Έξαρση της ιογενούς μηνιγγίτιδας στα παιδιά

14:02 7/1/2014 - Πηγή: Matrix24

Σύμφωνα με τα στοιχεία, τον Δεκέμβριο εμφανίστηκαν 28 κρούσματα ιογενούς μηνιγγίτιδας, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από εκείνον που είχε δηλωθεί τον Δεκέμβριο του 2012 καθώς τα κρούσματα της ιογενούς μορφής ήταν 15.

Συνολικά, 2013 αναφέρθηκαν συνολικά 688 κρούσματα μηνιγγίτιδας, εκ των οποίων τα 348 ήταν ιογενή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Αναφοράς Μηνιγγίτιδας του ΚΕΕΛΠΝΟ και της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, το 2010 αναφέρθηκαν 531περιστατικά μηνιγγίτιδας 477 το 2011. Το 2012 καταγράφεται μικρή άνοδος,

με 618 κρούσματα, εκ των οποίων τα 294 ιογενή.

Όπως αναφέρει το onmed.gr, η ιογενής μηνιγγίτιδα προκαλείται από ιούς, κυρίως εντεροϊούς, αναπνευστικούς και άλλους.

Η νόσος δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, αλλά μεταδίδεται ο ιός και ανάλογα με την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, προκαλεί απλή ίωση, γρίπη, μηνιγγίτιδα κ.λπ.

Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα εκδηλώνεται μετά την προσβολή του οργανισμού από μηνιγγιδόκοκκο, πνευμονιόκοκκο ή αιμόφιλο ινφλουέντσας τύπου b. Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα εκδηλώνεται λιγότερο σε παιδιά και περισσότερο σε ενήλικες και η αντιμετώπισή της είναι πιο δύσκολη, ενώ μπορεί να είναι μοιραία σε κάποιες περιπτώσεις.

Συμπτώματα μηνιγγίτιδας

Τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας είναι υψηλός πυρετός, πονοκέφαλος, δυσκαμψία στον αυχένα, εμετό, ζαλάδα, φωτοφοβία κι εξάνθημα κόκκινων κηλίδων οι οποίες δεν εξαφανίζονται με την πίεση του δέρματος. Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να εκδηλωθούν από μερικές ώρες έως μία με δύο ημέρες.

Από την κλινική εξέταση ο γιατρός δεν μπορεί να αντιληφθεί αν η αιτία της μηνιγγίτιδας είναι ιός ή βακτήριο, καθώς απαιτούνται εργαστηριακές εξετάσεις στο νοσοκομείο.

Αυξημένος κίνδυνος νόσησης από μηνιγγίτιδα εμφανίζεται πάντα σε κλειστούς χώρους μεγάλων συναθροίσεων, όπως τα σχολεία, οι φοιτητικές εστίες, οι στρατώνες.

Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης για τη μηνιγγίτιδα

Η βακτηριδιακή μηνιγγίτιδα προλαμβάνεται με εμβολιασμό. Τα εμβόλια του αιμόφιλου ινφλουέντζας τύπου Β, του μηνιγγιδόκοκκου και του πνευμονιόκοκκου προσφέρουν σημαντική προστασία στους παιδικούς οργανισμούς, έως και 90% από τα επίμαχα βακτήρια.

Η ιογενής μηνιγγίτιδα μπορεί να προληφθεί με τα μέτρα ατομικής υγιεινής, δηλαδή το καλό πλύσιμο των χεριών, τον αερισμό των χώρων, την αποφυγή συγχρωτισμού για τις ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού, όπως τα μωρά και τα παιδιά.

Στην περίπτωση της ιογενούς μηνιγγίτιδας χορηγούνται στον ασθενή αντιικά φάρμακα, ενώ στη βακτηριακή μηνιγγίτιδα αντιβιοτικά.

Όταν εκδηλώνονται κρούσματα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, τότε συστήνεται χορήγηση αντιβιοτικού προληπτικά σε όσα άτομα ήλθαν σε επαφή με τον ασθενή.