Πρόσωπα της Αθήνας

09:31 13/5/2014 - Πηγή: iPop

Περπατάει στους δρόμους της Αθήνας και φυλακίζει για πάντα μέσα από τον φακό του πρόσωπα της Αθήνας μαζί με τις ιστορίες τους. Με τίτλο «Athens Faces» / A portrait of Athens through its people’s portraits, ο Βασίλης Γερμάνης, προστατεύει τις ιστορίες των ανθρώπων και τις μοιράζεται με όλους εμάς. Το iPop,

μίλησε μαζί του και με μεγάλη χαρά σας τον συστήνει!

Ποιος είσαι Βασίλη Γερμάνη;Με λένε Βασίλη Γερμάνη και από το 1995 εργαζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος στον χώρο της Αρχιτεκτονικής, Διαφημιστικής και Εμπορικής φωτογραφίας καθώς και της φωτογραφίας Ειδήσεων με δημοσιεύσεις φωτογραφικών ρεπορτάζ στον εβδομαδιαίο και μηνιαίο Τύπο της Αθήνας. Και ευτυχισμένος μπαμπάς ενός καταπληκτικού 9χρονου αγοριού!Τι ακριβώς είναι αυτό το project και ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να περάσεις στο κοινό σου;Είναι μια φωτοειδησεογραφική προσπάθεια να σκιαγραφεί το κοινωνικό προφίλ της Αθήνας μέσα από τυχαία (και όχι μόνο) φωτογραφικά πορτραίτα των πολιτών της! Υπάρχει το πορτραίτο του ανθρώπου και -πιο σημαντικά- ένα μικρό άρθρο με την ιστορία πίσω από το πρόσωπο και την άποψή του για οποιοδήποτε κοινωνικό θέμα ή ο,τιδήποτε άλλο προκύψει εκείνη τη στιγμή. Συνήθως συζητάμε περί αυτού που μου τράβηξε εμένα τη προσοχή αρχικά για να φωτογραφήσω. Με αυτή τη εργασία θέλω να προβάλλω τους απλούς (και τους σύνθετους) ανθρώπους της Αθήνας και τις ιστορίες τους, την δική τους καθημερινότητα.

Από τον οδηγό λεωφορείου στο παλιό αεροδρόμιο εως τον κουρέα της Βουλής , από την πρόεδρο των Ελληνίδων εκδιδομένων γυναικών στην Αχαρνών εως την φαρμακοποιό στο Βύρωνα, από τον «εθνικό» μας τροχονόμο στο Χαλάνδρι εως το πρεζάκι στη Πατησίων, από τον 13χρονο Αφγανό ρακοσυλλέκτη στο Περιστέρι εως τον Ολυμπιονίκη της Ελληνορωμαικής Πάλης στο Μαρούσι. Και μέσα από τις δικές τους καθημερινές ιστορίες, αστείες ή συγκινητικές, εμπνευστικές ή διδακτικές, επιθυμώ να γιορτάσω την ομορφιά, την διαφορετικότητα και τη γοητεία των ανθρώπων, την μοναδικότητά τους και την πολυσυνθετότητά τους. Καθώς και την προώθηση μιας αμοιβαίας γνωριμίας μεταξύ μας!Πως και πότε ξεκίνησε;Η ιδέα κατέβηκε από μόνη της. Η φωτογραφική μου μηχανή με συνοδεύει πάντα, από πάντα και παντού! Διάφορα πρόσωπα με ιδιαίτερες φυσιογνωμίες στο δρόμο μου τραβούσαν πάντα την «φωτογραφική» μου προσοχή και μου ξυπνούσαν μεγάλες περιέργειες για το τι κρύβεται πίσω από αυτά τα πρόσωπα! Ποιά είναι η ιστορία τους, τι σκέφτονται, τι φοβούνται, τι τους κάνει ευτυχισμένους, αν αγαπούν ή αν αγαπιούντε… Οι φωτογράφοι επιβάλεται να είναι ηδονοβλεψίες και αδιάκριτοι, ξέρεις… Έτσι λοιπόν σκέφτηκα οτι μια συλλογή τέτοιων πορτραίτων μαζί με το mini βιογραφικό τους θα είχε ένα φωτοειδησεογραφικό και κοινωνικό ενδιαφέρον. Και θα «χορταίνει» και τα προσωπικά μου βιτσια!Έτσι λοιπόν, δημιουργήθηκε το πρώτο Athens Faces πορτραίτο στις 23 Ιανουαρίου του 2012, μπροστά από την Ελληνική Βουλή στο Σύνταγμα. Εκεί που μια Αθηναία γνώρισε έναν Εκουαδοριανό!Πόσο εύκολο είναι να προσεγγίσεις έναν άγνωστο και να του ζητήσεις την ιστορία του και να τον πείσεις παράλληλα να του κάνεις και το πορτραίτο του;Το φωτορεπορτάζ -που είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της φωτογραφικής μου καριέρας- σε κάνει αναγκαστικά πιο κοινωνικό, πιο πειστικό και πιο τολμηρό. Η φωτογραφική μηχανή είναι από μόνη της ένα διαβατήριο. Ε, αν τόχεις και λίγο από μόνος σου…είναι πολύ εύκολο! Την ευγένεια και το εγκάρδιο χαμόγελο δεν το απορρίπτει και δεν το παρεξηγεί κανείς! Ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε… Και θα πρότεινα στον καθένα να χρησιμοποιήσει το δικό του «διαβατήριο» και να γνωρίσει λιγο περισσότερο τον διπλανό του…Αγαπημένο σου πορτραίτο;Δεν ξεχωρίζω κάποιο πορτραίτο σαν πιο αγαπημένο ( ας ψηφίσουν με σχόλιο στο Athens Faces όσοι διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη!), αλλά νοιώθω πολύ τυχερός και «ευνοημένος» που μέσω του διαβατηρίου Athens Faces γνώρισα μερικούς από τους φωτογραφηθέντες!Αγαπημένη ιστορία που σου είπαν;Πολλές: O Χρήστος, που φοράει πάντα τα -πολλά- εκκεντρικά δαχτυλίδια της μητέρας του γιατί την έχασε πολύ νωρίς και επειδή δεν τη χόρτασε, φορώντας τα νοιώθει ότι μεταφέρει το πνεύμα της μητέρας του μαζί του…

