Όρια: Γιατί αν πω όχι, δεν σημαίνει ότι σε αντιπαθώ

19:17 11/1/2022 - Πηγή: iPop

Πώς να βάλω όρια; Ένα από τα δυσκολότερα θέματα που απασχολούν την ανθρώπινη φύση. Συνειδητά ή και υποσυνείδητα κάποιες φορές δυσκολευόμαστε να πούμε το όχι, να εκφράσουμε την δυσαρέσκεια , ή να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας, κυρίως τα αρνητικά. Ποια είναι η ισορροπία και η χρυσή τομή πάνω σε αυτό; Να μην ρίξω κανέναν αλλά και να μην με ρίξουν. Κάθε φορά που λέω Ναι σε κάτι που δεν μου αρέσει, που με καταπιέζει, που δεν με εκφράζει, αυτομάτως λέω όχι σε εμένα. Διάλεξε με ποιον θες να τα έχεις καλά και ποιος είναι η προτεραιότητα για

εσένα.

Πώς να βάλω όρια

Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει λάθος από την αρχή στο θέμα των ορίων. Οι περισσότεροι γαλουχηθήκαμε με αυτήν την ανάγκη να είμαστε καλά παιδιά, να μην χαλάμε χατίρια, να μην λέμε όχι, να μην ζητάμε πορτοκαλάδα όταν πηγαίνουμε σε ένα ξένο σπίτι ως καλεσμένοι, γενικά να κάνουμε την παρουσία μας όσο το δυνατόν πιο αόρατη.

Πώς σου ζητώ σήμερα μετά από τόσα χρονιά «μη» και «πρόσεχε» και ανελευθερία ξαφνικά να σηκώσεις τις πλάτες σου και τα ανάστημά σου και να βροντοφωνάξεις για το όχι, για το τι θες και κυρίως τι δε θες, χαράζοντας έτσι ξεκάθαρα αυτά τα προσωπικά όρια που σε καθορίζουν ως άνθρωπο.

Αν περάσω τα σύνορα κάποιας χώρας χωρίς άδεια και χωρίς βίζα, φαντάζομαι θα την έχω πολύ άσχημα. Γιατί όμως επιτρέπουμε στους ανθρώπους κάθε μέρα να καταπατούν τα δικά μας προσωπικά σύνορα;

Πας στο σούπερ μάρκετ και θα έρθει κάποιος να σου πάρει τη σειρά στο ταμείο, στο δρόμο θα ψάξουν τον τρόπο να σου «κλέψουν» την προτεραιότητα, στο τηλέφωνο σε καλούν για να βγεις για καφέ πχ αλλά εσύ θες να κάτσεις σπίτι και να λιώσεις στον καναπέ. Και άλλα πολλά παραδείγματα, η καθημερινότητα είναι γεμάτη από τέτοια, από ανθρώπους που ζητάνε και ανθρώπους που δίνουν χωρίς να θέλουν επειδή απλά δεν μπορούν να αρνηθούν.

Ξέρεις έχω ένα περίεργο εγωισμό, δεν θέλω να μου δώσεις κάτι που δε θες, θέλω να μου δώσεις κάτι μόνο αν το θες εσύ, αλλιώς δεν το παίρνω ακόμα και αν το ζήτησα. Δεν έχει καμία αξία για εμένα να μου το δώσεις και να βγάζεις σπυριά επειδή δεν μπορείς να μου πεις: «όχι δεν μπορώ να το δώσω».

Τα λεπτά όρια μεταξύ πειθούς και χειραγώγησης

Και εκεί ακριβώς ξεκινά η κουβέντα με τη χειραγώγηση. Γιατί πώς μπορώ να ξέρω ότι πραγματικά το θες; Ή δε μου το δίνεις για να μη μου κάνεις το χατίρι; Υπάρχει τόση ανειλικρίνεια εκεί έξω, όχι από κακή πρόθεση αλλά επειδή ο άλλος δεν έχει τη δύναμη να υψώσει σαν σημαία το θέλω του ή το δεν θέλω του μπροστά σε μια ερώτηση.

Πρέπει να περπατήσεις χιλιόμετρα στο μονοπάτι της ζωής

Και να αποκτήσεις τις δικές σου εικόνες για να καταλάβεις και να κάνεις κτήμα σου ότι το όχι δείχνει απλά μια προτίμησή μας. «Δεν το προτιμώ», «δεν μου αρέσει», «δεν μου κάνει», «δεν ταιριάζει σε εμένα ή δεν το θέλω». Δε σημαίνει ότι αυτό που θες να μου δώσεις, πουλήσεις, κάνεις με εμένα δεν είναι όμορφο, δεν είναι χρήσιμο, ή είναι κακό. Απλά δεν μου ταιριάζει την παρούσα στιγμή.

