Ο «άθλος» του '84 με τη Ρεάλ και ο Τάφος που «έβραζε»!

13:05 18/1/2013 - Πηγή: GreenZone

Σαν σήμερα, στις 18 Ιανουαρίου 1984, ο Παναθηναϊκός νικά τη βασίλισσα της Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στον Τάφο του Ινδού!

Την χρονιά του τελευταίου «πράσινου» πρωταθλήματος πριν τη κυριαρχία του Άρη στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του και στην Ευρώπη, με επιβλητική νίκη στον Τάφο του Ινδού επί της Ρεάλ Μαδρίτης (99-97). Μαγική εμφάνιση,

παλικαρίσια νίκη, φανταστική ατμόσφαιρα!

Βρισκόμαστε στο 1984. Σαν σήμερα, 18 Ιανουαρίου. Κατάμεστος ο «Τάφος», καυτή η ατμόσφαιρα και ο αγώνας ξεκινά.

Καμία ομάδα δεν μπορεί να αποκτήσει σαφές προβάδισμα νίκης. Ο Παναθηναικός με 10-8 και 16-15 προηγείται χάρη στο πολύ καλό παιχνίδι του Σκροπολίθα και του Στεργάκου. Η Ρεάλ αντεπιτίθεται , ισοφαρίζει 32-32 και το ημίχρονο βρίσκει τις δύο ομάδες με διαφορά ενός καλαθιού (56-54).

Ο μεγάλος ισπανικός κίνδυνος ακούει στο όνομα Μαρτίν, με τον ύψους 2.10μ. σέντερ να κυριαρχεί στο α’ ημίχρονο και στις δύο ρακέτες. Ο αγώνας ίσως να είχε ευκολότερη έκβαση για τον Παναθηναικό, αν ο γιουγκοσλάβος διαιτητής Κόρουλιτς δεν ανακάλυπτε τέταρτο φάουλ του Τάκη Κορωναίου μόλις στο 18’, το οποίο ποτέ δεν έγινε.

Ο Κυρίτσης αναγκάστηκε να τον προφυλάξει για την συνέχεια του αγώνα και να αναθέσει τις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου την μπαγκέτα στους Σκροπολίθα και Μέμο Ιωάννου. Οι δυο τους, με την συμβολή του Τομ Κάππου με τα μακρινά σουτ του, και τις επικές μάχες Στεργάκου - Μάρτιν κάτω από τα καλάθια, κατάφεραν να οδηγήσουν τον Παναθηναϊκό σε μία νίκη που συζητήθηκε έντονα σε όλη την Ευρώπη.

Ο Στεργάκος με 27 πόντους, ο Κάππος με 24, ο Ιωάννου και ο «Σκράπυ» με 9 ο καθένας , ο Ανδρίτσος με 14 και ο Τάκης Κορωναίος με 16, θα γράψουν το μεγαλειώδες 99-97.

Καλύτερος του αγώνα ο Κάππος τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα εξαφανίζοντας τον Ρουλλιάν (10 π), ενώ ο Κορμπαλάν το μεγάλο αστέρι της Ρεάλ πέτυχε μόνο 16 πόντους. Ο μόνο που απειλούσε σημαντικά τον Παναθηναϊκό και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να σταματηθεί ήταν ο ψηλός Μαρτιν (31 πόντους).

Στο τέλος του αγώνα εκστασιασμένοι οι οπαδοί σηκώνουν στα χέρια τους Έλληνες παίχτες που τους χάρισαν τον μεγαλειώδη αυτό θρίαμβο.

Οι εφημερίδες της εποχής μιλούν για μοναδικό επίτευγμα, αφού το να νικήσει ελληνική ομάδα μια ισπανική εκείνα τα χρόνια θεωρείτο άθλος.

Μοναδικές στιγμές που μόνο ο Παναθηναϊκός και o «Τάφος» μπορούσαν να προσφέρουν.