ΑΡΙΣΤΕΑ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

18:37 10/2/2013 - Πηγή: Matrix24

Έτσι είναι αυτό το κωλοεπάγγελμα που λέγεται δημοσιογραφία. Τρέχεις και σε τρέχουν, ψάχνεις και σε ψάχνουν ,πολεμάς και σε πολεμούν, χάνεσαι και σε ξεχνούν, πεθαίνεις και αν σε θυμηθούν. Χθες στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα, στα 49 της χρόνια άφησε την τελευταία της πνοή νικημένη μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο η δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου.

Όσοι από τους συνάδελφούς της δεν την επισκέφθηκαν στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν έμαθαν το θάνατό της από μια λιτή

ανακοίνωση της ιστοσελίδας της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», στην οποία εργαζόταν.

Στη περίπτωση της ,όμως, τα στερεότυπα «Απώλεια για το μαχητικό ρεπορτάζ», «Συγκλονισμένος ο δημοσιογραφικός κόσμος» δεν είναι άδειες λέξεις, έστω και αν δεν μπορούν να περιγράψουν το θρήνο για το τον χαμό αυτού του σγουρομάλλικου κοριτσιού. Η αλήθεια είναι ότι η δημοσιογραφία γίνεται πιο φτωχή χωρίς τον ακέραιο, και ασυμβίβαστο χαρακτήρα της, δίχως τις αποκαλυπτικές έρευνές της και τη συγκρουσιακή πένα της. «Αν τελειώσει εδώ το ταξίδι μου και πάλι ευχαριστημένη θα ‘μαι. Πορεύθηκα με τη δική μου πυξίδα δίχως υποχωρήσεις και εκπτώσεις» είχε γράψει η μαχητική δημοσιογράφος. Λίγα μεστά λόγια, αποκαλυπτικά της ακεραιότητας και της ευθύνης με τις οποίες υπηρέτησε το λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Αυτής της ανεξάρτητης και ερευνητικής δημοσιογραφίας που δεν υποτάχθηκε στα συμφέροντα διάφορων κέντρων εξουσίας.

Και ενώ συνέδεσε το όνομα της και κατέγραψε στο ενεργητικό της μεγάλες αποκαλύψεις, σε αρκετές πολύκροτες υποθέσεις που απασχόλησαν όλη τη χώρα, την ανεξαρτησία και το θάρρος της γνώμης της το πλήρωσε ακριβά. Τις πλήρωσε με απολύσεις επειδή εναντιώθηκε σε βιλαέτια και προσωπικές ατζέντες. Με αφοπλιστικό τρόπο είχε πει στο παρελθόν ότι «Όσο καιρό οι αποκαλύψεις συμφέρουν το εκάστοτε εργοδότη σε αφήνει ελεύθερη. Όταν οι αποκαλύψεις τον αγγίζουν, σε απολύει». Γι’ αυτό και επιβαρύνθηκε με μηνύσεις και αγωγές που όπως είχε πει κάποτε «αν τις άθροιζα, θα κόντευαν το ΑΕΠ της χώρας». Από τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον οποίο γνώρισε πρώτη φορά στο υπουργείο Οικονομικών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 να χτυπά με βρόντο την πόρτα του γραφείου τού Στέφανου Μάνου όταν ο τότε υπουργός του είχε αρνηθεί μια «χάρη», από τον Σταύρο Ψυχάρη τον Παναγιώτη Βουρλούμη έως τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, σύρθηκε στα δικαστήρια.

Κι όλα αυτά, επειδή δεν υπέκυψε στις πιέσεις και στα παρακάλια των εκάστοτε συμβιβασμένων εργοδοτών της, ούτε έσκυψε το κεφάλι αποδεχόμενη τις άνομες βουλές πολυποίκιλων συμφερόντων με ισχύ στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Επειδή αρνήθηκε τις προτάσεις για χάρες, συμβιβασμούς, συγκαλύψεις, δωροδοκία, εξαγορά , διαφθορά. Επειδή δεν νέρωνε το κρασί της υπερασπιζόμενη την αλήθεια που μετέφερε στο πολίτη, τιμώντας την ιδιότητά του δημοσιογράφου να ενημερώνει τη κοινή γνώμη με γνώση, ειλικρίνεια και τόλμη .

Γεννημένη στις 19 Μαρτίου 1964, μεγάλωσε στους Γαργαλιάνους και σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ. Εργάστηκε στην «Καθημερινή», στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, στον «Επενδυτή», ενώ τελευταίος σταθμός στην καριέρα της ήταν η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στην οποία ήταν από τους πρωτεργάτες της επανέκδοσής της. Η υπογραφή της ήταν εξόχως αναγνωρίσιμη αλλά όχι και το πρόσωπό της στο ευρύ κοινό γιατί δεν φωτογραφιζόταν και δεν συμμετείχε σε τηλεοπτικά πάνελ . Εξάλλου όπως ή ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στο free press περιοδικό Lifo: «Δεν με ενδιαφέρει να μπαίνω κάπου και να με αναγνωρίζουν. Αυτό θα μου έκανε και κακό να σου πω την αλήθεια. Τώρα, ως αφανής, μπορώ και κάθομαι δίπλα σε κανέναν επώνυμο και κρυφακούω και λίγο. Είναι στεγανές οι σχέσεις μου και η ζωή μου, κατ’ επιλογήν!»

Αν ή ζωή της δεν ήταν τόσο σύντομη και ο χάρος δεν την είχε πάρει τόσο άδικα και βιαστικά αυτή η σπουδαία δημοσιογράφος, η χαλυβωμένη μέσα στο ρεπορτάζ. θα συνέχιζε μέχρι τα βαθιά της γεράματα να πιρουνιάζει τα κόκκαλα της ανομίας και της διαφθοράς του δημόσιου βίου. Τα υποδειγματικά της αποκαλυπτικά κείμενα, ωστόσο, μνημεία ηθικής ευθύνης και αξιακών αναφορών θα πρέπει να διδάσκονται σε κάθε δημοσιογραφική σχολή αυτής της χώρας. Θα είναι η ελάχιστη συνεισφορά προς τιμήν της ενάντια στη πνευματική παρακμή, την απογοητευτική μουτζούρα και τη ταϊσμένη τροφή που απειλεί αυτό το κωλοεπάγγελμα, το οποίο η ίδια υπηρέτησε ανυστερόβουλα, ριζοτόμα και αναγεννητικά ως λειτούργημα . Καλό ταξίδι Αριστέα.