Μία γενιά που κρίνει …μόνο τους άλλους! #denfovamai

21:22 9/2/2017 - Πηγή: iPop

Ζούμε σε μία χώρα που οι δημοσιογράφοι σχολιάζουμε τους δημοσιογράφους, οι παρουσιαστές τους παρουσιαστές και κάπως έτσι περνάει η καθημερινότητα μας, γεμίζουν δεκάδες τηλεοπτικές ώρες και νιώθουμε όλοι ότι έχουμε ένα star system και είμαστε ικανοποιημένοι. Παράλληλα, ζούμε σ’ έναν κόσμο που ακόμα και για τις Αμερικανικές εκλογές χρειάστηκαν να βγουν εκατοντάδες stars

(πραγματικοί, χολιγουντιανοί) και να πουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να ψηφίσει ο αμερικανικός λαός.

Σε κάθε περίπτωση (είτε τοπικά, είτε σε παγκόσμιο επίπεδο) υπάρχει μερίδα ανθρώπων που κράζουν και λένε ότι δεν χρειαζόμαστε κάποιους διάσημους να μας πουν τι να κάνουμε και μία άλλη μερίδα κόσμου η οποία υποστηρίζει αυτού του είδους τις δράσεις. Σε κάθε περίπτωση τι είναι σωστό και τι λάθος είναι τελείως υποκειμενικό και είναι μία τεράστια συζήτηση.

Εκεί που θέλω να σταθώ εγώ είναι το video που ανέβασε η Μαίρη Συνατσάκη. Στις αντιδράσεις. Στο λόγο που δημιουργήθηκε αυτό το video. Στην ανάγκη να ακουστούν όσα είπε η Συνατσάκη.

Για να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Σε περίπτωση που δεν έχεις σκοντάψει ακόμα πάνω σε κάποια αναδημοσίευση του εν λόγω video στο internet ή σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή, να σου εξηγήσουμε τι συνέβη. Η Μαίρη Συνατσάκη κάθισε μπροστά σε μια κάμερα και μίλησε για το μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους και στην τάση να κρίνουμε τους άλλους λόγω της διαφορετικότητάς τους.

Η Μαίρη Συνατσάκη, η οποία τυγχάνει κάποιας αναγνωρισιμότητας, κοίταξε τον φακό της κάμερας και μίλησε για τα κύματα ρατσισμού, ομοφοβίας και φόβου που έχουν επισκιάσει ολόκληρο τον πλανήτη. Στάθηκε σε θέματα ξενοφοβίας –και πιο συγκεκριμένα στο κρεσέντο των βουλευτών της Χρυσής Αυγής που προσπάθησαν να απαγορεύσουν την είσοδο μικρών προσφυγόπουλων σε ελληνικό σχολείο, το τείχος του Trump, την απαγόρευση εισόδου ανθρώπων απο 7 Μουσουλμανικές χώρες με πράσινη κάρτα στις ΗΠΑ αλλά και τον κοινωνικό ρατσισμό κατά των ομόφυλων ανθρώπων δίνοντας παραδείγματα όπως η συνέντευξη του Γ. Γιακουμάτου ο οποίος χαρακτήρισε «κολλητική ασθένεια» την ομοφυλοφιλία, αλλά και μέσα από τα emails που λαμβάνει από followers της. Σχολίασε ότι «Δεν γίνεται να ξέρεις πώς να αγαπάς. Δεν γίνεται να είσαι ένας φιλεύσπλαχνος πατέρας και ταυτόχρονα ρατσιτσής. Δεν γίνεται να μπορείς να είσαι μια καλή φίλη και ταυτόχρονα να είσαι ομοφοβική. Δεν είσαι ικανός γι’ αυτό… Ξεκόλλα το μυαλό σου. Δεν είσαι πιο σπουδαίος. Πιο σημαντικός. Πιο ικανός. Είσαι πολύ σημαντικός, αλλά δεν είσαι πιο σημαντικός από κανέναν».

Ασχέτως με το αν συμπαθείς ή δεν συμπαθείς την εν λόγω τηλεοπτική παρουσιάστρια, με το αν πιστεύεις ότι δεν τα πίστευε και ότι τα είπε αυτά γιατί είναι «της μόδας», με το αν ταυτίζεσαι μ’ αυτή την άποψη, δυστυχώς για σένα, για μένα και για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που ζουν σ’ αυτό τον πλανήτη αυτή είναι η μοναδική πραγματικότητα, αυτή είναι η αλήθεια.

