Η Αθήνα που αγαπώ…

07:23 1/7/2013 - Πηγή: Matrix24

Την Αθήνα τη λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου… Με μάγεψε…

Στα παιδικά χρόνια ερχόμουν στη θεία τη Φανή στον Πειραιά και μ’ αυτήν αρχίζαμε την εξερεύνηση του κέντρου της Αθήνας… Το Μινιόν με τις υπέροχες προσχολικές εορτές του, ο Λαμπρόπουλος, «Ο κρίνος» στην Αιόλου για τους λουκουμάδες, η Ευριπίδου με τα αρώματα από τα σπάνια μπαχαρικά και το Σύνταγμα

κατακλυσμένο από τουρίστες με τα σακίδια στην πλάτη. Πόσο μου άρεσε αυτή η εικόνα!

Επέστρεψα κάποια χρόνια αργότερα ως φοιτήτρια… Η ίδια έξαψη για εξερεύνηση… Και κάθε φορά κατέβαινα, μία στάση κι άλλη μια στάση, πριν φτάσω στη σχολή και περπατούσα στο κέντρο της. Και τότε σύχναζαν περιθωριακοί τύποι στην Ομόνοια, αλλά κανένας φόβος…

Βόλτες στην Ακρόπολη (πολλοί οι συγγενείς από την επαρχία), στην Πλάκα και στο Λυκαβηττό. Κλασικά τα ραντεβού στου «Μπακάκου» και στο «Νέον»… Και το Κολωνάκι, το απόλυτο σοκ! Δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου τόσες πολλές βιτρίνες, τόσο όμορφα ρούχα και τόσο εντυπωσιακά παπούτσια!

Έπειτα ήρθε η πρώτη καλή δουλειά, στη «Χρήστου Λαδά». Με πρώτη ευκαιρία, Ερμού, Κολωνάκι και λοιπά… Ποτέ δεν έμεινα στο κέντρο, όμως ήμουν ο άνθρωπος που και για ένα κραγιόν κατέβαινα στον «Πατίστα» (πίσω από την Κλαύθμωνος).

Τα τελευταία χρόνια απομακρύνθηκα… μένοντας στα νότια προάστια και δουλεύοντας στα βόρεια, σπάνιες οι βόλτες στο κέντρο.

Και ξαφνικά μια δουλειά με έφερε και πάλι στο κέντρο… Και θυμήθηκα τη μαγεία του. Περπάτησα στους δόμους του χωρίς φόβο (πες το και άγνοια), ψώνισα στα μαγαζιά του, ξενύχτησα στα μπαράκια του. Ανακάλυψα και πάλι την αυθεντικότητα που υπάρχει στους χώρους της.

Μ’ αρέσει ότι παραμένει τόσο μικρή, ώστε να συναντώ γνωστούς στο δρόμο, αλλά και τόσο μεγάλη, ώστε να εξαφανίζομαι όταν το θελήσω.

Συνειδητοποίησα ότι το κέντρο αρέσει γιατί μ’ έχει μάθει να ζω μέσα απ’ τις αντιθέσεις κι έτσι να ισορροπώ. Πίσω απ’ όλα το γκρίζο υπάρχει πάντα η Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Πάνω απ’ τη μιζέρια, την γκρίνια και τη μετριότητα υπάρχει η Ακρόπολη και η Πλάκα.

Και κάθε μέρα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο που το λατρεύω.