωτήσεις, ποιος τύπος γυναίκας μου αρέσει; Θα σου πω, ο όμορφος στην ψυχή άνθρωπος.

Η Ηλιάνα Παπαγεωργίου από την άλλη, είναι μοντέλο. Τελεία. Και τα μοντέλα είναι ο οδηγός, πάνω στα οποία κόβεται η μαζική παραγωγή ανά προϊόν, στην προκειμένη περίπτωση το ανθρώπινο σουλούπι. Πάμε παρακάτω.

Άνοιξα πριν λίγο το ipop.gr. Να διαβάσω τι έχουμε ανεβάσει. Και έπεσα σε ένα άρθρο με δυο video αποσπάσματα των εκπομπών των δύο κοριτσιών. Και -ρε παιδιά- στεναχωρήθηκα. Μάλλον θα το έχετε δει, αν όχι στην τηλεόραση σε real time, τότε σε κάποιο από τα άρθρα που ανεβάζουν διάφορα sites και το δικό μας, μεταξύ αυτών!

Αν λείπατε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όμως και μόλις πατήσατε γη, σας λέω σύντομα πως η κ. Μαλέσκου έσκασε μύτη στην εκπομπή της τις προάλλες με ένα έξωμο φόρεμα με εξαιρετικά χαμηλό ντεκολτέ και της συνέβη το αναμενόμενο «ατύχημα» διότι είχε την ιδέα να ρίξει και μια γυροβολιά σηκώνοντας τα χέρια (Που όταν ξαναείδα το video βέβαια συνειδητοποίησα ότι μάλλον δεν έγινε και κανένα “ατύχημα”).

Τι το ‘θελε… Την περιέλαβαν απ την εκπομπή της Ηλιάνας και δεν την άφησαν σε χλωρό κλαρί. Τι βλέμματα γεμάτα νόημα ανταλλάχτηκαν, τι σαγόνια κρέμασαν, τι πειράγματα έγιναν μεταξύ των συντελεστών… δεν περιγράφονται. Ένας από τους συντελεστές έκανε λόγο για τις «δύο φίλες με τις οποίες γεννιέται κάθε γυναίκα» εννοώντας τα στήθη της και ακολούθησε ένας μικρός χαμός στο πλατό. Τα σχόλια για το ρούχο της ξανθιάς παρουσιάστριας έδιναν και έπαιρναν με συμπέρασμα πως δεν επιτρέπεται να φορά κανείς τέτοιο ρούχο το πρωί. Μπορείς μόνο το βράδυ!

Κάθισα και είδα και τη συνέχεια του βίντεο. Περιέλαβαν στη συνέχεια την κ. Μηλιαρέση… επειδή φορά πάντα μαύρα. Και αποφάνθηκαν πως πρέπει να φορά και «ένα χρωματάκι» γιατί μαύρο πρωί πρωί δεν… (αυτό με άγγιξε περισσότερο, γιατί και γω σαν κρητικός από τα σφακιά μαυροφορούμαι συνέχεια λολ)

Η Ιωάννα δεν τ’ άφησε να περάσει έτσι. Βγήκε την επομένη και είπε πως «έπεσε θύμα μιας άκρως σεξιστικής και απόλυτα προσβλητικής για κάθε γυναίκα επίθεση». Μίλησε για οικογένειες που ακούν και πληγώνονται κλπ κλπ κι αν θες να τα μάθεις όλα από πρώτο χέρι διάβασε το άρθρο μας και σχημάτισε άποψη μόνη/ος σου.

Προσωπικά έμεινα με μια πικρή γεύση.

Γιατί στον 21ο αιώνα, πρέπει ακόμα να απολογούμαστε για το τι φοράμε. Σαφώς και υπάρχει μόδα: Έχει κανόνες, κάθε 6 μήνες ανανεώνεται, πόλεις ζουν από τον τουρισμό της, συνεργεία στήνουν πασαρέλες, μοντέλα κόβουν χιλιόμετρα πάνω σ’ αυτές, δείχνοντας τις νέες συλλογές, εργάτες τρώνε ψωμί σε εργοστάσια με πατρόν και υφάσματα, καταστήματα βγάζουν μεροκάματα πουλώντας ρούχα, υπάλληλοι συντηρούν οικογένειες με τις κρεμάστρες στα χέρια, εφορίες φορολογούν τα κέρδη (εδώ γελάμε). Η μόδα συντηρεί οικονομίες κρατών και οικογένειες.