Η κυρία Άννα και ο Κύριος Παναγιώτης που είναι παντρεμένοι και αγαπημένοι 54 χρόνια και περπατούν κάθε απόγευμα στον λόφο της γειτονιάς τους πιασμένοι χέρι χέρι…

Η Μαρίνα η αστυνόμος που κάποτε είχε αναγκαστεί να συλλάβει ένα παιδί επαίτη αλλά τελικά καταφερε να το επανενώσει με την οικογένειά του μιας και το παιδί είχε απαχθεί πριν από χρόνια… Δεν είναι τόσο οι ιστορίες τους πάντως όσο η αύρα που περιβάλλει τον κάθε άνθρωπο και η προσωπικότητά του. Η χημεία που έχεις ή δεν έχεις μαζί του και η γεύση που σου αφήνει φεύγωντας… Σε κάθε περίπτωση όμως έχεις τελικά συστηθεί με κάποιον άγνωστο, τον έχεις γνωρίσει για λίγο και έχεις κατανοήσει καλύτερα τον χαρακτήρα της πόλης που ζεις…Υπάρχει κάποιο αστείο περιστατικό που να σου έχει μείνει;Κάποιες γιαγιάδες σε ένα παγκάκι μου είχαν πει να μην τις βάλω σε «καννα» ιντερνετ! Και ένας τύπος στο Θησείο που έπινε καφέ παρέα με τη κατοικίδια σαύρα του!Κάποια έντονη αντίδραση από κάποιον που δεν ήθελε να φωτογραφηθεί;Όχι ποτέ. Έντονες αντιδράσεις έχεις όταν είσαι εσύ έντονος. Πλησιάζω πάντα με ευγενικό, αυθόρμητο και φιλικό τρόπο και ανάλογες είναι οι απορρίψεις.Βλέπουμε πορτραίτα και από αναγνωρίσιμα πρόσωπα. Ποιο από όλα αυτά τα πρόσωπα σου έκανε εντύπωση;Ο Peter Οικονομίδης για το επαγγελματικό του έργο και το σπίτι του!

Η Νόνη Δούνια για την ομορφιά του προσώπου της και του χαρακτήρα της, ο Νικόλαος Κωτσάκης ο «εθνικός» μας τροχονόμος για το ήθος του, την εμπνευσμένη ομιλία του και τα ισονομιακά, ισοπολιτειακά του πιστεύω, ο Σπύρος Μπιμπίλας για την ευγενική και φιλάνθρωπη προσωπικότητά του, η Άννα Φόνσου για τον αγώνα της για το «Σπίτι του Ηθοποιού», ο Πέτρος Γαλακτόπουλος ο άθλητής θρύλος που έκανε διάσημο και αγαπητό το άθλημα της πάλης, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης για το πόσο «χαμένος» ήταν όταν διάβαζε το σενάριο όταν τον εντόπισα…Σκοπεύεις να κάνεις κάποια έκθεση γι αυτό το project;Ναι θα το ήθελα πολύ. Νοιώθω περήφανος για αυτή την εργασία (και για το γιό μου επίσης!!) και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή –και χορηγός- θα την εκθέσω!Που σε βρίσκει κάποιος που θέλει να παρακολουθήσει το έργο σου; Θα προτιμούσα να με βρει κάποιος για να με κλείσει για δουλειά, αλλά τέλος πάντων…! (γέλια) Μπορεί να με βρει στο site μου, αλλά και σ αυτό το site μου, στο YouTube και στο Facebook!
Ευχαριστώ πολύ εσένα για την παρουσίασή σου κι εσάς για το χρόνο που πήρατε να τη διαβάσετε. Άντε! Κάντε και ένα like τώρα!

The post Πρόσωπα της Αθήνας appeared first on iPop.