Τα χρυσόψαρα και το Derby...

09:01 6/10/2012 - Πηγή: GreenZone

Οταν οι νοσταλγοί του παρελθόντος παραχαράσσουν την ιστορία
O καλύτερος φίλος του γκεμπελίσκου είναι το χρυσόψαρο. Το προσέχει, το ταΐζει και φυσικά αποτελεί και κυρίαρχο... πειραματόζωο. Ο «χειρότερος Παναθηναϊκός όλων των εποχών» γράφουν και λένε ξεδιάντροπα.

«Η μία κατραπακιά να διαδέχεται την άλλη σε Ελλάδα και Ευρώπη» δίνει το σύνθημα ο Κώστας Γκόντζος και ακολουθούν τα στρατιωτάκια, τα οποία φροντίζουν διακριτικά

να θυμίζουν το... έτος μηδέν: «Ολα αυτά αποκλείεται να είχαν γίνει πριν το 2008. Καταρχάς γιατί μέχρι τότε υπήρχε ένα μίνιμουμ σοβαρότητας» όπως έγραψε ο ανώνυμος συντάκτης – συγγραφέας που ζει ανάμεσά μας. Και κάπου – κάπου εμφανίζονται οι όψιμοι σύμμαχοι, όπως έχει γίνει ξαφνικά ο διευθυντής του «Goal» Βασίλης Βέργης, να θυμίσει επιλεκτικά νούμερα που δείχνουν ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ένα βήμα πριν την πτώχευση.

Ας ασχοληθούμε με τον «χειρότερο Παναθηναϊκό όλων των εποχών», που γράφουν οι νοσταλγοί της οικογένειας – κολοσσού Βαρδινογιάννη. Της πανίσχυρης αυτής οικονομικά οικογένειας που είχε στα χέρια της τον Παναθηναϊκό 33 χρόνια, αλλά δεν άφησε τίποτα, παρά μόνο χρέη αποχωρώντας.

Οταν λοιπόν, το μακρινό 1979 πέρασε η ομάδα στα χέρια τους, ο Παναθηναϊκός έκανε όχι ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά τέσσερα χρόνια για να δει πρωτάθλημα. Την πρώτη τους χρονιά μάλιστα, ο Παναθηναϊκός που ήταν η ομάδα με τις μεγαλύτερες διακρίσεις και τους περισσότερους τίτλους, τερμάτισε στην τρίτη θέση έχοντας 15 ισοπαλίες και 4 ήττες σε 34 ματς και έχοντας πετύχει όλα κι όλα 38 γκολ... Δεν μπόρεσε να κερδίσει ούτε μία φορά την Κόρινθο του Τζιγκιτζέλα, τον Απόλλων Αθηνών, τον Εθνικό ούτε τον Αρη...

Την δε, δεύτερη χρονιά της οικογένειας Βαρδινογιάννη στο τιμόνι της ΠΑΕ, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα, καθώς σε 34 ματς, το Τριφύλλι είχε 13 ισοπαλίες και 8 ήττες μένοντας στην πέμπτη θέση και έχοντας αλλάξει πέντε φορές προπονητή (Ρόνι Αλεν [1929-2001], Ανδρέα Παπαεμανουήλ, Χέλμουτ Σενέκοβιτς [1933-2007], Ανδρέα Παπαεμανουήλ ξανά και Λάκη Πετρόπουλο [1932-1996])!

Προσέξτε. Μιλάμε για ολόκληρες χρονιές! Οχι για μια – δυο αγωνιστικές. Επρεπε να περάσει και η τρίτη χρονιά για να μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα η ομάδα με τον Βαρδινογιάννη στο τιμόνι της, το οποίο έχασε στο μπαράζ του Βόλου.

Τη δε τέταρτη χρονιά της οικογένειας, η κατρακύλα συνεχίστηκε με το Τριφύλλι του Στέφαν Κόβατς (1920-1995) να τερματίζει στην πιο χαμηλή θέση της ιστορίας του, την έκτη θέση. Απολογισμός; 9 ισοπαλίες και 11 ήττες!

Αλλά τι τραγουδούν τα παπαγαλάκια σήμερα; Οτι η ομάδα που βλέπουν, αυτή στην οποία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ από πέρυσι χάρη στο παρκάρισμα των μετοχών, τις πριγκιπικές παλινωδίες και φυσικά την πραξικοματική παραίτηση των μελών του ΔΣ Χατζηνικολάου, Λουμίδη και Τζήμα που είχαν οριστεί από την οικογένεια Βαρδινογιάννη, είναι η χειρότερη όλων των εποχών...

Η ομάδα στην οποία χρήματα μπήκαν μόλις πριν από μερικές ημέρες όταν και ολοκληρώθηκε επισήμως