Η οδηγική συμπεριφορά είναι δείγμα πολιτισμού

08:01 27/2/2023 - Πηγή: Emea.gr

Είμαστε ένας λαός που ζούμε στα άκρα, στα όρια, ενθουσιαζόμαστε, παθιαζόμαστε με όλα, μας ενοχλούν τα πάντα και όσο εύκολα ξεχνάμε τόσο εύκολα και γρήγορα ξαναπαίρνουμε φωτιά, έτοιμοι να κάψουμε τα πάντα στο πέρασμά μας. Αυτά τα χαρακτηριστικά φαίνονται ελκυστικά και προκαλούν το ενδιαφέρον άλλων λαών, με τελείως διαφορετική κουλτούρα από τη δική μας, αλλά όταν έχουμε να κάνουμε με σοβαρά θέματα όπως η οδηγική συμπεριφορά θα έπρεπε να μετριάσουμε κάπως τα στοιχεία αυτά, για να επέλθει μία ισορροπία που είναι ζωτικής σημασίας.

Όλα ξεκινάνε από το σπίτι

Η κοινωνική παιδεία, την οποία

τα παιδιά κανονικά θα έπρεπε να διδάσκονται από το σπίτι τους, είναι ελλιπής. Σε μεγάλο ποσοστό οι νέοι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει υπευθυνότητα, σεβασμός, ευγένεια και αυτή είναι δική μας ευθύνη. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα, στην πράξη και όχι μόνο θεωρητικά με νουθεσίες, τις οποίες στο τέλος ούτε εμείς οι ίδιοι δεν ακολουθούμε.

Η ευθύνη του σχολείου

Σημαντικό ρόλο παίζει ή θα έπρεπε να παίζει το σχολείο. Θα όφειλε, επίσης, να βάλει το «χεράκι» του στη διαπαιδαγώγηση της οδηγικής συμπεριφοράς. Δίνεται βαρύτητα, όσο γίνεται και αυτό, στα μαθήματα για τις πανελλήνιες, με στόχο την είσοδο σε ένα πανεπιστήμιο, ξεχνώντας ότι η κοινωνική παιδεία και μόρφωση είναι εξίσου ή και πιο σημαντικές.

Η ενηλικίωση και η πρώτη επαφή με την οδήγηση

Σαν ενήλικες πια, όταν έρθει η ώρα να πάρουμε το δίπλωμα, τελικά μάλλον στόχος δεν είναι να μάθουμε να οδηγάμε σωστά και με ασφάλεια, τόσο για εμάς όσο και για τους άλλους οδηγούς και πεζούς, αφού τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που οι περισσότεροι αγοράζουν σαν πρώτο αμάξι δεν πληρούν συχνά τις προδιαγραφές ασφαλείας. Αφού περάσει αυτό το πρώτο στάδιο, τα «μυαλά παίρνουν αέρα» και ξεκινάει η λόξα με τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα οποία είναι δύσκολο να ελεγχθούν, είτε από νέους είτε από θεωρητικά έμπειρους οδηγούς, αφού κυριαρχεί ο εγωισμός και η αίσθηση ανωτερότητας -όχι η λογική. Ο συνδυασμός δε με το αλκοόλ, είμαστε λαός που το αλκοόλ κυλάει στο αίμα μας άλλωστε, κάνει την κατάσταση να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και τα αποτελέσματα, οι συνέπειες καλύτερα, είναι γνωστές σε όλους.

Επιθετική οδήγηση

Μιλάμε ξεκάθαρα για επιθετική οδήγηση, σε καθημερινή βάση. Δεν πάει καλά η δουλειά ή τα προσωπικά μας; Θα πάρουμε το αυτοκίνητο να τρέξουμε για να… αδειάσει το μυαλό μας. Με στραβοκοίταξαν στο δρόμο ή με έβρισαν, επειδή για παράδειγμα άργησα να ξεκινήσω στο φανάρι; Θα ανταποδώσω, θα τσακωθώ αν χρειαστεί.

Θα τρέξω στην παραλιακή γιατί είμαι καλύτερος όλων και θα κάνω θόρυβο, θα γυρίσουν όλοι να με κοιτάξουν, σαν η ταχύτητα να είναι μονάδα μέτρησης υπεροχής και δύναμης. Έπαρση και αλαζονεία χωρίς λόγο. Στον δρόμο φταίνε πάντα οι άλλοι οδηγοί και πότε εμείς. Εγωισμός χωρίς ουσία ή αποποίηση κάθε ευθύνης.

Η τρέλα της σύγχρονης εποχής, η ματαιοδοξία, ακόμα και το άγχος να προλάβουμε τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, με τις προθεσμίες που τρέχουν, τη δουλειά που πιέζει, μας κάνουν να ξεχνάμε τη θνητή μας φύση και να θεωρούμε τους εαυτούς μας υπερήρωες. Δεν ελέγχονται όμως όλα, η πίεση και το άγχος είναι κακοί σύμβουλοι.

Οι υπεύθυνοι

Το κράτος, οι πολιτικοί, η αστυνομία, προφανώς έχουν ευθύνη και πρέπει να είναι στις επάλξεις, αλλά το παιχνίδι ξεκινάει από το δικό μας γήπεδο. Είμαστε και εμείς υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει, το προκαλούμε με την ασυδοσία μας, αφού έχουμε κάνει καραμέλα το «έλα μωρέ, πέρνα με κόκκινο ή πάρκαρε εδώ, ας μην επιτρέπεται, στην Ελλάδα είμαστε», που σημαίνει πως αφού δεν γίνονται συχνοί έλεγχοι για παραβάσεις, θα τη γλιτώσουμε. Μέλημά μας είναι να αποφύγουμε το πρόστιμο, όχι η ασφάλεια ή η απλή ένδειξη ανθρωπιάς και σεβασμού προς τους συμπολίτες μας, που τους κλείνουμε τις ράμπες και εμποδίζουμε τη μετακίνηση τους.

Έχουμε μάθει να κάνουμε ό,τι θέλουμε, χωρίς να υπολογίζουμε τα δικαιώματα των άλλων. Ξεχνάμε όμως ότι η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία του άλλου και δυστυχώς αν τελικά η σωστή οδηγική συμπεριφορά είναι δείκτης ποιότητας και ευγένειας ενός λαού, εμείς οι Έλληνες βρισκόμαστε πολύ χαμηλά στη λίστα.