Τα pay rolls μάγκα μου!

15:40 6/4/2012 - Πηγή: GreenZone

Κι όμως, υπάρχει κι άλλη βία εκτός από αυτή των ΜΑΤ για τους δημοσιογράφους...
Αναδημοσίευση από το Pheme.gr

Γεωργία Λινάρδου

Βαρέθηκα να διαβάζω τίτλους όπως… "Τα ΜΑΤ χτυπούν δημοσιογράφους"! Ε, και; Όπως χτυπούν όλους τους υπόλοιπους έτσι χτυπάνε κι εμάς. Επειδή είμαστε δημοσιογράφοι κι έχουμε το εργαλείο να μετατρέψουμε τον εαυτό μας σε "πρώτη είδηση", σημαίνει ότι εμάς μας βασανίζουν

περισσότερο από τους άλλους;

Εδώ μας έχουν τσακίσει άλλοι κι άλλοι κι έχουν και δίκιο, τα ΜΑΤ μας ενοχλήσανε που άλλο να κάνουνε δεν ξέρουν; Που βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία να χτυπούν; Εδώ χτυπάνε κόσμο πρωί, μεσημέρι και βράδυ, το θέμα είναι ότι χτύπησαν κάποιον από το σινάφι μας;

Στον νεαρό από την Κρήτη του τα μάτωσαν όλα μέσα του. Πόσοι αλήθεια το έκαναν βασικό θέμα; Η ως δημοσιογράφοι σκεφτόμαστε… "ποιος ξέρει τί θα τους έκανε και τον σαπίσανε"; Και τότε προς τι η δήθεν ιερά – δημοσιογραφική- αγανάκτηση για τις δηλώσεις Μπεγλίτη και Κουκουλόπουλου;

Επί της ουσίας το ίδιο δεν θα λέγαμε κι εμείς, τότε που μας έπαιρνε να το πούμε, τότε που ψάχναμε αν ο τάδε που αυτοκτόνησε ήταν τρελός; Με την εξουσία να τα είχαμε καλά –την όποια εξουσία- κι ας μας βρίζανε και λίγο, ποιος νοιαζόταν; Όσο κάποιοι από εμάς βρισκόμασταν μέσα στα κέντρα Εξουσίας τίποτα δε μας ένοιαζε. Απομυθοποιούσαμε ακόμη και το πιο συγκλονιστικό κοινωνικό γεγονός σε χρόνο dt!

Τώρα, όμως, μάγκα μου που μας χτυπάνε τα ΜΑΤ ενοχληθήκαμε!

Το ότι μας φτύνουνε όλοι οι υπόλοιποι τι γίνεται; Βρέχει λάσπη από τη Σαχάρα; Ποιος φταίει γι’ αυτό; Τα pay rolls δε φταίνε; Τα παρασκηνιακά και μη δημοσιογραφικά ραντεβουδάκια με πρώην υπουργούς δε φταίνε; Τα ιατρικά ταξιδάκια αναψυχής στην Αμερική μήπως; Τα ΜΑΤ μας πονάνε μόνον;

Το αγοράκι από τη Μυτιλήνη που έσβησε γιατί ο μηχανισμός της πάλαι ποτέ κραταιάς πολιτείας στην οποία κάποιοι συμμετείχαμε αντί οβολού, έπαψε να μας πονάει; Ξαφνικά μας πόνεσε ο κώλος μας επειδή φάγαμε και πέντε ανάποδες; Προσπαθούμε να κάνουμε ήρωες τους εαυτούς μας;

Τον συνάδελφο που κουφάθηκε από τους μπάτσους τον ξεχάσαμε.. Δεν πειράζει εμείς ακούμε, ε;

Συναδέλφους που έγραφαν ή μετέδιδαν ειδήσεις από τηλεοράσεως ως οικονομικοί συντάκτες και παράλληλα εργάζονταν σε τράπεζες με τριπλάσιο και τετραπλάσιο μισθό και αυτούς τους ξεχάσαμε; Αυτό δε μας πονάει; Η χαστουκιά των ΜΑΤ μαυρίζει τα κωλομέρια μας;

Τα pay rolls των εξοπλιστικών, δεν πονάνε;

Το ότι ντρεπόμαστε τα τελευταία χρόνια να πούμε δημόσια ότι είμαστε δημοσιογράφοι, αυτό δεν είναι η χειρότερη βία που μπορούμε να ασκήσουμε στον εαυτό μας και στο επάγγελμά μας και οι άλλοι επίσης;

Μήπως χρησιμοποιήσαμε την δημοσιογραφία ως όχημα για να μεταβούμε στην Εξουσία κι επειδή κι αυτή ακόμη μας έκλεισε τις πόρτες, ξαναθυμηθήκαμε την Δημοσιογραφία;

Μου έχουν επιτεθεί κι εμένα τα ΜΑΤ. Ε, και; Να αιτηθώ στην ΕΣΗΕΑ να στήσει τον ανδριάντα μου;

Τώρα που πολλοί μείναμε άνεργ