«Ο δημοσιογράφος του 2012»

Ο A.W. σκιαγραφεί τον «δημοσιογράφο του 2012» και τον εντάσσει στον μικρόκοσμο του Παναθηναϊκού…

Ο δημοσιογράφος του 2012 είναι ένας τύπος που δεν παίζει μακριά από την τραγική πλειοψηφία αυτής της χώρας, ένας τύπος σαν το μέσο όρο όσων κουμαντάρουν τη χώρα μέσω κάλπης.

Είναι ένας άνθρωπος που πρώτα από όλα ενδιαφέρεται για το αν έχει πληρωθεί η Visa του, ένας άνθρωπος που γουστάρει να έχει κοινωνικό περίγυρο στον οποίο θα είναι αποδεκτός, ένας άνθρωπος που δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα με το αν τα γραπτά του
έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτά που κατά βάθος πρεσβεύει. Ένας άνθρωπος που γουστάρει να αυτοαποκαλείται επαγγελματίας, έστω κι αν η προσέγγιση του στο λειτούργημα που επιτελεί μόνο ως τέτοια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ένας απόλυτα τιθασευμένος επαγγελματίας, εξοικειωμένος στα κελεύσματα των κέντρων εξουσίας που τον ελέγχουν, ένα πιστό σκυλί του αφεντικού του και των συμφερόντων που αυτό εξυπηρετεί.

Συνήθως όσο περισσότερο αυξάνεται η σοβαροφάνεια και το γκελ που κάνει ο καθένας στην άμορφη και άβουλη μάζα των «γενιτσαρεμένων και πολτοποιημένων» αναγνωστών, όσο περισσότερο αποδεικνύεται πιστό και τυφλό σκυλί στο χέρι που το ταΐζει, τόσο περισσότερο αυξάνει και τις μετοχές του στον κύκλο, με τα παραδείγματα πάμπολλα ένθεν και εκείθεν.

Όλο το χρονικό διάστημα από τότε που εμφανίστηκε ο Βγενόπουλος με την ΠΕΚ και ξεκίνησε το γαϊτανάκι των διοικητικών εξελίξεων με τις δεκάδες εναλλαγές σκηνικών και τοποθετήσεων, αλλά και με τα γνωστά σενάρια και τις ακόμη πιο γνωστές συνέπειες στην πορεία του Συλλόγου, ο ρόλος των Μ.Μ.Ε και των «δημοσιογράφων» έχει αρχίσει να αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ρόλο.

Η ευκολία αλλαγής στάσεων και απόψεων, η μετακίνηση και το τσαμπουκαλεμένο βάφτισμα του μαύρου σε άσπρο, αποτελούν καθημερινή Παναθηναϊκή πραγματικότητα. Όλα γίνονται κάτω από το χρίσμα της αδέσμευτης και αντικειμενικής πραγματικότητας, όλα γίνονται κάτω από ένα σάπιο μανδύα του «ελάτε σε μας να σας πούμε τι αλήθεια συμβαίνει, γιατί εμείς σας σεβόμαστε».

Σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση του Παναθηναϊκού, υπάρχουν τρεις πόλοι. Ο πρώτος είναι των «αντικειμενικών» (Καλλιθέα, SportDay) που τα «ψιλοχώνουμε» στον Γιάννη Βαρδινογιάννη γιατί απλά δεν έχουμε βρει ένα λιμάνι να κάνουμε μεροκάματο και εμείς ώστε να γίνουμε πιο σταθεροί και το παίζουμε όπου κάτσει. Ο άλλος πόλος είναι του γνωστού μεγαλοεργολάβου και μέντορα των Μ.Μ.Ε, ο οποίος δεν έχει καμία διάθεση να ασχολείται, αλλά η μπίζνα εκτός ποδοσφαίρου τον αναγκάζει να δημιουργεί μέτωπο κατά του Βγενόπουλου. Ο τρίτος πόλος είναι οι δύο εκδότες των συλλογικών εντύπων, με άγνωστα (που οι περισσότεροι όμως υποψιάζονται) κίνητρα και στόχους, άτομα γνωστά για τον καταστροφικό τους ρόλο τα τελευταία χρόνια.

Κοινή συνιστώσα όλων αυτών, μία μάζα «δημοσιογράφων του 2012» που σε μεγάλο βαθμό - και αυτό το πιστεύω- έχει Παναθηναϊκή βάση, αλλά πλέον την έχει αφήσει πίσω της εν ονόματι της κονόμας και της εύκολης διαβίωσης. Παιδάκια που γο
Keywords
Τυχαία Θέματα