Αυτή η μόδα όμως, απευθύνετε σε όλους μας. Άνδρες γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ. Όλους μας. Και έχει ένα τεράστιο προσόν! Είναι δημοκρατική. Σου δείχνει τα καλούδια της και δεν σε υποχρεώνει με ρόπαλο στο χέρι, ξυρισμένο κεφάλι και θαλάμους αερίων να την ακολουθήσεις. Είναι προαιρετική. Σαν το πιπέρι καγιέν στα φαγητά. Θέλεις να την ακολουθήσεις; Feel free to do so. Δεν θέλεις; Γούστο σου καπέλο σου και από δω παν κι άλλοι. Έχουμε σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή για να απασχοληθούμε, από το αν θα φοράμε μαύρα, κόκκινα ή κλαρωτά!

Απ’ την άλλη, feel free να κρίνεις αν είσαι τέτοιος άνθρωπος και ποια είμαι εγώ να σου το απαγορεύσω. Κάντο όμως σπίτι σου, στον καθρέφτη σου, στην κολλητή σου, πίνοντας κρασί και προσπάθησε σιγά σιγά να το περιορίσεις διότι καλό είναι να θυμάσαι το αρχαίο και αιώνιο μην κρίνεις για να μην κριθείς. Δεν θέλω να σοκάρω κανέναν και θα σας το φέρω σιγά σιγά μην μου πάθετε και τίποτα και το χω κρίμα στο λαιμό… αλλά όλοι σ’ αυτή τη ζωή είμαστε ίσοι.

Ακόμα και αν έχουμε καταραμένες φτώχειες, ή πνιγόμαστε στο χρήμα. Μπορεί να ζυγίζουμε 250 κιλά, ή να μας βλέπει η Ζιζέλ και να ζηλεύει. Αυτοί που κάθονται σε θέσεις-θρόνους και όσοι δουλεύουν ανειδίκευτοι. Όλοι είμαστε ίσοι.

Και άκου να δεις κάτι πράγματα… Ίσοι είμαστε και όταν έχουμε γούστο και όταν δεν έχουμε.

Μπορούμε, λοιπόν, να φοράμε ότι θέλουμε, σε όποια ηλικία και αν είμαστε και όποια θέση κι αν καθόμαστε. Εκτός εάν υπάρχει εταιρικό dress code. Αν ο εργοδότης σου, σε ενημέρωσε πως στο γραφείο φοράμε κοστούμι όλοι, καλύτερα μην εμφανιστείς όπως η Μαλέσκου στην εκπομπή της. Για το καλό σου βρε κουτό. Η τηλεόραση, όμως, δεν είναι γραφείο. Και δεν φημίζεται και για την κομψότητά της. Έχουν πονέσει τα μάτια μας μ’ όσα φορέσανε και φορούν όλοι μπροστά από τις κάμερες. Αλλά είπαμε. Γούστο τους καπέλο τους και σίγουρα απευθύνονται σε ένα κοινό που ντύνεται ανάλογα. Ή κι εδώ ανοίγει μεγαλύτερη κουβέντα αλλά θα την κάνουμε άλλη ώρα, έχει εκπαιδευτεί να ντύνεται ανάλογα από μια τηλεόραση-δάσκαλο, από περιοδικά lifestyle-δασκάλους κλπ

Ψιλά γράμματα το τι φορά ο καθένας θα μου πεις. Και θα συμφωνήσω. Ακόμα και για τους καυγάδες ή τα show που στήνονται γύρω από αυτό το θέμα.

Ο λόγος που βαράω το πληκτρολόγιό μου αυτή τη στιγμή κατεβάζοντας κείμενο σεντόνι, είναι πως περισσότερο από όλα με έτσουξε η σεξιστιστική αντιμετώπιση του σεξισμού! Ότι δηλαδή η ίδια η Μαλέσκου, βγήκε και προσπαθώντας να πει τον πόνο της άρχισε να μιλά για συμπεριφορές σεξιστικές, από γυναίκες προς γυναίκα και δώσ του οι γυναίκες αυτό και δώσ του η γυναίκα το άλλο και πάρε και το «γυναίκες ενωμένες» και ο Χριστός και η Παναγία μαζί!

