Η αυτοκτονία του Νικόλα Άσιμου

07:25 17/3/2014 - Πηγή: Matrix24

Ο Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου του 1949 από γονείς Κοζανίτες. Το πραγματικό το όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος. Πριν φύγει από την γενέτειρά του, την Κοζάνη, ήταν αθλητής του ύψους, έπαιζε μπάσκετ αλλά ήταν και τερματοφύλακας στην τοπική ομάδα με την οποία δεν δέχθηκε να βγάλει δελτίο αρνούμενος να ενταχθεί σε ομάδα.

Το 1967 εγγράφεται στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ.. Τα χρόνια της φοιτητικής του

ζωής ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο, ενώ παράλληλα έγραφε τραγούδια και τραγουδούσε σε μπουάτ. Συχνά είχε προβλήματα με την αστυνομία καθώς ήταν η περίοδος της Χούντας και ήταν αντίθετος με τη λογοκρισία που είχε επιβάλλει.

Ήταν ιδιαίτερα αντισυμβατικός καλλιτέχνης, κυρίως όσον αφορά τον τρόπο ζωής του. Οι συμπεριφορές του και τα τραγούδια που έγραψε θεωρήθηκαν συχνά προκλητικά.

Ο Νικόλας Άσιμος ήταν ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, που ιδεολογικά δεν ανήκε σε κάποιο χώρο. Ποτέ δεν αποδέχτηκε την «ταξινόμηση» σε κάποια ιδεολογία. Αρχικά ήταν αριστερός, στη συνέχεια απέκτησε αναρχική συνείδηση και αργότερα αρνήθηκε και αυτό καθώς δεν επιθυμούσε να του «κολλούν ταμπέλες».

Στην Αθήνα

Το 1973 φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στην Αθήνα. Συνεχίζει να ασχολείται με το θέατρο και τελειώνει μια ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης. Γράφει τραγούδια τα οποία δε δισκογραφεί επίσημα, αλλά τα γράφει μόνος του σε κασέτες τις οποίες πουλάει σε διάφορους δρόμους της Αθήνας.

Δίνει επίσης μουσικές παραστάσεις σε μπουάτ της Πλάκας, και συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Σάκης Μπουλάς, και η Κατερίνα Γώγου. Το 1976 απέκτησε μία κόρη από τη σχέση του με την Λίλιαν Χαριτάκη, εκτός γάμου.

Η πρώτη του συμμετοχή στη δισκογραφία ήταν το 1974 με το single «Ρωμιός-Μηχανισμός» σε ηλικία 25 χρόνων.

Το 1977 φυλακίστηκε προσωρινά μαζί με άλλους πέντε εκδότες και συγγραφείς, ενώ αργότερα όλοι αποφυλακίστηκαν μετά από πρωτοβουλία του Διονύση Σαββόπουλου.

Το 1978 κατατάχτηκε στον στρατό. Ωστόσο πήρε απαλλαγή στράτευσης, καταφέρνοντας να του αναγνωριστεί ότι πάσχει από σχιζοειδή ψύχωση. Η πάθησή του αυτή δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα αφού, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του, υιοθέτησε αυτή την συμπεριφορά γιατί ήταν αντίθετος προς τη στράτευση και απλά ήταν ένα σχέδιο για να την αποφύγει.

Βιβλίο σε φωτοτυπίες

Την περίοδο 1980 – 1981 έγραψε το βιβλίο «Αναζητώντας Κροκάνθρωπους», το οποίο δεν εκδόθηκε επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε από τον ίδιο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα. Μετά τον θάνατό του, το βιβλίο κυκλοφόρησε από εκδοτικό οίκο, κάτι που ο ίδιος δεν θα ήθελε να συμβεί.

Το 1982 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο μεγάλης διάρκειας με τίτλο «Ο Ξαναπές». Μελοποίησε το «Ουλαλούμ» του Γιάννη Σκαρίμπα. Το 1987 κατηγορήθηκε για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο στο ψυχιατρείο, γεγονός που τον καταρράκωσε ψυχολογικά. Στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του από μια σωλήνα καλοριφέρ. Πέθανε σε ηλικία περίπου 39 ετών.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε τραγουδήσει ένα τραγούδι με τίτλο «Ο φίλος μας» αναφερόμενος στον Νικόλα Άσιμο, δηλώνοντας: «Το τραγούδι αυτό, είναι αφιερωμένο στον Νικόλα Άσιμο. Τον καλλιτέχνη και άνθρωπο που έζησε και αμφισβήτησε με συνέπεια και πίστη αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας».

Δισκογραφία και συνεργασίες

Οι «παράνομες κασέτες», όπως ήθελε ο ίδιος να τις ονομάζει, λόγω του στιχουργικού τους περιεχομένου, ηχογραφήθηκαν σε σπίτια ή άλλους τόπους με διάφορους μουσικούς και διακινούνταν μέσω του ίδιου του καλλιτέχνη ή φίλων του, αποφεύγοντας έτσι την εκμετάλλευση των συνθέσεών του από τις δισκογραφικές εταιρίες. Όταν ήταν εν ζωή, ηχογράφησε, πλην των κασετών, ένα single με 2 τραγούδια και ένα δίσκο και συμμετείχε και σε δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με 5 δικές του συνθέσεις. Οι υπόλοιπες εκδόσεις τραγουδιών του είναι μετά το θάνατο του.

Ακούστε χαρακτηριστικά τραγούδια του Νικόλα Άσιμου: Βαρέθηκα και «Ο Μηχανισμός»