Η πλειοψηφία του internetικού κόσμου αγκάλιασε αυτή την απόφαση της Συνατσάκη να μιλήσει ανοικτά για θέματα τα οποία απασχολούν μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Υπήρξαν, όμως, και εκείνοι που στάθηκαν σκεπτικοί απέναντι σ αυτή την κίνηση έως και ακραίως επικριτικοί. «Ποια είναι αυτή που θα μιλήσει γι αυτά τα θέματα», «Είμαι πλούσια και λεω οτιδήποτε είναι της μόδας γιατι ετσι ακουσα….», «Και διαβάζοντας τα μηνύματα των θαυμαστών της απο το iPhone των 700 ευρώ …», «αν τους γουστάρεις τόσο να τους πάρεις σπίτι σου», «και αυτή λεσβιάρα θα είναι για να υποστηρίζει αυτούς τους βρωμιάρηδες», «επειδή είναι celebritου θα πρέπει να μας κάνει μαθήματα; Δεν ξέρουμε εμείς και πρέπει αυτή να μας πει τι θα κάνουμε;» είναι μερικά από τα σχόλια που έφτασαν στα αυτιά μου –και στα inbox μου- μετά την αναδημοσίευση της ανάρτησης της στο iPop.gr. Και αυτά τα μηνύματα μίσους είναι η απόδειξη του πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει να ακουστούν τέτοιες φωνές είτε από τη Μαίρη Συνατσάκη που έχει καθημερινή παρουσία στην τηλεόραση, είτε από την Μαρία Παπαδοπούλου η οποία συγκατοικεί με άλλους 4 στα Πετράλωνα και δουλεύει σε μία μικρομεσαία συνοικιακή επιχείρηση.

Άνθρωποι!! Ζούμε σ’ έναν κόσμο ο οποίος αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παιδάκια που μέχρι πριν λίγα χρόνια έπαιζαν ευτυχισμένα στους δρόμους, τώρα θαλασσοπνίγονται για να ξεφύγουν από τον πόλεμο που τους στέρησε τις οικογένειες τους. Στην χώρα μας, την τόσο τιμημένη Ελλάδα για την οποία σκίζουμε τα ιμάτια μας και από την οποία γεννήθηκε ο Ξένιος Δίας, φιλοξενούμε χιλιάδες πρόσφυγες οι οποίοι είδαν τα παιδιά τους να πεθαίνουν στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους. Και εμείς τι κάνουμε; Τους κλείνουμε την πόρτα και δεν τους αφήνουμε να προσπαθήσουν να ζήσουν “φυσιολογικά” μέσα στους εφιάλτες που θα τους συντροφεύουν για πάντα… Γιατί; Γιατί φοβόμαστε ότι θα “λερώσουν” τα χώματα μας, ότι θα νοθεύσουν το φύλο μας, ότι θα αμαυρώσουν την ιστορία μας. Συγγνώμη, αλλά αν δεν μπορείς να απλώσεις το χέρι σου και να βοηθήσεις αυτούς τους ανθρώπους ΕΣΥ λερώνεις την ιστορία σου και αμαυρώνεις την χώρα μας. Εσύ, φίλε μου, είσαι ο ρατσιστής και αυτός που θα πρέπει να τεθεί στο περιθώριο. Εσύ είσαι αυτός στον οποίο αξίζει να αντιμετωπιστείς σαν ζώο!

Ανθρωποι!!! Ζούμε στο 2017. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι σ’ αυτή την εξελιγμένη εποχή που η τεχνολογία μας έχει οδηγήσει στην εξερεύνηση του σύμπαντος, που μας έχει δώσει την δυνατότητα να ξέρουμε τι γίνεται στην Μογκαντίσου στη Σομαλία και που πλέον μπορούμε να βοηθάμε παιδιά από τρίτες χώρες μ’ ένα κλικ, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι φοβούνται να μοιραστούν με την οικογένεια τους και τους φίλους τους τα συναισθήματα τους γιατί είναι για κάποιον άνθρωπο του ίδιου φύλου. Δεν μπορεί να το δεχθεί το είναι μου ότι άνθρωποι μεγαλώνουν κρατώντας κρυφό τον έρωτα τους για κάποιον άλλον άνθρωπο γιατί φοβούνται ότι θα περιθωριοποιηθούν. Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις ποιον θα ερωτευτεί κάποιος; Ποιος είσαι εσύ που θα σχολιάσεις τι είναι πρέπον και τι δεν είναι; Ποιος είσαι εσύ που θα τραμπουκίσεις και θα χτυπήσεις κάποιον άλλον άνθρωπο;

