Έτσι, δεν πάει τίποτε μπροστά…

Λένε, πως η καθυστέρηση εδώ και σχεδόν 3 χρόνια στην επιλογή των φορέων που πρόκειται να κατεβάσουν ρολά οριστικά και κατ΄ επέκταση να «απολυθούν» από το Δημόσιο όσοι έχουν θέσεις σε αυτούς, είχε να κάνει με τις μικροπολιτικές διαφωνίες ανάμεσα σε μέλη της εκάστοτε Κυβέρνησης: Αναλόγως της εκλογικής Περιφέρειας και του αριθμού των ατόμων που είχαν «βολευτεί» από συγκεκριμένους πολιτικούς σχηματισμούς σε κάθε έναν από τους φορείς, ο «σκυλο-καβγάς» που πήγαινε πίσω τα πράγματα, είχε να κάνει με τα «ψηφουλάκια» που εκτιμούσαν κάποιοι πως θα χάσουν ή θα κερδίσουν ελέω «λουκέτων».

Λένε λοιπόν

πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα όσον αφορά στις παλινωδίες που παρουσιάζονται στην προετοιμασία του νέου ενιαίου φόρου στα ακίνητα.

Παρά τη δέσμευση της κυβέρνησης η σχετική ρύθμιση να κατατεθεί στη Βουλή μέσα στο καλοκαίρι, ακόμα και την ύστατη ώρα συνεχίζονται οι παρεμβάσεις ώστε ο νέος νόμος να «ραφτεί στα μέτρα» συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Τώρα -λένε- αντιδρούν και οι βουλευτές της περιφέρειας, που έχουν θορυβηθεί από τα παράπονα που δέχονται από τους ψηφοφόρους αγρότες.

Και βέβαια όπως είναι λογικό με τέτοια …μυαλά, το «αγκάθι» της φορολόγησης των αγροτεμαχίων δεν θα μπορέσει να ξεπεραστεί, αν η πολιτική ηγεσία δεν αποδεχθεί ότι η επιβάρυνση του νέου φόρου θα πρέπει να είναι αναλογική.

Χαρακτηριστικά «ακούγεται» ότι, αυτή τη στιγμή η διαδικασία έχει μπλοκάρει στη φορολόγηση των κατ επάγγελμα αγροτών, καθώς ασκούνται έντονες πιέσεις ώστε να τους επιβληθεί όσο το δυνατό χαμηλότερος φόρος για τα καλλιεργήσιμα αγροτεμάχια.

Αν λοιπόν είναι έτσι τα πράγματα, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε σε αυτό τον τόπο ακόμη και 1000 χρόνια να περάσουν. Έτσι, δεν πάει τίποτε μπροστά.. Γιατί αυτό που πρέπει να γίνει είναι να μην συνεχίσουν να ευνοούνται συγκεκριμένες ομάδες, αλλά οι όποιες αποφάσεις να λαμβάνονται βάσει ενός αισθήματος δικαίου.

Keywords
Τυχαία Θέματα