Γιατί οι πολιτικοί πρέπει να μάθουν από ψυχολογία

18:31 2/12/2021 - Πηγή: iPop

Ο κορονοϊός και η διαχείρισή του μας έχει διχάσει. Όχι μόνο εμάς σαν ελληνικό λαό. Αλλά όλο τον κόσμο. Ανά διαστήματα εμφανίζονται πολλές ομάδες ανθρώπων που πιστεύουν κάτι διαφορετικό. Φυσιολογικό βέβαια αφού είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις, αλλά όταν φτάνουμε στο σημείο να δημιουργούνται δύο ακραίοι πόλοι, τότε ναι υπάρχει πρόβλημα. Αυτή την περίοδο το κύριο θέμα που μας απασχολεί είναι οι εμβολιασμοί και τα μέτρα. Κι εκεί φυσικά οι απόψεις διίστανται. Το μυστικό για να υπάρξει ψυχραιμία

και σωστή πληροφόρηση είναι να ενημερωνόμαστε και να λαμβάνουμε υπόψιν μας μόνο τις σοβαρά επιστημονικές απόψεις κι όχι το τι πιστεύει ο καθένας. Όταν υιοθετούμε ακραίες απόψεις ανθρώπων οι οποίοι δεν σχετίζονται με την επιστημονική κοινότητα, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να γινόμαστε μέρος αυτής της παραπληροφόρησης. Όμως, ο κόσμος δεν διχάζεται μόνο όταν δεν είναι σωστά ενημερωμένος. Ο κόσμος διχάζεται και όταν υπάρχει διχαστικός πολιτικός λόγος.

Στη ζωή μετράει όχι μόνο το τι θα πεις, αλλά κατά βάση το πώς θα το πεις. Μπορείς να πεις το ίδιο πράγμα σ’ έναν άνθρωπο με δύο διαφορετικούς τρόπους: Ο ένας να τον κάνει έξαλλο και ο άλλος να τον ηρεμήσει. Θα έχεις πει κάτι διαφορετικό; Όχι. Θα έχεις πει το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια.

Οι άνθρωποι με υψηλό EQ χαρακτηρίζονται απ’ την ικανότητα -και θέλησή τους- να μιλάνε στους άλλους χωρίς να θέλουν να τους επιβάλλουν την άποψή τους, χωρίς να είναι επικριτικοί και δείχνουν υψηλό βαθμό ενσυναίσθησης, αναγνωρίζοντας ότι οι λέξεις πονάνε. Γι’ αυτό επιλέγουν να κάνουν ορθή χρήση της γλώσσας, να μην αναφέρουν πολλά “πρέπει”, δεν θέλουν να χειραγωγούν, αντιθέτως κατανοούν και μπαίνουν στη θέση του άλλου και γενικά ενδιαφέρονται για την ψυχολογία του συνανθρώπου τους.

Η ορθή χρήση της γλώσσας είναι επίσης ένα πολύ αποτελεσματικό εργαλείο μάρκετινγκ. Το μάρκετινγκ -ως γνωστόν- για να είναι αποτελεσματικό πρέπει να μπορεί να κατανοήσει την ψυχολογία του καταναλωτή. Πώς θα πουλήσω κάτι εάν προσπαθήσω να το επιβάλλω; Οι διαφημιστές θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις ότι έχεις ανάγκη αυτό το προϊόν, ότι εσύ το θέλεις, όχι ότι σου επιβάλλει κάποιος άλλος να το πάρεις. Ποιος θα αγόραζε το iPhone εάν η Apple δεν το έκανε τόσο ελκυστικό και δεν το παρουσίαζε ως την απόλυτη συσκευή που έχουμε όλοι ανάγκη; Η ψυχολογία στο μάρκετινγκ μπορεί να κάνει μια καμπάνια επιτυχημένη ή αποτυχημένη.

Κι αν διαβάζοντας το κείμενο μέχρι στιγμής νιώθεις ότι έχεις μπερδευτεί και δεν καταλαβαίνεις πώς όλα αυτά συνδέονται με τη διαχείριση της πανδημίας, θα σου πω ότι η απάντηση είναι πολύ απλή: Η χρήση της γλώσσας απ’ την πλευρά των πολιτικών μέσα στην πανδημία μπορεί πραγματικά να αλλάξει ακόμα και τον τρόπο που αντιδράμε σε νέα μέτρα, σε επιβολές προστίμων, σε lockdowns κι ό,τι άλλες αποφάσεις καλούνται να πάρουν οι πολιτικοί για να την αντιμετώπιση του κορονοϊού.

Ένας λαός αναπόφευκτα θα “χωριστεί” σε δύο στρατόπεδα, τους υπέρμαχους του εμβολίου και τους ανθρώπους που διατηρούν τις επιφυλάξεις τους, ωστόσο, όταν αυτός ο διχασμός ενισχύεται από έναν διχαστικό πολιτικό λόγο, η σύγκρουση θα είναι ισχυρότερη. Οι πολιτικοί έχουν χρέος να ενώνουν κι όχι να διχάζουν τον λαό δημιουργώντας πόλους. Οι πολιτικοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούν χαρακτηρισμούς όταν μιλάνε για τους πολίτες. Πρέπει να αντιμετωπίζουν τον κάθε πολίτη με τον ίδιο τρόπο, σαν ισότιμο μέλος αυτής της κοινωνίας.

