Τραπεζική «απάτη» διαρκείας

09:51 21/4/2025 - Πηγή: Emea.gr

ειδικού συνεργάτη

Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι τράπεζες (ξε)πουλάνε τα ενυπόθηκα δάνεια στα Funds – σε χαμηλότερη τιμή συγκριτικά με την ονομαστική αξία του δανείου. 

Τα Funds με την σειρά τους, μέσω των Servicers, απαιτούν από τον δανειολήπτη την ονομαστική αξία (=αρχική) του δανείου, συν τους τόκους – οπότε ο δανειολήπτης αδυνατεί να πληρώσει και ο Servicer εκπλειστηριάζει το σπίτι του.

Με αυτόν

τον τρόπο, το ακίνητο αποκτάται κατά τον πλειστηριασμό από μία εταιρεία Real Estate, με παρόμοια ονομασία με το Fund που αγόρασε το δάνειο – από μία μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία, με μοναδικό εταίρο την ίδια την τράπεζα που μεταβίβασε το δάνειο.

Έτσι, η τράπεζα εξασφαλίζει τα κέρδη των Funds που δεν φορολογούνται στην Ελλάδα – αλλά σε έναν φορολογικό παράδεισο του εξωτερικού, όπως ίσως στην Ιρλανδία. Με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο, αφενός μεν εκρέουν χρήματα στο εξωτερικό εις βάρος της οικονομίας μας, αφετέρου οι τράπεζες αισχροκερδούν αφορολόγητα.

Αφορολόγητα, παρά το ότι έχουν διασωθεί με τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των Ελλήνων ύψους περί τα 50 δισ. ευρώ και με τον αναβαλλόμενο φόρο περί τα 20 δισ. ευρώ – ενώ έχουν στηριχθεί με τρία προγράμματα Ηρακλής, για να μπορούν να πουλούν τα δάνεια τους στα Funds σε χαμηλές τιμές και να αισχροκερδούν, φοροαποφεύγοντας ταυτόχρονα!

Έτσι χάνονται χιλιάδες σπίτια και άλλα ακίνητα των Ελλήνων – με τους περισσότερους να συνεχίζουν να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, με το υπόλοιπο των δανείων τους που δεν καλύπτεται από τον πλειστηριασμό. Δεν είναι εγκληματικό, αν και νόμιμο, επισημαίνοντας πως η κυβέρνηση νομοθετεί;

Και κάτι εξ ίσου παράδοξο, αν μη τι άλλο

Στο έλεος των τραπεζών και των «αόρατων» Funds και εταιρειών διαχείρισης «κόκκινων» δανείων βρίσκονται επί σειρά ετών ακόμα και ευάλωτοι δανειολήπτες που έχουν ενταχθεί στον Ν.3869/2010, στον Νόμο Κατσέλη. 

Μάλιστα, πολλές φορές πρόκειται για «πράσινα» δάνεια, τα οποία «κοκκινίζουν» με ευθύνη των servicers εξαιτίας διάφορων αυθαίρετων πρακτικών. 

Μία από αυτές είναι η παραβίαση αποφάσεων υπαγωγής στον νόμο από εταιρείες και τράπεζες, που υπολογίζουν τον τόκο επί του αλήκτου κεφαλαίου και όχι επί της δόσης, επιβάλλοντας πρόσθετες χρεώσεις με αποτέλεσμα συχνά να καθίσταται αδύνατη η πληρωμή και να παίρνουν την οδό για να βγουν στο σφυρί πλήθος κατοικιών.