Για μια νέα Μεταπολίτευση – Κάτι νέο γεννιέται;

06:55 25/7/2013 - Πηγή: Matrix24

Εγώ δηλώνω κατ’ αρχήν αισιόδοξος….

Πέρασαν τριάντα εννιά χρόνια από τον φοβερό Ιούλιο του 1974 όταν ο νέος Ελληνισμός βίωνε την μεγαλύτερη εθνική ταπείνωση μετά το 1922,την τραγωδία της Κύπρου. Η επέτειος ξυπνάει πολλές μνήμες και πολλά χρέη κανείς δεν τιμωρήθηκε για τον έγκλημα, όπως συνηθίζεται σ’ αυτόν τον τόπο.

Μέσα από τα ερείπια εκείνα της εθνικής μας ντροπής ,ήρθε η αυτογνωσία της Μεταπολίτευσης.

Ένα καινούργιο Κράτος με δημοκρατικούς θεσμούς, μ’ ένα πρωτοποριακό Σύνταγμα

ξεκίνησε την νέα πορεία του. Μια δημοκρατική πορεία που δεν είχε δει ως τότε η Ελλάδα, με την ελεύθερη και χωρίς όρους συμμετοχή των πολιτών στην διακυβέρνηση της Χώρας στην οικονομική και κοινωνική ζωή . Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία η εναλλαγή στην Εξουσία δημοκρατικά εκλεγμένων Κυβερνήσεων ,η ομαλή λειτουργία ενός νέου Συντάγματος, ενός νέου θεσμικού πλαισίου που είχε ευνοϊκές συνέπειες στην ανάπτυξη και λειτουργία ενός σύγχρονου Κράτους. Η ένταξη της Χώρας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα ήταν ένα αληθινό ορόσημο . Η εφαρμογή του Κοινοτικού δικαίου και η πλήρης εφαρμογή της συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ,είναι αναμφισβήτητοι τεράστιοι σταθμοί προόδου του τόπου μας. Υπήρξε πραγματική ανάπτυξη σ’ όλους τους τομείς.

Η Ελλάδα έπαψε πια να είναι « Ψωροκόσταινα».

Όλα αυτά τα χρόνια η εξ ανατολών απειλή, από την γείτονα και σύμμαχο Τουρκία, δεν έπαψε να υπάρχει, η πληγή της Κύπρου είναι ακόμη αιμάσουσα και με την μεταβολή του διεθνούς περιβάλλοντος ,η απειλή επεκτάθηκε και σ’ άλλους χώρους. Η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια ζει υπό την απειλή της Εθνικής της Ανεξαρτησίας με διάφορους τρόπους και γεγονότα και υποχρεώνεται αντί να στραφεί στην Ανάπτυξη, αναγκάζεται σε πολυδάπανους και πολλές περιπτώσεις άχρηστους εξοπλισμούς,προς «πλουτισμό» διάφορων επιτηδείων. Παράλληλα άλλοτε περιφρονεί τα ουσιώδη και στρέφεται στα ανύπαρκτα

Η οικονομική ανάπτυξη, η εδραίωση των θεσμών, η ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος ήταν τα θετικά πρόσημα της περιόδου 24/7/1974 -24/7/2013.

Ξεχάσαμε όμως γρήγορα τις αιτίες που οδήγησαν στις πολλαπλές μας Εθνικές περιπέτειες του 1914-1974. Ο Τόπος μας γρήγορα λησμόνησε την υπέρτατη αρχή «το μέτρο». Η υπερβολή και η κατάχρηση μας μετέτρεψε σε εκκρεμές που κινείται από το ένα άκρο στο άλλο . Έτσι εκτροχιαστήκαμε από την ευθεία γραμμή του μέσου και οδηγηθήκαμε σε μια νέα εθνική τραγωδία την ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ. Η χρεωκοπία όμως δεν είναι μόνο οικονομική είναι κυρίως ηθική και δυστυχώς ατιμώρητη .

Η Ελλάδα το 2002 αγόρασε 352 υπερσύγχρονα άρματα Leopard χωρίς πυρομαχικά!!! Και δέκα χρόνια «πάλευε» να αποκτήσει πυρομαχικά που αγοράστηκαν μόλις τον Ιούνιο του 2012!!

