Η ΑΠΟΧΗ, ΤΟ «ΠΑΡΩΝ» ΚΑΙ Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΕ ΝΕΚΡΟΚΑΣΣΕΣ

07:15 6/11/2012 - Πηγή: Matrix24

Ξεκινά σήμερα στη Βουλή η συζήτηση για το πακέτο των μέτρων. Οι περισσότεροι προβλέπουν ότι αύριο, έστω και με οριακή πλειοψηφία, θα ψηφιστεί. Η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει και δεν θα πτωχεύσει, θα σταθεί όρθια και θα έχει μία ακόμη ευκαιρία, την τελευταία, να αντιπαλέψει την κρίση, λένε αυτοί που θα δώσουν θετική ψήφο στο νομοσχέδιο. Αυτοί που θα πουν «όχι» υποστηρίζουν ακριβώς τα αντίθετα: Τα μέτρα, λένε, θα είναι η χαριστική βολή.

Κατανοητά και τα «ναι» και τα «όχι». Αυτή που είναι ακατανόητη είναι η ερμαφρόδιτη στάση. Το

«παρών» και η αποχή. Και τα δύο συνιστούν υπεκφυγή. Και στερούνται σοβαρότητος. Σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα, που θα καθορίσει τις εξελίξεις και το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια, ο κεντρισμός είναι απολίτικη στάση και αποδοκιμαστέος. Παραπέμπει σε σκύλο που κοιτάζει ψηλά και με απορία τα αεροπλάνα, ενώ δίπλα του τσακώνονται οι γάτες.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν είναι κάτι σαν «ολίγη από γιουβέτσι». Δεν αφορά μικρής και περιορισμένης έκτασης διευθετήσεις. Το πεδίο εφαρμογής του είναι ολόκληρη η κοινωνία και ρυθμίζει, ακόμη και διά της απορρύθμισης, τις τύχες της χώρας και των πολιτών της. Το νομοσχέδιο συνιστά μείζονα εθνική επιλογή, την οποίαν κάποιος υποχρεούται να υιοθετήσει ή να απορρίψει.

Σε οριακές στιγμές για το έθνος οι επιμέρους διαφωνίες ή και συμφωνίες υποτάσσονται είτε στο μεγάλο «ναι» είτε στο μεγάλο «όχι». Ο κανονισμός της Βουλής μπορεί να προβλέπει το “παρών” και την αποχή στις επιλογές του βουλευτή σε μια ψηφοφορία, όμως σε μία τέτοια ψηφοφορία, όπως η αυριανή, θα πρέπει να απουσιάζει απο τη συνείδηση του βουλευτή ως πολιτική εθνική επιλογή.

Από αυτή την άποψη είναι λάθος και απαράδεκτη και η επιβολή κομματικής πειθαρχίας. Και οι 300 πρέπει να ψηφίσουν με βάση τη συνείδησή τους, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα. Όταν η τύχη της χώρας (εμφανίζεται να) συναρτάται μ’ αυτό το νομοσχέδιο, η ψήφος των βουλευτών δεν μπορεί να υπαγορεύεται από κομματικές, προσωπικές ή άλλες σκοπιμότητες.

Θα ένιωθα πιο ασφαλής για το μέλλον και σίγουρος ότι οι βουλευτές έπραξαν το σωστό αν στην αυριανή ψηφοφορία δεν επιβεβαιώνονταν οι κομματικοί συσχετισμοί. Αν οι θετικές ή οι αρνητικές ψήφοι ήταν 200 και περισσότερες. Θα ήταν μία καθαρή απόφαση για μία αποφασιστική πορεία προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα μας έβγαζε από την καταθλιπτική περιοχή του γκρίζου και την αχλύ του λυκόφωτος που ζούμε τα τελευταία χρόνια, ενώ θα ήταν και ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί έναντι των εταίρων-δανειστών μας.

Βεβαίως, έχω εδραία την πεποίθηση, κι αυτό είναι το λυπηρό, ότι είναι λίγοι οι βουλευτές που θα ψηφίσουν, θετικά ή αρνητικά δεν έχει σημασία, με γνώμονα τη συνείδησή τους, κατόπιν εμβριθούς μελέτης του νομοσχεδίου και του αρμόζοντος αναστοχασμού. Τα επιχειρήματα, για την στάση τους στην ψηφοφορία, μου θυμίζουν τα λουλούδια που βάζουν πάνω στις νεκρόκασσες. Αντί να μυρίσουν τον πεθαμένο, παίρνουν εκείνα από τη νεκρική μυρουδιά του…