Απλή, ανόθευτη, αλλά, με πολλές παγίδες!

07:40 22/12/2012 - Πηγή: Matrix24

Aίφνης το θέμα της απλής αναλογικής που για χρόνια παρέμεινε στα αζήτητα ή ήταν «θέμα ταμπού» του πολιτικού διαλόγου, επανέρχεται στην επικαιρότητα. Αυτή – τούτη την φορά, μάλιστα, ως δια μαγείας (!), το εκλογικό σύστημα που σήκωνε αίρεση και απειλούσε, τρόπον τινά, το ελληνικό σύστημα αξιών, φέρεται να έχει κατακτήσει οπαδούς και θαυμαστές που, σε άλλες χρονικές περιόδους και συγκυρίες, ήταν εντελώς απέναντι : πολιτικοί σχηματισμοί όπως το ΠΑΣΟΚ ή, ακόμη, και η Νέα Δημοκρατία

που εξέφραζαν τον «αστικό χώρο» και για δεκαετίες μονοπωλούσαν την εξουσία με τα αμιγώς πλειοψηφικά συστήματα, έχουν «μετατοπισθεί» από την αρχική τους θέση και, τουλάχιστον, δείχνουν να το προσεγγίζουν με ενδιαφέρον. Ασφαλώς οι καιροί αλλάζουν, αλλά, αυτό – τούτο το ενδιαφέρον εν τω μέσω, μάλιστα, της πιο σοβαρής, μεταπολεμικώς, κρίσης, προξενεί αναταράξεις ηθικής φύσεως, καθώς, τίθεται το ερώτημα πως και γιατί το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία που… «δεν ήθελαν καν να ακούνε» σήμερα παρουσιάζονται ως οι βασικοί (κεκρυμμένοι), θιασώτες και συντελεστές της αλλαγής;

Βεβαίως, επίσημα το θέμα προς συζήτηση δεν το έφεραν ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Ν.Δ. : το έφερε με την σχετική «αριστερή ορολογία» η ΔΗ.ΜΑΡ που, όμως, -ας μη το ξεχνούμε- αποτελεί το τρίτο κόμμα – βασικός εταίρος της παρούσης κυβέρνησης συνεργασίας. Αφ’ εαυτού, λοιπόν, η όλη η συζήτηση έχει, πλέον, να κάνει όχι (όπως παλιά), με την ανάγκη ενός πιο δίκαιου εκλογικού συστήματος, αλλά, με τους υπάρχοντες συσχετισμούς δυνάμεων, καθώς, και τη σημερινή και μελλοντική νομή της εξουσίας. Άλλωστε -είναι σαφές-, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι : ουδείς παραγνωρίζει, πλέον, το γεγονός ότι τα παλιά πλειοψηφικά ποσοστά ανήκουν για τα καλά στο παρελθόν. Και ότι μόνο οι «τρείς» της σημερινής κυβερνητικής συνεργασίας μπορούν να ελπίζουν σε συνολικό ποσοστό πάνω του 50% εάν και εφόσον, βεβαίως, αποδειχτεί ότι το κυβερνητικό έργο στέφεται με επιτυχία.

Στο σημείο αυτό, όμως, παρεισδύει εκ των πραγμάτων ο έτερος κρίσιμος συντελεστής του πολιτικού παιχνιδιού : ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο ταχύτατα ανερχόμενος πολιτικός σχηματισμός, θεώρησε κι αυτός την ανάγκη (παρά το γεγονός ότι χάνονται οι 50 έδρες του πρώτου κόμματος), για δικαιότερο εκλογικό σύστημα και υποστήριξη της απλής και ανόθευτης αναλογικής. Και σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, τα «κουκιά» δεν βγαίνουν ακόμη και αν το Κ.Κ.Ε ή οι ΑΝΕΞ.ΕΛ (που, όμως, εισήλθαν σε φάση διάλυσης), δεχόταν να συνεργαστούν μαζί του. Υπό αυτές τις συνθήκες (πλην τεράστιων ανατροπών), ο ΣΥΡΙΖΑ καταδείχνει ότι και πάλι κινείται εκτός τροχιάς εξουσίας. Διότι, για να σχηματίσει κυβέρνηση θα χρειαστεί την βοήθεια κάποιου ή κάποιων από τις ανάλγητες «μνημονιακές δυνάμεις»! Τούτο, ασφαλώς, είναι αδιανόητο για την σημερινή ηγεσία του κόμματος, ωστόσο, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά και στο ΣΥΡΙΖΑ το αναγνωρίζουν, το αποδέχονται και επιχειρούν να το διαχειριστούν δεόντως. Όθεν : η συζήτηση περί απλής αναλογικής επαναφέρει, σχεδόν, κάθετα και μετωπικά το θέμα των συσχετισμών πολιτικών δυνάμεων και του σκληρού πολιτικού παιχνιδιού που γίνεται. Και αν δεν επιχειρεί να παγιδεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ (που πρώτος, χάριν ανταγωνισμού, θέλει να καταθέσει και σχέδιο νόμου!), και την όποια δυναμική παρουσιάζει, τότε σίγουρα προσπαθεί να τον παρασύρει σε «διελκυστίνδες» που μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, ούτε τις φαντάζεται.