Άλλη πολιτική, χωρίς δανειστές και δανεικά, ζητεί η Κίνηση των 75

11:25 19/11/2013 - Πηγή: Matrix24

«Η χώρα χρειάζεται μία άλλη πολιτική που θα επιδιώκει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κράτος, η οικονομία, η παραγωγική συγκρότηση της χώρας, με διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προστασίας των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων», σημειώνουν με ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους, οι συντάκτες της ανακοίνωσης, ζητώντας μία Ελλάδα παραγωγική, χωρίς δανειστές, αλλά και χωρίς την ανάγκη να ζούμε με δανεικά.

«Θέλουμε το κράτος να διασφαλίζει τα αναγκαία κοινωνικά αγαθά, χωρίς μονοπωλιακές

αντιλήψεις και με ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα», λένε, αρνούμενοι τη λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων αλλά και των κρατικών μονοπωλίων. «Εκφράζουμε την αντίθεση μας στην ιδιωτικοποίηση του νερού, των λιμανιών και των σιδηρόδρομων που προωθεί η Κυβέρνηση Σαμαρά», σημειώνουν, θυμίζοντας ότι όπου παραχωρήθηκαν αγαθά όπως το νερό και τα μέσα συγκοινωνιών, ή ο σιδηρόδρομος, υπήρξε αντίστοιχα τεράστια αύξηση στην τιμή των τιμολογίων και μεγάλος αριθμός ατυχημάτων στους σιδηροδρόμους. «Κανένα ευρωπαϊκό λιμάνι δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί, με εξαίρεση 3 λιμάνια στην Αγγλία επί Θάτσερ», σημειώνουν κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι ξεπερνάει και αυτό το ίδιο το Μνημόνιο ΙΙΙ, το οποίο όχι μόνο δεν επιβάλλει πώληση των μετοχών του ΟΛΠ που ανήκουν στο Δημόσιο, αλλά αναφέρει ρητά ότι τάσσεται υπέρ των πολιτικών παραχώρησης, όπως γίνεται σ’ όλο τον κόσμο. Άλλωστε, εξηγούν πως τα λιμάνια στις χώρες της Ε.Ε. από άποψη μετοχικής σύνθεσης είναι:

● κατά 90% δημόσιου χαρακτήρα

● κατά 7% πλήρως κρατικά και μόνο

● κατά 3% πλήρως ιδιωτικά.

«Πρωταρχική μας άποψη είναι ότι, τα λιμάνια αποτελούν μηχανές ανάπτυξης για την χώρα. Πιθανώς, για ορισμένα από αυτά, θα μπορούσε να εξετασθεί η παραχώρηση «πακέτου» μετοχών σε εξειδικευμένους φορείς διαχείρισης, με βάση την δυναμικότητά τους. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατό να ξεπουληθούν σε επενδυτικά funts, για να καλύψουν τις αποτυχίες του ΤΑΙΠΕΔ και τα λάθη της Κυβέρνησης», σημειώνουν.

Τονίζοντας την ανησυχία και τη θλίψη με την οποία παρακολουθούν την κυβέρνηση να αποδομεί ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος, με την πολιτική που ασκεί στον τομέα της υγείας και της παιδείας, ζητούν :

✓ αλλαγή στο κράτος και στην κοινωνία με Διαύγεια, Διαφάνεια, Σχέδιο και μετρήσιμα αποτελέσματα. Όχι αλλαγές καθ’ υπαγόρευση ή για επικοινωνιακή σκοπιμότητα.

✓ επιχειρηματικές προσπάθειες με κανόνες και διαφάνεια, αλλά δηλώνουν απέναντι στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

✓ ένα τραπεζικό σύστημα με ουσιαστική εποπτεία, για τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και τήρηση κοινών κανόνων για κάθε επιχείρηση.

✓ λένε «όχι» σε τραπεζίτες που λειτουργούν με αδιαφάνεια και για την «πάρτη» τους.

✓ η ανάπτυξη να έρθει με εγγύηση ότι θα συνδυάζεται με νέες θέσεις εργασίας και λέμε όχι στην απλή οικονομική μεγέθυνση.

✓ διατήρηση του κεκτημένου της θέσης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ.

✓ μάχη μαζί με άλλους προοδευτικούς Ευρωπαίους, για μια Ευρώπη που θα προστατεύει τους πολίτες της και δεν θα υποτάσσεται στις αγορές.

✓ μια Ευρώπη που θα επιδιώξει μια ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ανάμεσα στα κράτη και τους λαούς της, για μια νέα πορεία σε οικονομικό, κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο.

✓ να προχωρήσει άμεσα η τραπεζική ένωση που είναι επιτακτικά αναγκαία. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με ευρώ ή τραπεζικό σύστημα πολλών ταχυτήτων στην Ευρωζώνη.

