Αν δεν μπορείτε να το πείτε εσείς, φωνάξτε τον Μπόνο των U2 να το πει…

07:10 12/3/2014 - Πηγή: Matrix24

Στο πρόσφατο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που έγινε στο Δουβλίνο, οι Ιρλανδοί συντηρητικοί πολιτικοί ξεπέρασαν κατά πολύ την μέση φήμη που θέλει τους Ιρλανδούς σαν έναν (ασυγχώρητα) ευφυή Λαό και σαν έναν Λαό που δύσκολα ξεχνάει : αντί να τα «ψάλλουν» οι ίδιοι στο άτυπο «ευρωπαϊκό γκουβέρνο» που παρευρίσκετο σύσσωμον -σεβόμενοι βεβαίως το πρωτόκολλο και την ατζέντα του συνεδρίου-, βρήκαν τον τρόπο και έβαλαν τον, όντως, πολύ, τον, όντως, πολυτάλαντο και τον, όντως, διάσημο τραγουδιστή Μπόνο, να τους τα «ψάλλει»! Και ο διάσημος τραγουδιστής των U2 δεν τους χαρίστηκε

ούτε, ασφαλώς, έχασε την ευκαιρία να καταδείξει πόσο σκληρά αιρετικός ιρλανδός είναι : τους βροντοφώναξε ότι μ’ αυτά και τούτα που έπραξαν (με τις πολιτικές αποφάσεις οι Ευρωπαίοι στη χώρα του) κυριολεκτικά την (τους) π@δ@ξαν.

Αναντίλεκτα, η λέξη «π@δ@ξαν» δεν αποτελεί δόκιμο πολιτικό όρο ούτε, βεβαίως, συνάδει με πολιτικά συνέδρια (και μάλιστα λαϊκών κομμάτων που τα πράγματα είναι λίαν τυπικά), με στρατηγικές, με αναλύσεις και απόψεις που συγκρούονται πολλές φορές μεταξύ τους. Εν τούτοις, αποτελεί μια αυθεντική κραυγή, μια μοναδική αλήθεια και καταδεικνύει με ενάργεια ποια είναι η ψυχολογία και πως αισθάνεται ένας ολόκληρος λαός όταν συμπιέζεται σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής του ζωής. Όθεν, η ατάκα του Μπόνο μπορεί κάλλιστα να είναι και η απονενοημένη προσπάθεια που επιχειρεί το συλλογικό πολιτικό θυμικό (sic), ώστε, να εκδηλώσει την κοινή περί του δικαίου άποψη με το καλύτερο δυνατό συμβολικό τρόπο. Να προτάξει και να πει δηλαδή: «Ως εδώ!» Η λύση δεν βρίσκεται στην ανελέητη λιτότητα και υπερφορολόγηση, αλλά, σε μια νέα Ευρώπη που αν δεν θεωρήσει ισότιμους, επιτέλους, όλους τους πολίτες και τους Λαούς της, φαινόμενα σαν αυτά της Ουκρανίας μπορεί να φαντάζουν ως ένα πρώτο ρήγμα μπροστά στο τεράστιο που θα διανοιχτεί.

Και, πράγματι, όσο η Ευρώπη (το κεντρικό διευθυντήριο δηλαδή) δεν επιλέγει να πορευτεί το γρηγορότερο δυνατό προς την ομοσπονδοποίησή της με όρους ισότιμης συμμετοχής και συναίνεσης των εθνών της αλλά με όρους επιβολής και ανισόμετρης ανάπτυξης, – γεγονός που δεν ευνοεί παρά μόνο το, ήδη, κυρίαρχο κομμάτι κρατών, θα ολισθαίνει προς τον εκφυλισμό και τα ακραία φαινόμενα. Τότε και οι ατάκες «τύπου Μπόνο» θα ομοιάζουν εντελώς «για πλάκα», διότι, θα έχουν αρχίσει να δουλεύουν… άλλα εργαλεία διόλου ειρηνικά. Αυτό – τούτο ας το ’χει υπόψη της η ελληνική (συγ)κυβέρνηση και ας το εκμεταλλευτεί όσο μπορεί. Δεν εννοούμε, βεβαίως, εδώ ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να «βγει στο κλαρί» ή να σηκώσει το πολιτικό ανάστημα που, άλλωστε, δεν έχει. Εννοούμε, καθώς, έχει αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλο και γίνονται συνεδριακές διαδικασίες και εκδηλώσεις, ότι μπορεί να «μεθοδεύσει» και να «οργανώσει» ένα φολκλορικό ανάλογο «τύπου Μπόνο». Τώρα αν και σ’ αυτό δεν μπορεί να κάνει ή να βρει τίποτε, ή ακόμη χειρότερα θεωρεί ότι τους Έλληνες δεν τους π@δ@ξαν και τόσο πολύ (!), τότε οφείλει να θυμηθεί άμεσα ότι ο τραγουδιστής των U2 έχει πολλούς και φανατικούς θαυμαστές στην Ελλάδα. Ας καλέσει αυτόν σε μια συνεδριακή συνέλευση και θα τους τα πει μια χαρά…