Batiste a champion story

09:15 15/7/2012 - Πηγή: GreenZone

H προδημοσίευση της αυτοβιογραφίας του Μαϊκ Μπατίστ, όπως την παρουσιάζει η κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας "Το Βήμα"
Ποιο ήταν το ανεξίτηλο τραύμα που συντροφεύει τον Μάικ Μπατίστ από την τρυφερή παιδική ηλικία; Πώς λειτούργησε η θέα της αδερφής του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής; Πώς δραπέτευσε από τις επικίνδυνες γειτονιές του Λος Αντζελες αναζητώντας τον παράδεισο στα γήπεδα του μπάσκετ; Πώς κατέληξε στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό; Τι λέει για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, την οικογένεια Γιαννακόπουλου, τον Βασίλη Σπανούλη

καθώς και για τα δύο γεγονότα (το ατύχημα με το μηχανάκι στην Κηφισίας και το κεφάλι του Σάσο Οζμπολτ) για τα οποία μιλάει για πρώτη φορά με ανατριχιαστικές λεπτομέρερειες; Μετά την πολυσυζητημένη απόχώρησή του από το Τριφύλλι, «Το Βήμα» προδημοσιεύει ορισμένα αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του 35χρονου Αμερικανού, η οποία εκδίδεται από την «MVPublications» και τη συγγραφή της επιμελήθηκε ο συντάκτης του «Βήματος» Κώστας Σωτηρίου.
Οι συμμορίες, τα ναρκωτικά, η φυλακή (...) Ημασταν σε μια γειτονιά όπου οι σφαίρες πετούσαν σαν σφήκες το καλοκαίρι και εσύ απλώς έπρεπε να μην είσαι ο άτυχος. Είχα φιλαράκια που σκοτώθηκαν από σφαίρα. Ο Καρίμ, ο Μάικλ Τζόουνς και κάποιοι ακόμη, που είχαν την ατυχία να βρίσκονται σε λάθος σημείο τη λάθος στιγμή και δεν υπάρχουν πια. Τώρα που το σκέφτομαι, το γεγονός ότι δεν βρέθηκα στη θέση τους μπορεί να οφείλεται είτε σε τύχη είτε σε πρόληψη. Στη μάνα μου πάντως οφείλεται σίγουρα, γιατί πάντα μας έλεγε ιστορίες για να μας τρομάξει και να προστατεύουμε τον εαυτό μας.
Ηθελε να μας κρατήσει μακριά από όλα αυτά, γιατί η οικογένειά μου έχειφρικτή εμπειρία από συμμορίες. Η μεγάλη αδελφή μου ήταν μέλος σε μία από αυτές. Ηταν μέσα στα ναρκωτικά, μπαινόβγαινε στις φυλακές και όλο αυτό ήταν μεγάλο τραύμα για τα υπόλοιπα αδέλφια και φυσικά για τη μητέρα μας.
Τώρα είναι εντάξει, αλλά τότε ήταν πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν δικό σου άνθρωπο, που αγαπάς τόσο πολύ και σε αγαπάει κι αυτός, να υποφέρει εξαιτίας εκείνου του συγκεκριμένου τρόπου ζωής.
Είναι μαχαιριά στην καρδιά να βλέπεις τη μεγάλη αδελφή σου να περνά ενάμιση χρόνο την πρώτη φορά και μετά άλλα τρία χρόνια στη φυλακή, γιατί συμμετείχε σε κυκλώματα που εξαπατούσαν κόσμο ή γιατί διακινούσε ναρκωτικά για λογαριασμό του φίλου της, αναλαμβάνοντας εκείνη την ευθύνη. Είναι μαχαιριά γιατί δεν αντέχεις να βλέπεις έναν δικό σου άνθρωπο, την ίδια σου την αδελφή, πίσω από τις μπάρες της φυλακής και να είσαι υποχρεωμένος να της μιλάς πίσω από αυτό το χοντρό τζά-μι με το ακουστικό του τηλεφώνου, όπως στις ταινίες. (...)
Στο γήπεδο... πισίνα του Σπόρτιγκ
(...) Θυμάμαι την πρώτη προπόνησή μου στο κλειστό του Σπόρτιγκ και φυσικά δεν είχα ιδέα ούτε πού είναι ούτε τι είναι το Σπόρτιγκ. Εκείνη την περίοδο δεν οδηγούσα καν. Ημουν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο φροντιστής μας Λεωνίδας Ζαρμακούπης. Εκείνος μας πήγαινε και μας έφερνε, οπότε κάποια στιγμή, λέει «Φτάσαμε, αυτό είναι το γήπεδο». Τον ρώτησα «Τι εννοείτε; Το γήπεδο ε