Το πιο τέλειο ημίχρονο στην ιστορία της διοργάνωσης

12:50 10/5/2012 - Πηγή: GreenZone

Ο μεγάλος Σαρούνας Γιασικεβίτσιους κάνει μια αναδρομή στα Final 4 της καριέρας του, αδημονώντας για αυτό της Κωνσταντινούπολης.

Ο πολυνίκης λιθουανός του Παναθηναϊκού παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Πράσινη», δηλώνοντας χαρακτηριστικά:

2003, Βαρκελώνη: «Όταν ο Βιτένις κέρδισε την Μπάρτσα».

«Είναι η πρώτη φορά που κατάφερα να πάω και το πιο σημαντικό από όλα είναι πως θυμάμαι ότι ήμουν απίστευτα νευρικός. Είχα να κοιμηθώ μια εβδομάδα πριν από το Final 4. Προσπαθούσα να

εκμεταλλευτώ κάθε ευκαιρία που είχα για να κοιμηθώ έστω και λίγο.

Το Final 4 του 2003 ήταν πολύ όμορφο για μένα, γιατί συμμετείχε και ο αδελφός μου. Αγωνιζόταν στο τουρνουά των τζούνιορ στη Βαρκελώνη και έπαιζε πολύ καλά. Μάλιστα, στο πρώτο ματς του τουρνουά πέτυχε το νικητήριο καλάθι κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Ήταν πολύ ωραία. Ήταν και οι γονείς μου τότε εκεί. Το πρωί είδαμε τον αδελφό μου να αγωνίζεται και το απόγευμα εμένα. Τότε, ο Βιτένις αγωνιζόταν με την ομάδα τζούνιορ της Ζαλγκίρις. Δυστυχώς, εγώ δεν είχα την ευκαιρία να τον δω να αγωνίζεται πολύ, γιατί όταν εκείνος έπαιζε, εμείς έπρεπε να πάμε για προπόνηση.

Και οι δύο στο τέλος, καταφέραμε να κερδίσουμε τις κούπες. Μάλιστα, ο αδελφός μου πήρε το δικό του Κύπελλο στο ημίχρονο του δικού μου τελικού και εγώ πήρα τον τίτλο λίγο αργότερα. Ήταν φοβερό. Πολύ ωραίες αναμνήσεις. Ήταν μια οικογενειακή υπόθεση. Όλη η οικογένειά μου ήταν εκεί, με τα δύο αδέλφια πολύ ευτυχισμένα. Μετά, οι δυο μας οργανώναμε τα πάρτι. Ήταν πολύ ιδιαίτερο Final 4 για μας. Για όλη την οικογένεια Γιασικεβίτσιους.

Είναι απίστευτο το πόσο νευρικός ήμουν τότε. Ήθελα τόσο πολύ να κερδίσω τον τίτλο. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα τα καταφέρεις να κερδίσεις. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα έχεις ξανά την ευκαιρία να βρεθείς σε ένα ακόμα Final 4. Δόξα τω Θεώ είχα μαζί μου τον Μποντίρογκα, τον Φούτσκα, που δεν ένιωθαν καμία πίεση. Κανένα άγχος. Απλά βγήκαν έξω, πήραν την ομάδα από το χέρι και την οδήγησαν στη νίκη. Εγώ απλά έπρεπε να είμαι παρών την ώρα του αγώνα και μετά την απονομή. Για να σηκώσω το τρόπαιο. Μετά τον τελικό είχα την ευκαιρία να κοιμηθώ. Πολύ μάλιστα.

Το συναίσθημα όταν καταφέρνεις για πρώτη φορά να κατακτήσεις την Ευρωλίγκα είναι απίστευτο. Είναι η απόλυτη έκσταση. Δεν ξέρεις τι να κάνεις με τον εαυτό σου. Σκέφτεσαι ακόμη και να... πηδήξεις από το κτίριο. Αν είσαι στην ταράτσα, είσαι τόσο χαρούμενος που το σκέφτεσαι και αυτό. Είναι ο απόλυτος στόχος στο επάγγελμά μας».

2004, Τελ Αβίβ: «200.000 στο πάρκο Ναγιαρκόν»

«Έπειτα από αυτό, πέρασα πολύ δύσκολα. Υπέφερα. Ο προπονητής μας, αυτή η «ιδιοφυία», ο Πέσιτς, δεν με ήθελε στην ομάδα. Ήμουν πολύ στενοχωρημένος που έπρεπε να φύγω από την Μπαρτσελόνα και να πάω στη Μακάμπι. Αλλά, όπως αποδείχθηκε στο τέλος, μάλλον μου έκανε μια πολύ μεγάλη χάρη. Πέρασα πάρα πολύ ωραία στο Τελ Αβίβ. Και εκεί όμως αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα.

Μέχρι και τα μέσα της σεζόν δεν ξέραμε τελικά αν θα καταφέρουμε να διοργανώσουμε