Άνθρωποι! Μπορεί να μην σου “κάθεται καλά” ότι κάποιος celebrity βγαίνει στην τηλεόραση ή στο internet και σου λέει τι είναι σωστό και τι λάθος. Αλλά αν αυτός ο άνθρωπος δεν υποκινεί το μίσος, είναι αναγκαίο! Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μεγάλο κοινό ΠΡΕΠΕΙ να μιλάει δημόσια, να λέει την άποψη του, να σχολιάζει ακραίες περιπτώσεις και μετά εσύ να κρίνεις, να φιλτράρεις και να ενστερνιστείς όσα εκφράζουν εσένα. Δεν πρέπει να τον στήσεις σ’ έναν τοίχο και να τον κατακρίνεις γιατί τόλμησε να πει το αυτονόητο. Κόσμε! Ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου στην Αμερική κυβερνά ο μισογύνης, ρατσιστής, ομοφοβικός, ακραίος και προκλητικός Trump. Έχουμε ανάγκη από φωνές που εκφράζουν τη λογική. Έχουμε ανάγκη από κάποιους που θα προσπαθήσουν να φέρουν την ισορροπία στο τι λέγεται δημόσια.

Πριν κρίνεις, λοιπόν, την Μαίρη Συνατσάκη ή τον Robert De Niro ή την Madonna σκέψου γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να δεις το δέντρο και όχι το δάσος. Γιατί νιώθεις την ανάγκη να σταθείς στο ότι κάποιος διάσημος εκφράζει δημόσια την άποψη του και δεν κάθεσαι να «χωνέψεις» αυτά που λέει και να δεις τι σου ταιριάζει και τι όχι;

Πριν σχολιάσεις, λοιπόν, την “πουστάρα” που κυκλοφορεί στον δρόμο κρατώντας το χέρι του αγαπημένου του, σκέψου μήπως λείπει από σένα η αγάπη και δεν μπορείς να διαχειριστείς ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι βρήκαν ο ένας τον άλλον. Πριν σχολιάσεις τα «άρρωστα και βρωμιάρικα προσφυγόπουλα» που θα αρρωστήσουν τα δικά σου παιδιά στο σχολείο, μήπως να ολοκληρώσεις τα εμβόλια στα δικά σου παιδιά και να μην τα αφήσεις στα 25 τους να χρωστάνε 2 παιδικά εμβόλια γιατί… έλα μωρέ και τι έγινε; Πριν δηλώσεις ότι είσαι υπέρ του τείχους στο Μεξικό και την απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ σε ανθρώπους που απλά η καταγωγή τους και η θρησκεία τους διαφέρει από την δική σου, μήπως να σκεφτείς ότι καθημερινά αυτοί οι άνθρωποι μαγειρεύουν και σου φέρνουν στη πόρτα σου το φαγητό σου (μεταξύ άλλων);

Και σε τελική μήπως ήρθε η ώρα να αποδεκτείς ότι είσαι εσύ το πρόβλημα και όχι ο κόσμος γύρω σου;

Και να σου πω και την δική μου αλήθεια; Και εγώ «Είμαι Gay. Είμαι Αλβανίδα. Είμαι Πρόσφυγας». Και θα έπρεπε να είσαι και εσύ!

#denfovamai

Γράψε και εσύ στα social media την άποψη σου υπό το hashtag #denfovamai για όλα όσα θα ήθελες να μπορούμε να μιλήσουμε, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον, να είμαστε και να νιώθουμε ελεύθεροι να εκφράσουμε. Ο φόβος δεν είναι λύση.

Διάβασε επίσης:

Από τον τραμπουκισμό στον διαδικτυακό εκφοβισμό

The post Μία γενιά που κρίνει …μόνο τους άλλους! #denfovamai appeared first on iPop.