✓ να τερματιστεί η επιζήμια πρακτική των διαφορετικών επιτοκίων δανεισμού μεταξύ των κρατών μελών και να προωθηθεί άμεσα το ευρωομόλογο.

Στην πρότασή τους, τα μέλη της Κίνησης των 75 καλούν τους Γερμανούς και τους υπόλοιπους Βορειοευρωπαίους να διδαχθούν από το παράδειγμα της ανάκαμψης της μεταπολεμικής Γερμανίας, μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ και να συναποδεχθούν ότι, για να ανακάμψει συνολικά η Ευρώπη, χρειάζεται ένα Ευρωπαϊκό Σχέδιο τύπου Μάρσαλ.

Θυμίζουν άλλωστε πως ακόμη και ο υποψήφιος Καγκελάριος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάϊνμπρουκ ομολογεί:

«Βεβαίως χρειάζεται η εξυγίανση των προϋπολογισμών, αλλά όχι σε θανατηφόρα για αυτές τις χώρες δόση. Θα πρέπει να συνοδεύεται από κίνητρα, από ένα “Σχέδιο Μάρσαλ 2″».

«Χρειάζεται δημιουργία Μετώπου Εθνικής Συνευθύνης και Συνεννόησης, από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος, με στόχο το οριστικό τέλος των μνημονίων το 2014 και τον αποκλεισμό κάθε ενδεχόμενου νέων μνημονίων ή νέων μέτρων», σημειώνουν, καθώς υποστηρίζουν ότι με αντίληψη εθνικής συναίνεσης και όχι με διχαστικές λογικές, μπορεί να υπάρξει οριστική έξοδος από τη μέχρι σήμερα ασκούμενη πολιτική και προσπάθεια να ανοίξουμε ένα διαφορετικό δρόμο για τη χώρα και την κοινωνία.

«Η διαγραφή μέρους του χρέους, παράλληλα με την περαιτέρω επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων, είναι προϋπόθεση για την έξοδο από τα μνημόνια εντός του ΄14», λένε.

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν στο ‘μανιφέστο’ τους, το οριστικό τέλος του μνημονίου, συνδέεται με την έξοδο της χώρας στις αγορές και τη δυνατότητα της να δανείζεται με χαμηλά επιτόκια. «Για να επιτευχθεί αυτός ο στρατηγικός στόχος μέσα στο 2014, πρέπει να πετύχουμε πραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα το 2013, να φύγουμε από την ύφεση και να σημειώσουμε θετικό πρόσημο ανάπτυξης μέσα στο επόμενο έτος», σημειώνουν. Αναφερόμενοι δε στην πρόσφατη Έκθεση (Οκτωβρίου 2013) του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους της Βουλής των Ελλήνων (βλ. σελίδα 8), θυμίζουν ότι σύμφωνα με αυτή : «Η αριθμητική του χρέους είναι εναντίον μας, η χώρα είναι αδύνατον να επιστρέψει στις αγορές κεφαλαίου για να αναχρηματοδοτήσει το τεράστιος χρέος της, 321 δις ευρώ στο τέλος του ΄13 σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, με λογικούς όρους. Το μέγεθος του θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τους μελλοντικούς δανειστές». Και προτείνει « η οργανωμένη διαγραφή μέρους του χρέους εντός της Ε..Ε και της Ευρωζώνης θα δημιουργούσε νέα δεδομένα».

«Αυτό ακριβώς προτείνουμε και εμείς», λένε, καθιστώντας ευθύνη της Κυβέρνησης και των κομμάτων που την συναπαρτίζουν, να ιεραρχήσουμε ως απόλυτη Εθνική προτεραιότητα την μερική διαγραφή του κρατικού χρέους εκ μέρους των λοιπών χωρών της ΕΕ, παράλληλα με την περαιτέρω επιμήκυνση και την μείωση των επιτοκίων, ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος και να εξέλθει η χώρα στις αγορές .

Άλλωστε, θεωρούν αδιανόητο, οι εκπρόσωποι της πρώην «υστερικής –αντιμνημονιακής» ρητορείας του κ. Σαμαρά και άλλων, να καταγγέλλουν το 2011 την Κυβέρνηση Παπανδρέου – παρά την επίτευξη «κουρέματος» πολύ πάνω από 50% του ιδιωτικού χρέους - και σήμερα να μην προβάλουν επιτακτικά την από πολλούς διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, αλλά και το αρμόδιο Γραφείο της Βουλής, προτεινόμενη μερική διαγραφή του σημερινού κρατικού χρέους.

Καταλήγουν, δε, θυμίζοντας ότι τα πρόσωπα που αποτελούν το γραφείο της Βουλής για τον Κρατικό προϋπολογισμό, είναι διορισμένα από το σημερινό Προεδρείο της Βουλής.