Τι να κάνω όταν ο κόσμος γύρω μου διαλύεται και εγώ πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω

17:57 6/8/2021 - Πηγή: iPop

Ξύπνησα το πρωί, άνοιξα τα πατζούρια και για τρίτη μέρα δεν μπήκε μέσα φρέσκος αέρας μα μυρωδιά καμένου. Έκλεισα τα τζάμια και άναψα το air-condition. Τις τελευταίες μέρες ζούμε οι περισσότεροι κάτω από αυτές τις τοξικές συνθήκες. Έφτιαξα καφέ και είδα τις ειδήσεις. Προσπαθώντας να ετοιμάσω ιδέες και θέματα για τα οποία θα συζητούσα αργότερα με την αρχισυντάκτριά μου και καθώς ο κόσμος γύρω μου διαλύεται σκέφτηκα πώς μπορώ να κάτσω να γράψω, όταν γύρω μου άνθρωποι παλεύουν για την επιβίωσή τους. Όταν ζωάκια πεθαίνουν

απροστάτευτα, όταν η φωτιά συνεχίζει να καίει; Πώς να δουλέψω ενώ γίνονται κρίσεις παντού γύρω στον κόσμο μας.

Είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό που ζούμε. Αν σηκώθηκες να πας στη δουλειά σου σήμερα αλλά έχεις και εσύ αυτήν την αίσθηση, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Γράφω εδώ κάθε μέρα για πράγματα που με εμπνέουν, που μου δίνουν δύναμη. Ψάχνω να βρω τι με εμπνέει και να το μοιραστώ μαζί σου αλλά αυτό που σκεφτόμουν σήμερα που ξεκίνησα τη μέρα μου, είναι ότι θέλω να κλείσω τα πάντα και να κάτσω κάπου να θρηνήσω για όλα αυτά που χάσαμε. Για όλα αυτά που δεν προφυλάξαμε, για όλα αυτά που δεν ξέρω πώς θα ξαναφτιάξουμε. Και να μην δουλέψω, αν και αγαπώ την δουλειά μου πολύ.

Όμως, πώς να δουλέψω ενώ γίνονται κρίσεις γύρω μου και καταστροφές. Σε ολόκληρο τον κόσμο καίγεται το πράσινο αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Είτε λόγω του καύσωνα, αποτέλεσμα της κλιματική αλλαγής, είτε λόγω κάποιου ανθρώπινου χεριού.

AP Photo / ilialive.grΕργασία= Παράγω έργο

Από την περίοδο της πρώτης καραντίνας τον Μάρτιο του 2020 που ένιωσα τον κόσμο γύρω μου να διαλύεται, ήταν η πρώτη φορά που θαύμασα τους ανθρώπους που εργαζόταν παρά το φόβο που μπορεί να είχαν. Οι άνθρωποι στα σούπερ μάρκετ, οι γιατροί και όλοι όσοι παρέμειναν στα πόστα τους για να προσφέρουν σε όλους εμάς τις υπηρεσίες τους, χωρίς να σταματήσουν ούτε μια μέρα.

Συνήθως από πεποίθηση όταν μιλάω για τη δουλειά μου αρέσει να τη λέω εργασία. Γιατί η ετυμολογία της παραπέμπει στο ότι παράγω έργο, ενώ της δουλειάς, στη δουλεία. Ο τρόπος που σκεφτόμαστε τα πράγματα και που τα κατατάσσουμε στο μυαλό μας έχει πολύ σημαντικό αντίκτυπο σε εμάς και στη μέρα μας.

Το γεγονός ότι θα αναφερθώ στην εργασία μου με αυτόν τον τρόπο, μου θυμίζει ότι παράγω έργο, ότι κάποιος βρίσκεται εκεί έξω και αποδέχεται αυτό που έχω να προσφέρω εγώ σαν αποτέλεσμα. Σε όποιο επάγγελμα και αν είσαι. Κάποιος άλλος άνθρωπος χάρη σε αυτό που κάνεις εσύ ως μέσο για να βγάλεις τον επιούσιο, μπορεί να βρει σημαντική βοήθεια στη ζωή του.

