Οι εκλογές στην Ισπανία και το τέλος του δικομματισμού στην Ευρώπη

16:05 13/1/2016 - Πηγή: iPop

Οι πρόσφατες εκλογές στην Ισπανία και το αμφίβολο αποτέλεσμα αυτών, αποτέλεσε για την Ευρώπη ακόμη μια περίτρανη απόδειξη μιας βαθιάς κρίσης, που συνεχίζει να πλήττει τη γηραιά ήπειρο τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και σε κοινωνικό και οικονομικό, ενώ ταυτόχρονα ανέδειξε γι’ ακόμα μια φορά το τέλος μιας επί σειρά ετών δικομματικής κυριαρχίας.

Το 2015, υπήρξε αναμφίβολα μια χρονιά κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων και ανατρεπτικών πολιτικών αποφάσεων για την ευρωπαϊκή κοινότητα, δίνοντας

βήμα από τη μία στον ευρωσκεπτικισμό και τις εθνικιστικές πολιτικές φωνές, φανερώνοντας από την άλλη, πολιτικά αιτήματα για αλλαγή από τις υπάρχουσες πολιτικές λιτότητας, στην ανάπτυξη μιας νέας Ευρώπης, προσανατολισμένης προς την ανάπτυξη και την ενοποίηση των πολιτών της.

Μπορεί η κάθε εκλογική αναμέτρηση, να αποτελεί σταθερά μια εσωτερική διαδικασία σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για υποθέσεις τοπικής εμβέλειας, καθώς η κάθε μία ξεχωριστά, αλλά και στο σύνολό τους, δείχνουν την πορεία στην οποία προχωράει η ευρωπαϊκή κοινότητα.

Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 21ης Δεκεμβρίου 2015, στην Ισπανία, ανέδειξε ένα πολιτικό αδιέξοδο, το οποίο θα φανεί στις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες πού μπορεί να οδηγήσει.

Υπενθυμίζουμε πως το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι, κατάφερε να εξασφαλίσει 123 έδρες στο Ισπανικό Κοινοβούλιο, το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Πέντρο Σάντσες 90 έδρες, ενώ δύο αντικαθεστωτικά κόμματα αναδείχθηκαν στους «απόλυτους νικητές» της εκλογικής αναμέτρησης, με τους αριστερούς Podemos με επικεφαλής τον Πάμπλο Ιγκλέσιας να εξασφαλίζουν 69 έδρες στο 350μελές Κοινοβούλιο και τους κεντρώους Ciudadanos του Άλμπερτ Ριβέρα, να ακολουθούν με 40 έδρες. Με βάση τα παραπάνω αποτελέσματα, κανένα κόμμα δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία στην Ισπανική Βουλή, καθώς για αυτή χρειάζονται 176 έδρες.

Το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι, μπορεί να έλαβε το μεγαλύτερο μέρος των βουλευτικών εδρών, παρ΄όλα αυτά, ο ίδιος αδυνατεί να προχωρήσει σε σχηματισμό κυβέρνησης, καθώς αντιμετωπίζει δυσκολίες ανεύρεσης κι αξιοποίησης πολιτικών συμμάχων για τη δημιουργία ενός κυβερνητικού σχηματισμού εθνικής συνεργασίας, με τις μέχρι στιγμής προσπάθειες να έχουν στεφθεί με αποτυχία, αφήνοντας το ενδεχόμενο για μια νέα εκλογική αναμέτρηση το Μάρτιο του 2016, ανοιχτό.

Τα πιθανά σενάρια

Και ενώ το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία παραμένει ακόμα νωπό, συνεχίζονται μέχρι και σήμερα οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις και συνομιλίες μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της Ισπανίας, οι οποίες στοχεύουν στο σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης της χώρας. «Σε διαφορετική περίπτωση, η Ισπανία κινδυνεύει να μείνει ακυβέρνητη επ’ αόριστον και το Κράτος να παραλύσει», τονίζει ο Μαριάνο Ραχόι, ο οποίος επιμένει να ηγηθεί και της επόμενης ισπανικής κυβέρνησης.

Ο αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, Μαριάνο Ραχόι, ορκίζεται ότι θα προσπαθήσει να διατηρήσει το πρωθυπουργικό του αξίωμα, παρά τις λίγες επιλογές που του αφήνει το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα για να το πράξει. «Η Ισπανία έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ, μια κυβέρνηση σταθερότητας, εμπιστοσύνης κι ασφάλειας», συνεχίζει να διατείνεται ο ίδιος, εν μέσω των πολιτικών διαπραγματεύσεων.

Αξίζει ωστόσο να αναφερθεί πως το ισπανικό σοσιαλιστικό κόμμα, δεν έχει κανένα σκοπό να υποστηρίξει μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ραχόι, καθώς οι 90 έδρες που κατέκτησε αυτή τη φορά στο Ισπανικό Κοινοβούλιο, το αναδεικνύει σε έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη του κόμματος, ο Σέζαρ Λουένα, τονίζει χαρακτηριστικά επί του θέματος: «Οι Ισπανοί ψήφισαν για την αλλαγή και είναι δική μας υποχρέωση να μεταφράσουμε σωστά το μήνυμά τους».

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινούνται και οι αντικαθεστωτικοί Podemos, οι οποίοι εναντιώνονται σε κάθε πιθανό σενάριο παραμονής του Ραχόι στην Πρωθυπουργία της χώρας, ενώ ο μόνος που φαίνεται πιο διαλλακτικός επί του θέματος, είναι ο επικεφαλής των Cuidadanos, Αλμπερτ Ριβέρα, ο οποίος χαρακτηριστικά δηλώνει, προς επίρρωση των επιχειρημάτων του πως «δε μπορεί η Ισπανία να υποστεί την ίδια χαοτική κατάσταση της Ελλάδας». Οι έδρες ωστόσο του κόμματος των Cuidadanos(40), δεν επαρκούν για να βοηθήσουν τον Ραχόι, στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής συνεργασίας.

