ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

08:30 28/7/2012 - Πηγή: Matrix24

Η Παπαχρήστου κι ο κουκουλοφόρος

Η Δημοκρατία είναι ένα μεγαλειώδες πολίτευμα. Έχει, δηλαδή, μεγαλείο. Το μεγαλείο της προκύπτει, μεταξύ πολλών-πολλών άλλων και από την «ευρυχωρία» της να αποδέχεται στους κόλπους της ακόμη και τους εχθρούς της και να τους αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους.

Με αφορμή την υπόθεση της πρωταθλήτριας Παπαχρήστου, η οποία αυτονοήτως αποκλείστηκε από την

ελληνική ολυμπιακή αποστολή, όσοι διαφώνησαν με την απόφαση της ΕΟΕ επικαλέστηκαν την ελευθερία του λόγου, αλλά και το επιχείρημα ότι ακόμη κι αν η αθλήτρια εκφράζει απόψεις Χρυσής Αυγής, δε θα έπρεπε να υποστεί κυρώσεις, γιατί η εν λόγω οργάνωση κατέβηκε στις εκλογές, ψηφίστηκε και, δυστυχώς, μπήκε στη Βουλή.

Η Παπαχρήστου ήταν μέλος της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής. Άρα, εκπροσωπούσε τη χώρα. Και το σχόλιό της δεν ήταν αποτυχημένο χιούμορ, αυτή είναι η «αθώα» αποποινικοποίηση τέτοιων σχολίων, που επωάζει το αβγό του φιδιού. Ήταν ρατσιστικό σχόλιο. Τελεία και παύλα. Ως εκ τούτου, η αποβολή της από την αποστολή ήταν μονόδρομος.

Στις περισσότερες προηγμένες χώρες του κόσμου, ο ρατσισμός έχει ποινικοποιηθεί. Είναι ώρα η Ελλάδα, αν όντως είναι η Ελλάδα των «αξιών», αυτή που «γέννησε την Ευρώπη», η Ελλάδα του Διαφωτισμού, να κάνει το ίδιο. Όχι γιατί το κάνουν οι δυτικές χώρες. Αλλά διότι ο ρατσισμός, ως συμπεριφορά ανθρώπου προς συνάνθρωπο, αμφισβητεί την συνταγματικά κατοχυρωμένη ισονομία και ισοπολιτεία, μας γυρίζει αιώνες πίσω, καλλιεργεί συμπεριφορικά ακόμη και δυνητικά εγκληματικές πράξεις. Και, πάνω απ’ όλα, όσο ρατσιστικά σχόλια – ή πράξεις- εκλαμβάνονται ως «αστειάκια», τόσο πιο επικίνδυνος γίνεται ο ρατσισμός.

Αν ο ρατσισμός είχε ποινικοποιηθεί θα έμπαινε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή; Το ερώτημα μπορεί και να μην έχει ουσία, καθώς Ιστορία και πολιτική δεν κάνεις με «αν». Το θέμα, όμως, είναι, όχι γιατί μπήκε στη Βουλή η ακραία νεοναζιστική και εθνικιστική οργάνωση, αλλά γιατί της επιτράπηκε να πάρει μέρος στις εκλογές.

Σε όλη την Ευρώπη, εκτός του ρατσισμού, ποινικοποιημένος είναι και ο ναζισμός. Ουδείς, όμως, μιλάει για κατάλυση της ελευθερίας του λόγου, αφού οι νεοναζί εκλαμβάνονται ως ευθείς υπονομευτές της Δημοκρατίας. Κι αν η Δημοκρατία, αυτή η δυτικού τύπου Δημοκρατία, μπορούσε σε καιρούς ευμάρειας να έχει την «πολυτέλεια» να αποδέχεται ακόμη και τέτοιες απόψεις στο εσωτερικό της, στην παρούσα συγκυρία της παγκόσμιας οικονομικής περιδίνησης, μάλλον θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και προσηλωμένοι στη δημοκρατική εγρήγορση. Και ο Χίτλερ μετά τη Βαϊμάρη ήρθε, δεν ξεφύτρωσε από παρθενογένεση.

Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να συσχετίσει κανείς τη Χρυσή Αυγή με το ναζισμό, πολλώ δε μάλλον με το ρατσισμό. Ο αρχηγός της έγραφε για το «λάθος» στρατόπεδο που διάλεξε η Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο υπαρχηγός της Περίανδρος έχει καταδικαστεί για έγκλημα. Ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει μιλήσει για τα «λεβεντόπαιδα με τα μαύρα», αυτούς που όλοι όσοι κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας έχουμε δει να στήνουν