Μόνο αυτή η ιδέα είναι αρκετή για εμένα να μου διώξει την κάθε απογοήτευση που μπορεί να έχω. Το κάθε τι που μπορεί να με επηρεάζει σήμερα. Συνεχίζω να κάνω τη δουλειά μου γιατί κάποιος εκεί έξω ίσως χρειάζεται να διαβάσει αυτές τις γραμμές σήμερα. Γιατί κάποιος εκεί έξω θέλει να μείνει σπίτι του και να θρηνήσει τον κόσμο μας που διαλύεται, αλλά πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται.

Μήπως ή εργασία μας είναι τελικά το όχημα να βγούμε απ’αυτό;

Να αφουγκράζεσαι τα συναισθήματά σου, να μην τα καπελώνεις κάτω από χαλιά γιατί κάποτε θα βγουν στην επιφάνεια και τότε ίσως να μοιάζεις με ηφαίστειο και τα ηφαίστεια δύσκολα μαζεύονται. Ακούμε τα συναισθήματά μας και τα αγκαλιάζουμε.

Πώς νιώθω σήμερα;Γιατί το νιώθω αυτό;Τι μπορώ να κάνω εγώ από την πλευρά μου για να βοηθήσω την κατάστασηΤι δράσεις κάνω;

Αυτές είναι κάποιες ερωτήσεις που μπορώ να θέσω στον εαυτό μου. Δεν έχει νόημα να καθόμαστε και να κλαίμε τη μοίρα μας χωρίς να το αναλύουμε το πράγμα. Όσο κλαίμε τη μοίρα μας, ίσως τελικά να βυθιζόμαστε περισσότερο στη θλίψη. Αν θέλουμε να βγούμε από τις στενάχωρες καταστάσεις καλό είναι να βρούμε τα πιθανά οχήματα που μπορούν να μας τραβήξουν από αυτές. Η εργασία μας σίγουρα είναι ένα όχημα.

Παραδεχόμαστε την κατάσταση, δεν την κρύβουμε. Όμως και μόνο το γεγονός ότι ξύπνησες, ετοιμάστηκες και πήγες στη δουλειά σου είναι σαν να έγινε η μισή δουλειά. Πηγαίνοντας στη δουλειά σου μπορεί τελικά να «ξεχάσεις» και το θέμα που σε απασχολεί γιατί το μυαλό σου θα είναι απασχολημένο στο έργο που θα έχεις να βγάλεις εις πέρας.

Η ζωή δε σταματά

Πολλές φορές ίσως έχεις ακούσει τους ανθρώπους που εργάζονται στη διασκέδαση και την ψυχαγωγία που ήταν εκεί στο καθήκον τους παρόλο που βίωναν κάποια προσωπική τραγωδία στο σπίτι τους. Πάντα μου έκανε εντύπωση το πώς μπορείς να βάλεις μια μάσκα και να ψυχαγωγήσεις τους άλλους ενώ βιώνεις κάτι που σε στεναχωρεί. Εκείνοι το έκαναν και πολύ καλά. Είχαν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν το κομμάτι της δουλειάς από τη ζωή τους.

Τι να κάνεις όταν δεν έχεις πλέον κανένα κίνητρο στη δουλειά σου;

Όπως και να έχει, ό,τι αισθάνεσαι είναι ανθρώπινο, άκου τα συναισθήματα σου άκου αυτό που σκέφτεσαι, δηλαδή το πώς να δουλέψω ενώ γίνονται κρίσεις και θεωρώ ότι και αυτό είναι μέρους του παιχνιδιού που λέγεται ζωή.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Τι να κάνω όταν ο κόσμος γύρω μου διαλύεται και εγώ πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω εμφανίζεται στο iPop.