Τέμπη: Πάνω από ένα εκατ. Έλληνες έστειλαν εκκωφαντικό μήνυμα για δικαιοσύνη

05:01 2/3/2025 - Πηγή: Emea.gr

Ξεπέρασαν τις 500.000 οι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν το πρωί της 28ης Φεβρουαρίου στο κέντρο της Αθήνας, στη συγκέντρωση μνήμης για τα 57 θύματα της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη.

Πανελλαδικά, οι διαδηλωτές, οι οποίοι υπολογίζεται πως ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο, μόνο «βουβά» δεν πένθησαν, αφού το μήνυμά τους ήταν ηχηρό και ξεκάθαρο: «Θέλουμε δικαιοσύνη». Δύο χρόνια ακριβώς μετά το δυστύχημα στα Τέμπη,

το αίσθημα αδικίας παραμένει ζωντανό και οι χιλιάδες πολίτες απαιτούν αλλαγές στις παθογένειες του ελληνικού κράτους.

Σε ένδειξη συμπαράστασης ένα μεγάλο μέρος του εμπορικού κόσμου και της εστίασης παρέμεινε κλειστό , ενώ 24ωρη πανελλαδική απεργία κήρυξαν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, ο ΟΑΣΑ και άλλοι συνδικαλιστικοί φορείς.

Συλλαλητήρια στη μνήμη των θυμάτων διοργανώθηκαν και σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού, όπως Βρυξέλλες, Ρώμη, Λονδίνο, Βελιγράδι και Μελβούρνη. Συνολικά, προγραμματίστηκαν 264 συγκεντρώσεις σε Ελλάδα και ακόμη 125 στο εξωτερικό, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Συλλόγου «Τέμπη 2023».

Το κάλεσμα στο Σύνταγμα ήταν στις 11:00 το πρωί και αρκετά νωρίτερα ο κόσμος είχε ήδη πλημμυρίσει τους δρόμους γύρω από την Πλατεία και τη Βουλή, ως ανταπόκριση στο κάλεσμα των συγγενών των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που να περιγράφουν τους ανθρώπους που έδωσαν το «παρών» σε αυτήν τη μαύρη επέτειο: συγκεντρώθηκαν άνθρωποι όλων των ηλικιών, γονείς με παιδιά, επαγγελματίες κάθε κλάδου, σύλλογοι γονέων, ακόμη και μαθητές δημοτικού.

Στις 11:00 ακούστηκαν τα ονόματα των 57 νεκρών από τη μετωπική σύγκρουση των τραίνων, με το πλήθος να φωνάζει «παρών» και «παρούσα» για κάθε αδικοχαμένη ψυχή, ενώ στο τέλος τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή. Έπειτα ακολούθησαν οι ομιλίες των συγγενών των θυμάτων, τις οποίες ο κόσμος άκουσε με απόλυτο σεβασμό και συγκίνηση. Συνθήματα ακουγόντουσαν μονάχα στις στιγμές σιωπής, όταν άλλαζε ο άνθρωπος στο βήμα.

Επιζήσασα του δυστυχήματος ανέφερε ότι «παρόλο που το Σύνταγμα είναι τόσο ασφυκτικά γεμάτο, νιώθω πρώτη φορά πως παίρνω οξυγόνο» και πρόσθεσε ότι το έγκλημα φέρει τις υπογραφές όλων όσων έχουν κυβερνήσει τη χώρα.

Ο Βασίλης Ζαβογιάννης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού ΤΡΑΙΝΟΣΕ, δήλωσε ότι «σήμερα είναι μια μέρα θρήνου, κραυγής και διαμαρτυρίας για την εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου. Δύο χρόνια μετά το έγκλημα, κανείς δεν έχει εξηγήσει γιατί δεν μας άκουσαν και πώς συνέβη αυτή η τραγωδία. Κανείς δεν έχει αναλάβει την ευθύνη. Η δικαιοσύνη που μας υποσχέθηκαν έχει χάσει τον δρόμο της. Για δύο χρόνια, οι σιδηροδρομικοί κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να συνδράμουμε στο έργο της δικαιοσύνης. Η ζωή μας μετράει – και δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν. Απεργούμε, γιατί αρνούμαστε να ζούμε με τον φόβο της επόμενης ημέρας».

Ο Ηλίας Παπαγγελής, πατέρας της 19χρονης φοιτήτριας Αναστασίας, είπε: «Ζητάμε δικαιοσύνη, περισσότερο οξυγόνο, να φύγουμε από το σκοτάδι, να βγούμε στο φως. Να υπάρχει περισσότερη διαφάνεια και να γίνονται όλα με ασφάλεια και με τον τρόπο που πρέπει. Να μην έχουμε ποτέ ξανά Τέμπη».