Για εμένα αυτό έγινε πολύ ξεκάθαρο όλο αυτό μετά τα 30. Αν και πάντα ήμουν πάντα ένα «καλό παιδί», ξέρεις αυτός ο κλασικός pleaser, αυτός δηλαδή που θέλει να ευχαριστεί τους άλλους και φυσικά μου στοίχισε. Φυσικά και το να λέω όχι όταν δεν θέλω στοίχισε από τις σχέσεις που είχα τότε στη ζωή μου γιατί προφανώς τους ξεβόλεψα αλλά όταν γίνει αυτό το κλικ και μπεις εσύ προτεραιότητα δεν γίνεται να γυρίσεις πίσω. Γιατί μόνο τότε τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.

Το «Δε θέλω» ή «Δε μου αρέσει» είναι από μόνα τους μια απάντηση. Γιατί δε χρειάζεται να δικαιολογείς συνέχεια τον εαυτό σου;

Η μοναδική ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου

Από τη στιγμή αυτή λοιπόν που έθεσα αυτήν την προτεραιότητα της χάραξης των προσωπικών μου ορίων, κάνω πάντα μια ερώτηση σε εμένα πριν δώσω θετική απάντηση: «Θέλει κάθε μου κύτταρο να κάνει αυτό που πρόκειται να κάνω»; Αν η απάντηση είναι όχι απλά αρνούμαι ευγενικά.

Κάπου εκεί όμως που έγινε η συνειδητοποίηση αυτή για εμένα, κατάλαβα ότι πρέπει αυτός ο φαύλος κύκλος να σπάσει κάπου και αφού έχω δύο παιδιά, θα ήθελα να έχουν και εκείνα σαν προτεραιότητα στη ζωή τους να εκφράζουν χωρίς φόβο τις δικές τους ανάγκες και τα θέλω χωρίς να νοιάζονται αν θα είναι αρεστά για αυτές.

Όταν θυμάσαι ότι ο πρωταγωνιστής της ζωής σου είσαι εσύ, όσο εγωιστικό και αν ακούγεται, δεν επιτρέπεις σε κανέναν να προσπεράσει τα προσωπικά όρια που έχεις χαράξει. Και επειδή συχνά θα βρεθούν άνθρωποι που θα ρωτήσουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν τα όρια μου ή γιατί οι άνθρωποι με κάνουν ότι θέλουν κλπ η απάντησή είναι γιατί κανείς δεν έχει καταλάβει ότι έχει ξεπεράσει κάποιο δικό σου όριο. Οι άνθρωποι δεν είναι κακοί, απλά θα μας φερθούν όπως θα τους επιτρέψουμε εμείς να μας φερθούν. Και τα όρια είναι η βάση για όλες τις σχέσεις της ζωής μας.

Βιβλιογραφία:

1.Φυσικά όταν πρόκειται για παιδιά επειδή οι γνώσεις μου σταματάνε σε ένα σημείο, ρωτάω γιατρούς, ειδικούς, διαβάζω παιδικά βιβλία για να τα βοηθήσω να το καταλάβουν όσο καλύτερα γίνεται ανάλογα με την ηλικία τους. Το βιβλίο :«Εγώ το σώμα μου και οι άλλοι»,των Εκδόσεων Ψυχογιός, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 5 ετών και πάνω αλλά είναι ένα βιβλίο που νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει και τους ενήλικες που δυσκολεύονται να θέσουν όρια.

2.Επίσης το βιβλίο που διάβασα κάποτε και με βοήθησε πάρα πολύ για το πώς να θέσεις όρια ως ενήλικας ήταν το: «Εσύ, τα δικαιώματά σου και οι άλλοι, του Γ.Πιντέρη» εκδόσεις Θυμάρι, όπου κάνει εξαιρετικά σαφές και κατανοητό ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να υποστηρίξεις τα δικαιώματά σου, τι είναι έκφραση θυμού και τι επιθετικότητα και φυσικά έχει ξεκάθαρα παραδείγματα με ασκήσεις που μπορείς να λύσεις μόνος σου.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Όρια: Γιατί αν πω όχι, δεν σημαίνει ότι σε αντιπαθώ εμφανίζεται στο iPop.