Κώστας Καλογήρου: Η συλλογική ευθύνη αρχίζει από τις ατομικές επιλογές

07:01 1/3/2023 - Πηγή: Emea.gr

Σε λίγο καιρό και σίγουρα πριν τις αρχές του καλοκαιριού (ημερολογιακά γιατί κλιματολογικά είναι πια μια άλλη ιστορία …) θα βρεθούμε μπροστά σε ένα ακόμη μεγάλο ερώτημα καταρχήν ατομικό για τον καθένα μας ξεχωριστά, αλλά εν τέλει συλλογικό για όλους όσους τουλάχιστον ζούμε άλλοι από επιλογή και άλλοι γιατί δεν έχουν άλλη λύση κάτω από τη σκιά της φαιδράς πορτοκαλέας που έγραψε και ο ποιητής.

Ποιο είναι το ερώτημα αυτό; Μπορείς να το δεις από πολλές πλευρές αλλά στο βάθος τελικά πρόκειται για ένα θεμελιώδες ερώτημα: «Σε τι χώρα

θέλουμε να ζούμε τις δικές μας ζωές;» Σε αυτή τη φράση έχουν σημασία 2 λέξεις, η «χώρα» και οι «δικές» μας ζωές, οπότε ας τις πάρουμε με τη σειρά.

Η «χώρα» είναι μια σύνθετη έννοια που ξεκινάει από τη γεωγραφική θέση, τις ισορροπίες σε σχέση με γείτονες ή και ευρύτερους γεωγραφικά παράγοντες που διαμορφώνουν το περιβάλλον της, τα φυσικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, την τρέχουσα κατάσταση και την μελλοντική προοπτική για κάθε κάτοικο της. Κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι σταθερά και αμετάβλητα και κάποια (τα περισσότερα) παίρνουν υπόσταση από τον τρόπο με τον οποίο τα διαχειρίζονται εκείνοι οι οποίοι με βάση τις εδώ και δεκαετίες εδραιωμένες δημοκρατικές διαδικασίες επιλέγονται να ασκήσουν τη διακυβέρνηση της χώρας που τους ανατίθεται με δική μας και μόνο ευθύνη, όπως αυτή μας αναλογεί κατά τα προβλεπόμενα από το εκάστοτε ισχύον εκλογικό σύστημα.

Οι «δικές» μας ζωές έχουν σημασία γιατί εν τέλει το αποτέλεσμα των επιλογών που κάνουμε δεν αφορά μόνο σε κάποιους τρίτους αλλά και σε εμάς τους ίδιους και επομένως θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι για το ότι έχουμε λάβει την καλύτερη απόφαση που μας επιτρέπουν οι κριτικές ικανότητες μας και ότι αυτή η απόφαση διαμορφώνεται εφαρμόζοντας κανόνες λογικής και όχι υπό την επίδραση συναισθηματικών/ευκαιριακών κινήτρων, όχι για το γενικότερο καλό αλλά για εμάς τους ίδιους αφού αν αυτό συμβεί, τότε το γενικότερο καλό θα προκύψει ούτως ή άλλως.

Αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι κανόνες λογικής που θα μας βοηθήσουν στην απάντηση του παραπάνω θεμελιώδους ερωτήματος; Ευτυχώς δεν χρειάζεται η εφαρμογή κάποιου σύνθετου αλγορίθμου αλλά η συνεκτίμηση λίγων κύριων παραγόντων όπως:

Πόσο πειστικά είναι τα έργα και όχι τα λόγια όσων διεκδικούν την ψήφο μας, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα λόγια είναι εύκολα και αναιρούνται ασύστολα, ενώ τα έργα ειδικά όσων έχουν ασκήσει διακυβέρνηση αποτελούν τεκμήρια που καμία τρέχουσα υπόσχεση δεν θα έπρεπε να μπορεί διασκεδάσει;Ποια είναι η επίπτωση μιας «ελαφρά τη καρδία» επιλογής που προσμετράται από ένα σύστημα απλής αναλογικής το οποίο εκ φύσεως απαιτεί ορθές αποφάσεις από πολύ μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού που ασκεί αυτό το δικαίωμα σε σχέση με παλαιότερα συστήματα προκειμένου να μην οδηγήσει σε χάος ή συνδυασμούς «Frankenstein»;Ποια θα είναι η χρονική επίπτωση μιας λάθος απόφασης από πλευράς μας λαμβάνοντας υπόψη ότι τέτοιες αποφάσεις έχουν ένα κύκλο ζωής που υπερβαίνει το σύνηθες διάστημα 3-4 ετών μεταξύ εκλογικών αναμετρήσεων και εκτείνεται τόσο όσο επιδρούν οι σωστές ή λανθασμένες κινήσεις των κυβερνώντων κατά την περίοδο εκλογής τους;

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα αντιληφθούμε τη βαρύτητα των ατομικών μας επιλογών και με αυτό τον τρόπο θα αναλάβουμε συντεταγμένα τη συλλογική ευθύνη να κατευθύνουμε τις ζωές όλων μας σε ασφαλή λιμάνια, ότι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα μας ξεχωριστά.