Λόφος Φινοπούλου: Μια όαση πρασίνου ή «κατάρα» για τους κατοίκους του κέντρου;

07:31 8/10/2024 - Πηγή: Emea.gr

Λόφος Φινοπούλου. Ένα μικρό «μαργαριτάρι» στο κέντρο της Αθήνας. Μια ανάσα από το Πεδίον Άρεως και άλλη μια, μικρότερη, από το πάρκο των δικαστηρίων της Ευελπίδων.

Ο λόφος περικλείεται από τις οδούς Βαλτινών, Καλλίστης και Μομφεράτου. Το όνομα του λόφου προήλθε από το επώνυμο παλιού Αθηναίου που αγόρασε κάποτε την περιοχή.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ’80, του ’90 αλλά του ’00, ο λόφος γνώρισε τις «δόξες» του. Η ύπαρξη του δημοτικού καφενείου στη κορυφή του, μαζί με την παιδική χαρά, έφερνε τους κατοίκους της

περιοχής στον όμορφο λόφο, να φάνε, να πιούνε και να περάσουν οικογενειακές στιγμές μαζί με τα παιδιά τους.

Η συνέχεια ήταν εξίσου αναπτυξιακή, καθώς μετά το δημοτικό καφενείο, ιδιώτης από την περιοχή του Κερατσινίου, ο οποίος ασχολείτο με τη εστίαση, νοίκιασε το χώρο και «έστησε» μια εξαιρετική ταβέρνα, με μοντέρνες πινελιές, το «Χρυσό Βάτραχο». Επίσης, ο ίδιος επιχειρηματίας, με δικά του έξοδα, αναμόρφωσε τον χώρο της παιδικής χαράς, φέρνοντας νέα παιχνίδια, χλωροταπητα κλπ.

Όμως δεν ήταν τυχερός, καθώς η κλασική ελληνική χωλότητα που ερμηνεύεται μέσω του κλασικού ρητού και αφορά την «κατσίκα του γείτονα» έπιασε και τον συγκεκριμένο επιχειρηματία. Μηνύσεις, επί μηνύσεων από κοντινά καταστήματα. Δικαστήρια και πάλι δικαστήρια, τον ανάγκασαν να μαζέψει των ομμιατό του και να φύγει.

Από τότε, το «μαύρο σκοτάδι» έπεσε στο λόφο

Πλήρης εγκατάλειψη, σε σημείο επικίνδυνο για τους επισκέπτες και ιδιαίτερα για τα παιδιά!

Μάλιστα πριν από 2 χρόνια, το κτίριο που είχε φιλοξενήσει τόσο το δημοτικό καφενείο, όσο και τον «Χρυσό Βάτραχο» έπιασε φωτιά από άστεγο που κοιμόταν μέσα, με αποτέλεσμα να λαμπαδιάσει ο χώρος και να κινδυνεύσει άμεσα η βλάστηση του λόφου. Μην σας πούμε ότι μπορεί να κινδύνευαν και οι πολυκατοικίες που γειτνιάζουν περιφερειακά με το λόφο. Ευτυχώς η πυροσβεστική ήρθε άμεσα και επιλήφθηκε του συμβάντος. Η φωτιά έσβησε και το καμένο κουφάρι συνέχισε να στέκει εκεί.

Και ας πάμε στα καθημερινά. Θα μου πείτε καθημερινό δεν είναι και το μαυρισμένο κουφάρι; Είναι, θα σας πω, αλλά ακόμη πιο καθημερινό και με περισσότερους κινδύνους να ελλοχεύουν, είναι το θέμα της ασφάλειας για τα παιδιά που παίζουν στην μικρή και βρώμικη πλατεία, δίπλα σε σπασμένα μπουκάλια, σκουριασμένα σίδερα και σύριγγες τοξικοεξαρτημένων. Μην αμελήσουμε και την κάκιστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η παιδική χαρά. Ο κίνδυνος προσωποποιημένος. Το ταρτάν έχει ξεκολλήσει σε ολόκληρη την έκταση της παιδικής χαράς, αποκαλύπτοντας το σκληρό και επικίνδυνο δάπεδο. Οι δύο πόρτες που περικλείουν τα κάγκελα στις κούνιες και την σπασμένη τραμπάλα δεν κλείνουν – μην σκεφτείτε κλείδωμα – ούτε καν!

Το ίδιο ισχύει και για τις 3 εισόδους του λόφου. Σε κακή κατάσταση, ανοιχτές όλο το 24ωρο, δίχως καμία πρόβλεψη από πλευράς κράτους, να κλειδωθούν κατά τις  νυχτερινές ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα βράδια να μπαίνουν στο λόφο «περίεργα» άτομα και να προκαλούν ζημιές τόσο στην ήδη κακή παιδική χαρά, όσο και στις παρακείμενες πολυκατοικίες. Και πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά, πετάνε πέτρες και σπάνε παράθυρα. Αν είσαι μάλιστα από τους «τυχερούς» που μένουν σε όροφο πάνω από τον πρώτο, τότε την «πάτησες». Έχεις σίγουρο σπασμένο τζάμι, στόρια κατεστραμμένα μαζί με οτιδήποτε άλλο έχεις διαλέξει να διακοσμήσεις το μπαλκόνι σου! Τηλεφωνήματα έχουν γίνει στην αστυνομία για το φαινόμενο αυτό; Έχουν γίνει! Απάντηση; Καμία!  Και ο πολίτης μόνος του απέναντι στις νεανικές ορδές των επαναστατημένων επισκεπτών! Για πόσο ακόμη; Ήδη αρκετοί ενοικιαστές των παρακείμενων πολυκατοικιών σκέφτονται την μετακόμιση. Μπορεί να χάσουν το λόφο, αλλά θα έχουν σώα την περιουσία τους και φυσικά τα «φρένα» τους!

Για πόσο ακόμη;