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω δεδομένων, ο σχηματισμός μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης στην Ισπανία, που υποστηρίζεται από τους Podemos, φαίνεται όλο και πιο πιθανό σενάριο. Σάντσες και Ιγκλέσιας, συμφωνούν στη βάση της πολιτικής αλλαγής, διαφωνούν ωστόσο στο ζήτημα ανεξαρτησίας της Καταλονίας, με τους Σοσιαλιστές να τάσσονται υπέρ μιας συνταγματικής ρύθμισης του ζητήματος και τους Podemos να υποστηρίζουν τη διεξαγωγή σχετικού δημοψηφίσματος.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης, πως πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως, όπως και στην ελληνική περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, το Podemos, πρόκειται για ένα κόμμα με ποικιλία αριστερών συνιστωσών, πολλές από τις οποίες πιθανόν να εναντιωθούν στα σενάρια συνεργασίας με το σοσιαλιστικό κόμμα της χώρας. Το σοσιαλιστικό κόμμα, σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζει στους Pomedos, την αναγκαιότητα οικονομικής σταθερότητας και συνταγματικής αναθεώρησης στην Ισπανία.

Καθοριστικός ωστόσο, στο τελικό αποτέλεσμα σχηματισμού της νέας ισπανικής κυβέρνησης, φαίνεται να είναι και ο ρόλος του βασιλιά της Ισπανίας Φιλίππου Β, καθώς ο ισπανικός λαός εμπιστεύεται τις «νηφάλιες» τοποθετήσεις του επί του ζητήματος. Όπως μεταδίδουν τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, στις 13 Ιανουαρίου το Ισπανικό Κοινοβούλιο συνεδριάζει πρώτη φορά, έπειτα από τη διεξαγωγή των εκλογών, ενώ αμέσως μετά ο βασιλιάς Φίλιππος Β, πρόκειται να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι.

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της Ισπανικής εφημερίδας El Pais, ανώτατο στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος, σημειώνει σχετικά πως: «το πιο πιθανό σενάριο αυτή την στιγμή, με μεγάλη διαφορά σε σύγκριση με όλα τα υπόλοιπα, είναι να προχωρήσουμε στη διεξαγωγή νέων εκλογών».

Το τέλος του δικομματισμού στην Ευρώπη

Οι τελευταίες εκλογικές διαδικασίες στην Ευρώπη, επιβεβαιώνουν αυτό που γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο για το πολιτικό μέλλον της ηπείρου: Tο σταθερό ευρωπαϊκό δικομματικό σύστημα που κυριαρχούσε επί δεκαετίες, οδηγείται στο τέλος του, ενώ ταυτόχρονα ένα νέο πολιτικό τοπίο διαμορφώνεται.

Η περίπτωση των πρόσφατων περιφερειακών εκλογών της Γαλλίας, με την αποτυχία του ακροδεξιού κόμματος του Εθνικού Μετώπου, της Μαρί Λεπέν και την οριακή επιτυχία του σοσιαλιστικού κόμματος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το «άνοιγμα» της πολιτικής βεντάλιας στην Ευρώπη, που δίνει χώρο τόσο σε ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, όσο και ακροδεξιού και αντιευρωπαϊκής αντίληψης πολιτικούς σχηματισμούς.

Και μπορεί λόγω της πρόσφατης ιστορίας της, η Ισπανία να μην έχει να επιδείξει ένα ακροδεξιό κόμμα, καθώς βγήκε από τη δικτατορία του Φράνκο μόλις πριν από τέσσερις δεκαετίες, το πολιτικό ωστόσο σκηνικό αναδιαμορφώνεται με την ανάδειξη των αντιμνημονικών Podemos και του κεντρώου κόμματος Ciudadanos, κόμματα μάλιστα από τα οποία θα εξαρτηθεί το πολιτικό μέλλον της χώρας.

Η αποδυνάμωση των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων και η δημιουργία νέων αντικαθεστωτικών κομμάτων, μπορεί να αιτιολογηθεί με βάση την ευρωπαϊκή κρίση. Μια κρίση τόσο οικονομική όσο πολιτική και κοινωνική.

Φαίνεται πως οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν κουραστεί από την άσκηση των μέχρι τώρα ευρωπαϊκών πολιτικών για την αντιμετώπιση αυτής της βαθιάς κρίσης, οι οποίες βασίζονται σε μέτρα λιτότητας και στρέφονται σε νέους κομματικούς σχηματισμούς, με την ελπίδα ουσιαστικών αλλαγών, πολιτικής ανασυγκρότησης και οικονομικής ανάπτυξης.

Αυτοί οι νέοι κομματικοί σχηματισμοί, μπορεί να διέπονται από πολύ διαφορετικές ιδεολογίες, όμως αντιτίθενται στις παραδοσιακές πολιτικές ελίτ, επικρίνοντας ταυτόχρονα τις διαφορετικές πτυχές της διαδικασίας ευρωπαϊκής ενοποίησης. Θα ήταν ασφαλές κανείς να υποστηρίξει πως τα νέα αυτά κόμματα, θα επηρεάσουν την πολιτική ατζέντα των χωρών τους, αυξάνοντας ολοένα και περισσότερο τις εκλογικές τους βάσεις, διαμορφώνοντας έναν νέο πολιτικό χάρτη στην Ευρώπη, που θα επηρεάσει άμεσα τη μελλοντική πορεία αυτής.

photos:BBC, Bostonglobe,El Pais

The post Οι εκλογές στην Ισπανία και το τέλος του δικομματισμού στην Ευρώπη appeared first on iPop.