Κορίτσια δεν καταλαβαίνετε πως τέτοιες διευκρινήσεις τρέφουν τον σεξισμό;

Απαίτησε χρυσό μου συμπεριφορές ορθές προς τον άνθρωπο!

Τι θα πει γυναίκες, άνδρες, ΛΟΑΤΚΙ κλπ; Άνθρωποι είμαστε όλοι. Ανθρώπινο γένος. Τελεία παύλα παράγραφος.

Οι άνθρωποι είναι όλοι ίσοι, οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να κάνουν ότι επιλογή τους καπνίσει εάν δεν θίγουν άλλους ανθρώπους. Και το γούστο στη μόδα δεν θίγει κανέναν! Απολύτως. Αφήστε τα φεμινιστικά στις παλιές που έκαιγαν σουτιέν το ‘60.

Σήμερα μιλάμε -λάθος ακόμα μεγαλύτερο κατά την ταπεινή γνώμη μου- για υποχρεωτικό «diversity» και απολύουμε άντρες για να προσλάβουμε γυναίκες, αφροευρωπαίους, αφροαμερικανούς, ομοφυλόφιλους, τρανς ή ότι άλλο ζει καταπιεσμένο στην σημερινή εποχή! Αυτό δηλαδή που απλά θα έπρεπε να συμβαίνει κανονικά, εμείς το θεσμοθετούμε το κάνουμε υποχρεωτικό! Θα μου πεις από κάπου πρέπει να ξεκινήσει και θα συμφωνήσω. Δεν έχω λύση. Αν είχα θα ήμουν τώρα σε παράθυρο στο CNN και από πίσω μου θα κουνούσαν σημαιάκια Popi for President! Αλλά αυτά είναι δύσκολα πράγματα, τ’ αφήνω για αυτούς που έχουν περισσότερο μυαλό από το ποντιακό δικό μου και σταματώ εδώ μια λαμπρή καριέρα. Μένω στο να ασκώ κριτική στα πεπραγμένα τους ή στις εξαγγελίες στο μέτρο που μπορώ, με το μικροφωνάκι και το πληκτρολόγιό μου.

Μια καλή σκέψη, όμως, είναι να πιστέψουμε πάνω από όλους εμείς που (αν είναι δυνατόν να ειπώθηκε κάτι τέτοιο. Τ’ ακούω και το ξανακούω και λέω με γελούν τ’ αυτάκια μου) γεννηθήκαμε με «δυο φίλες» σ’ αυτή τη ζωή!!! Γιατί εμείς μεγαλώσαμε με το dna μας να φέρει βαρέως αυτό το υποτακτικό του πράγματος. Και δυστυχώς εμείς, διαιωνίζουμε τα ίδια λάθη στα καμάρια μας που γεννήθηκαν χωρίς «φίλες».

Ίσως, λοιπόν, ένα μικρό πετραδάκι θα έμπαινε εάν σταματούσαμε να μιλάμε για αγόρια και κορίτσια, γυναίκες και άντρες και μιλούσαμε απλώς για ανθρώπους. Με τις ίδια ικανότητες, ευαισθησίες, συμπεριφορές, δυνατότητες, επιλογές και προοπτικές. Ίσως -λέω- τότε, σε 25-50 χρόνια, η νέα αυτή γενιά, που θα έχει μεγαλώσει με άλλες προσλαμβάνουσες καταφέρει να μπαζώσει το χάσμα μεταξύ των φύλων.

Είμαι ρομαντική ψυχή ε; Το ξέρω. Αλλά το κρύβω. Γιατί οι ρομαντισμοί δεν σ’ αφήνουν να προκόψεις όταν έχεις γεννηθεί «με δυο φίλες» στα τέλη του 20ου αιώνα!

Υ.Γ 1 Άκου «δυο φίλες» … ενώ διανύουμε τον μήνα ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού! Πόσο θα πληγώθηκαν γυναίκες που έχασαν κάποια από αυτές τις “φίλες”. Λυπάμαι.

Υ.Γ 2 Ουπς! Κάτι μου λέει πως μόλις διέγραψα από την τηλεοπτική μου καριέρα ως «καλεσμένη» δύο εκπομπές… Χμ! Ποπάκι φάτα τώρα

Το άρθρο Γιατί ακόμα συζητάμε στην τηλεόραση για τα αυτονόητα; εμφανίζεται στο iPop.