Επιστρέφοντας στο κομμάτι του μάρκετινγκ και της ψυχολογίας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι και στην πολιτική δανειζόμαστε πολλές τακτικές του μάρκετινγκ. Μπορείς να ανακοινώσεις τα ίδια μέτρα με δύο διαφορετικούς τρόπους. Με τον έναν τρόπο να ενώσεις και να καθησυχάσεις τον λαό και με τον δεύτερο να πυροδοτήσεις εντάσεις. Μην παρεξηγηθώ, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει οι πολιτικοί να μας πλασάρουν αντισυνταγματικές αποφάσεις με όμορφα λόγια, απλώς να προσπαθούν να κάνουν λίγο πιο συνετή χρήση των λέξεων. Γιατί οι λέξεις έχουν δύναμη.

Είναι διαφορετικό να πεις “εμβολιασμένοι και αρνητές ή αντιεμβολιαστές” και διαφορετικό να πεις “εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι”. Στην πρώτη περίπτωση αγαπημένε μου πολιτικέ διχάζεις και χωρίζεις τον λαό σου σε δύο κατηγορίες και χρησιμοποιείς μια λέξη με πολύ αρνητική χροιά. Στη δεύτερη περίπτωση μιλάς για μια αντικειμενική κατάσταση, ότι κάποιοι είναι εμβολιασμένοι και κάποιοι όχι.

Δεν είναι τυχαίο που εδώ και δεκαετίες οι ψυχολόγοι επιμένουν να μην χρησιμοποιούμε αρνητικές λέξεις γιατί αυτές δημιουργούν αρνητικές εντυπώσεις. Φέρνοντας ένα παράδειγμα απ’ την πανδημία θα σε ρωτήσω εσένα σαν πολίτης εάν σου δημιουργούν διαφορετικά συναισθήματα οι δύο παρακάτω ανακοινώσεις:

Διευρύνεται η χρήση του πιστοποιητικού εμβολιασμού και στις χριστουγεννιάτικες αγορές.Αποκλείονται οι ανεμβολίαστοι απ’ τις χριστουγεννιάτικες αγορές.

Πώς ένιωσες διαβάζοντας την πρώτη διατύπωση; Πώς ένιωσες διαβάζοντας τη δεύτερη φράση;

Το μέτρο που ανακοινώνεται και στις δύο διατυπώσεις είναι ακριβώς το ίδιο. Όμως η επιλογή των λέξεων καθορίζει το πώς θα εισπράξει την ανακοίνωση ο λαός και εάν τελικά θα διχαστεί περισσότερο. Στην πρώτη περίπτωση, εξηγείς ότι οι εμβολιασμένοι πολίτες μπορούν να μπαίνουν στις χριστουγεννιάτικες αγορές, επιδεικνύοντας το πιστοποιητικό τους. Στη δεύτερη περίπτωση, δίνεις έμφαση στον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων απ’ τις χριστουγεννιάτικες αγορές.

Δυστυχώς, πολλοί πολιτικοί θεωρούν ότι χρησιμοποιώντας λέξεις που δίνουν έμφαση στους περιορισμούς και τον αποκλεισμό, θα πείσουν τον κόσμο να εμβολιαστεί ή να υπακούσει σε οποιοδήποτε μέτρο. Ποντάρουν δηλαδή στον τρόμο που θα νιώσουν οι πολίτες συνειδητοποιώντας ότι ανήκουν στη μερίδα του πληθυσμού που είναι αποκλεισμένοι από πολλές δραστηριότητες.

Ωστόσο, ηγέτες και πολιτικοί αυτού του κόσμου, που είστε σ’ αυτές τις θέσεις εξουσίας, πρέπει να μάθετε ότι οι πολίτες δεν θέλουν να τους τρομοκρατείτε. Θέλουν να τους πείθετε, να τους “αγκαλιάζετε”, να τους αποδέχεστε, να τους καθησυχάζετε, να τους προστατεύετε και να τους δείχνετε ότι είστε ικανοί να παίρνετε τις σωστές αποφάσεις για το καλό του κοινωνικού συνόλου, χωρίς να ενισχύετε τη δημιουργία πόλων μέσα στην κοινωνία.

Αν θέλετε να είστε σωστοί πολιτικοί, δεν θα πρέπει να παίζετε με την ψυχολογία του λαού σας. Γιατί ο ψυχολογικός πόλεμος και ο εκβιασμός δεν έχει κάνει καμία σχέση να λειτουργήσει. Και η σχέση ενός πολιτικού με τους πολίτες της χώρας όπου κυβερνά είναι απ’ τις πιο σημαντικές σχέσεις της ζωής του. Βλέποντας τους πολιτικούς όλου του κόσμου, αναρωτιέμαι γιατί δεν επενδύουν περισσότερο σ’ αυτή την τόσο σημαντική σχέση;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Γιατί οι πολιτικοί πρέπει να μάθουν από ψυχολογία εμφανίζεται στο iPop.