Guys Talk | Ο καλύτερος της φίλος

Όχι δεν πρόκειται για μία πικάντικη ιστορία ανάμεσα σε δύο φίλους που η σχέση τους εξελίχθηκε σε μια σχέση πάθους και έρωτα.

του Μπάμπη Παπαναστασάτου

Όλα ξεκίνησαν από ένα απλό τηλεφώνημα. Είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και κανείς μας δε θα αρνιόταν έναν καφέ με θέα τον λευκό πύργο. Τελείωσα το μάθημα μου νωρίτερα με αποτέλεσμα να πάω πρώτα από αυτήν. Παρήγγειλα τον καφέ μου και περίμενα ότι από λεπτό σε λεπτό θα την έβλεπα να τρέχει με το τσαντικό ανά χείρας, να με πλησιάζει με γουρλωμένα μάτια που θα φώναζαν « έχω τόσα να σου πω». Τα λεπτά όμως άρχισαν να γίνονται ώρα, ο καφές μου

να τελειώνει και η υπομονή μου να εξαντλείται. Κάποια στιγμή άρχισα να συνειδητοποιώ ότι φαίνομαι σαν τον μαγκούφη που αποφάσισε να πιεί καφέ μόνος του μέσα στο καταμεσήμερο και έκανα την κίνηση να σηκωθώ να φύγω γιατί πόσες θεσσαλονικιές με τζην πουκάμισο και σορτσάκι να αντέξουν τα μάτια μου;

Και τότε την είδα να καταφθάνει ατάραχη και φορτωμένη με σακούλες. «Εγγλέζα» της λέω. Και με το γνωστό ζουζουνιάρικο ύφος που παίρνει κάθε γυναίκα όταν ξέρει ότι έχει κάνει τη χαζομάρα της μου έπιασε το πιγούνι και μου είπε «συγνώμη βρε γλυκούλη αλλά είχα τρομερό πρόβλημα. Δεν έβρισκα τι να βάλω, δεν έχω τίποτα» - «άσε που έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Να κοίτα ούτε τα νύχια μου δεν έβαψα» - μα τι θυσία-. «Είδα και κάτι τρομερά κομμάτια στις βιτρίνες όσο ερχόμουν και δεν άντεξα, τα αγόρασα» αναφώνησε και άρχισε να μου δείχνει τα καινούρια της αποκτήματα, τονίζοντας την χρηστικότητα τους –βλέπε επίδειξη τάπερ-. Μετά, λοιπόν, από την παρουσίαση και την ακατάπαυστη πολυλογία για το ποιους πέτυχε στα μαγαζιά – φίλους, εχθρούς και πρώην- ποιος της μίλησε και τι της είπε, μπήκε στο ψητό. «Πως μπορώ να καταλάβω αν κάποιος θέλει σχέση ή απλώς να περάσουμε καλά;» σαν φίλος της και άντρας όφειλα να απαντήσω με ειλικρίνεια.

«Τι θέλει από μένα;»

Γιατί αυτή η ερώτηση πρέπει να σε βασανίζει τόσο; Δεν θα έπρεπε παρά να είσαι σε θέση να το απαντήσεις σε μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Σε αφορά. Αφορά τα θέλω, τις επιδιώξεις σου, αυτό που χρειάζεσαι. Είναι σα να θες να συνθέσεις το πιο όμορφο ποίημα και να μην ξέρεις αν πρέπει να κρατήσεις το μολύβι. Μα αν δεν ξέρεις εσύ τότε ποιος ξέρει;

Ωστόσο βλέπεις τι θέλει ο άλλος, τι χρειάζεται. Όταν κάποιος θέλει να περάσει μόνο καλά, χωρίς να πρέπει να δεσμευτεί σε μία σχέση στο δείχνει, το αν ο δικός σου εγωισμός δυσκολεύεται να το δεχτεί είναι άλλο θέμα. Αλλά να ξέρεις πως το να παραδεχτείς ότι ίσως έκανες μία λάθος επιλογή, ότι ίσως μπήκες σε ένα καράβι χωρίς απόλυτη επίγνωση, χωρίς να σε νοιάζουν οι στάσεις ή αν θα άραζε κάπου δεν σε εκθέτει πουθενά πέρα από τον ίδιο σου τον εαυτό και όταν εκτίθεσαι στον εαυτό σου, τότε βγαίνεις μόνο κερδισμένος, γιατί έχεις μάθει τι θες, σε ποιο καράβι θες να μπεις και που έχεις ανάγκη να δέσει την άγκυρα του. Το σημαντικότερο σε αυτή την υπόθεση δεν είναι τι θέλει ο άλλος αλλά τι θέλεις εσύ. Όταν προσδιορίσεις τι χρειάζεσαι τότε θα ψάξεις να βρεις κάποιον που να θέλετε το ίδιο και έτσι θα απαλλαγείς από τέτοια ερωτήματα.

Καθώς ερχόμουν, είδα στο δρόμο ένα ζευγάρι, κρατιόντουσαν χέρι χέρι και χόρευαν, χωρίς μουσική, γιατί δεν είχαν ανάγκη τη μουσική. Η μουσική ήταν μέσα τους, ήταν οι καρδιές τους που πάλλονταν στον ίδιο ρυθμό δημιουργώντας την καλύτερη ορχήστρα. Δεν είναι εύκολο να συγχρονίσεις δύο σώματα. Κι όμως τα κατάφεραν. Τα κατάφεραν γιατί το ήθελαν και οι δύο.

Το τι θέλει από σένα κάποιος έχει να κάνει με το τι θέλεις εσύ από αυτόν. Όταν λοιπόν ξανααναρωτηθείς «τι ακριβώς θέλει» σκέψου τι του επέτρεψες εσύ να θέλει.

Keywords
Τυχαία Θέματα