Το τεράστιο δημόσιο χρέος της χώρας είναι μια εξαιρετικά δυσχερής υπόθεση την οποία αντιμετωπίζουμε με τον γνωστό επώδυνο και αιματηρό τρόπο.

Το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εγγύς της χρεοκοπίας είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση την οποία δεν ξέρουμε ακόμη αν θα αντιμετωπίσουμε και πώς. Οι θυσίες διαδέχονται η μία την άλλη και μάλιστα ανθρωποθυσίες εκατοντάδων χιλιάδων υπαλλήλων και ανέργων. Σε αντίθεση αυτών που λένε κάποιοι αρμόδιοι και αναρμόδιοι, τα αδιέξοδα της χώρας είναι τόσο προφανή ώστε μόνο αυτοί που δεν θέλουν να τα δουν δεν τα βλέπουν. Και τα αδιέξοδα αυτά, όπως όλα, θα βρουν τη λύση τους. Αυτό είναι βέβαιο. Εκείνο που δεν είναι βέβαιο και που τρομάζει τους απλούς πολίτες είναι οι συνέπειες .

Τις πταίει;

Το ερώτημα μεταβλήθηκε σε «εθνική μαστίγωση» ,σχεδόν οι πάντες ντόπιοι και ξένοι δείχνουν υπαρκτούς και ανύπαρκτους υπαίτιους, σαν να πρόκειται να αποκαταστηθεί άμεσα η τραγωδία από την ανεύρεση των υπαιτίων. Χρήσιμη η «νέμεση» ,αλλά αλλοίμονο αν μια τραγωδία φέρει μια Εθνική καταστροφή.

Μέσα στην κρίση αρχίσαμε ξανά να βιώνουμε τραγικές καταστάσεις και γεγονότα που χαρακτηρίζονται λιαν επιεικώς απαράδεκτα ,όπως η φτώχεια, ο ρατσισμός ,η ξενοφοβία, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με ολέθριες και καταστρεπτικές συνέπειες, πράγμα που δεν συνάδει με αυτόν τον τόπο και τούτο τον πολιτισμό, αφού εξ ορισμού πολιτισμός νοείται η παραδοχή πανανθρώπινων αξιών ,οικουμενικών αρχών και η κάθε προσπάθεια για την πρόοδο του βιοτικού επιπέδου και την ανύψωση της πνευματικής καλλιέργειας του ανθρώπου.

Σήμερα μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των Ελλήνων έχουν σαφή εικόνα το τι οδήγησε στην καταστροφή. Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει υποστεί την πλύση εγκεφάλου και αντιλαμβάνεται όμως πλήρως ότι «η δόση» δεν είναι η λύση και ότι επείγει η λήψη μέτρων που θα προκαλέσουν την πλήρη ανάταξη.

Έτσι μέσα απ’ αυτή την εθνική κατήφεια, την εθνική μαυρίλα του «γκεμπελικού» δελτίου των 8 κάτι καινούργιο ελπίζουμε ότι γεννιέται στην εθνική μας αυτογνωσία .Οι Έλληνες νομίζουμε ότι αντιλαμβάνονται πλέον σιγά- σιγά ότι οι ίδιοι πρέπει να γίνουν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων, ο λαϊκισμός αρχίζει να πεθαίνει, η κλεπτοκρατία αποτελεί τον πρώτο Εθνικό μας εχθρό, όπως και η φαυλότητα. Οι θεσμοί υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης, όμως υπάρχουν και λειτουργούν με τεράστια προβλήματα. Η Δημοκρατία δοκιμάζεται από τους δανειστές μας, όμως υπάρχει και λειτουργεί.

Είναι γνωστό ότι στη «Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Το εκκρεμές της Ιστορίας σιγά σιγά αλλάζει την θέση του, ένα νέο σκηνικό φαίνεται ότι ανατέλλει. Το νέο γεννοβόλημα θα ‘ναι πάρα πολύ δύσκολο, θα έχει πολλές ωδίνες ο τοκετός, όμως μια «ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΕΥΣΗ» γεννιέται .

Εγώ δηλώνω κατ’ αρχήν αισιόδοξος….

Ο Αντώνης Π. Αργυρός είναι τ. υπουργός Επικρατείας, Αν. Νομικός Σύμβουλος του Πανεπιστημίου Αθηνών

email :[e-mail]

Ιστοσελίδα: http://www.argyroslaw.gr