Συγκινητικά ήταν τα λόγια της Μιρέλας Ρούτσι, μητέρας του 23χρονου Ντένις Ρούτσι: «Μας κατηγορούν πως στοχεύουμε την παρούσα κυβέρνηση. Όχι. Στοχεύουμε όλους τους διαχρονικά ενόχους που βάζουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όμως ξεκάθαρα είναι υπεύθυνη για τη συγκάλυψη. Την ωμή προσπάθεια να κουκουλώσουν την αλήθεια. Πετάξαν τα υπολείμματα των παιδιών μας στα δίπλα χωράφια σαν να ήταν σκουπίδια και εμείς οι γονείς αναγκαστήκαμε να ψάχνουμε υπολείμματα από τα ίδια μας τα παιδιά. Το μόνο που ζητάμε είναι το φως. Ο πρωθυπουργός μάς το υποσχέθηκε. Δεσμεύτηκε να ρίξει φως στην υπόθεση. Το φως που μας υποσχεθήκατε δεν έχει έρθει ακόμα! Ο προβολέας ρίχνει φως σε όλα τα λάθος σημεία, αφήνοντας όλα τα αίτια της δολοφονίας σκοτεινά κρυμμένα. Μας κατηγορούν πως το κάνουμε για τη δημοσιότητα. Μακάρι να μην μας ήξερε κανείς και να είχαμε δίπλα μας τα παιδιά μας».

Παρούσα ήταν και η μητέρα της Κυριακής Γρίβα, της κοπέλας που δολοφονήθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων διότι «τα περιπολικά δεν είναι ταξί». Η Δέσποινα Καλλέα εμφανίστηκε με δάκρυα στα μάτια και συγκίνησε το πλήθος με την ομιλία της, απαιτώντας να απονεμηθεί δικαιοσύνη για τις 57 ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη. «Είμαι εδώ σήμερα όχι μόνο για την Κυριακή. Είμαι εδώ ως μάνα γιατί ξέρω πώς είναι να ακούς το παιδί σου από ένα ηχητικό να ζητάει βοήθεια. Ξέρω πώς είναι θέλεις να πιάσεις το χέρι του παιδιού σου να του πεις “η μανούλα είναι εδώ”». Πρόσθεσε πως «ήρθα να πω τον πόνο μου και βρήκα μεγαλύτερο». Ο λόγος της συγκίνησε πολλούς ακροατές.

Και ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας του 26χρονου Δημήτρη, τόνισε: «Είναι μια ημέρα μνήμης, τιμούμε τα θύματα και το μήνυμα είναι ότι επιτέλους πρέπει να φτιάξουμε ένα κράτος δικαίου για να μην γίνονται ξανά τέτοιες μαζικές δολοφονίες».

«Φοβούνται να μην τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε. Αυτός είναι ο λόγος και καλά κάνουν και φοβούνται». Με αυτές τις προτάσεις η Μαρία Καρυστιανού ξεκίνησε την ομιλία της. Συνέχισε λέγοντας πως: «Στις 28 Φλεβάρη του 2023, ξημέρωσε για 57 οικογένειες, αλλά και για τις οικογένειες σε όλη την Ελλάδα, η ημέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξή μας. Σήμερα ένας ολόκληρος λαός γίνεται ένα και ζητά αυτό που έχει ανάγκη η ψυχή του: τη δικαιοσύνη. Όλοι όσοι είμαστε σήμερα εδώ και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και της γης, έχουμε υποστεί το κόστος της σκληρής διακυβέρνησης και της διαφθοράς. Ως μανάδες οφείλουμε να διαφυλάξουμε ό,τι απέμεινε από τα παιδιά μας και να διασφαλίσουμε την ασφάλεια για όσα παιδιά βρίσκονται στη ζωή και θα έρθουν στη ζωή. Η Δικαιοσύνη θα έρθει».

Όταν η συγκέντρωση έληξε, κάποιοι από τους παρευρισκόμενους άρχισαν να αποχωρούν, ενώ αρκετοί έμειναν για να συμμετάσχουν στην πορεία διαμαρτυρίας. Πολύ γρήγορα σημειώθηκαν επεισόδια, με την αστυνομία να κάνει χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης, χημικών και δακρυγόνων, ενώ κουκουλοφόροι πετούσαν βόμβες μολότοφ προς τον προαύλιο χώρο της Βουλής. Η πορεία προχώρησε προς Ομόνοια, με τις δυνάμεις της αστυνομίας να ακολουθούν, προσπαθώντας να διαλύσουν τον κόσμο. Δύο «αύρες» κινητοποιήθηκαν στο Σύνταγμα, στο πλαίσιο της καταστολής.

Τα δάκρυα στα μάτια των διαδηλωτών δεν ήταν από τα δακρυγόνα, με τα οποία η αστυνομία έπνιξε τη διαδήλωση· ήταν από τη συγκίνηση, την οργή και την ανάγκη για απονομή δικαιοσύνης. Για τις 57 ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη, για τον Γεράσιμο που επί δύο χρόνια βρίσκεται σε κώμα και για τους επιζώντες της τραγωδίας. Για τους συγγενείς των θυμάτων και για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, που αναγκάζεται να ζει κάθε μέρα με τον φόβο της επόμενης.