Η χρονιά της «βίαιης ωρίμανσης»

09:07 1/1/2014 - Πηγή: Matrix24

Του Γιώργου Μελιγγώνη

Το 2013 μπορεί να χαρακτηριστεί ως χρονιά της «βίαιης ωρίμανσης» -σύμφωνα με την επιτυχημένη φράση του Γιάννη Δραγασάκη- για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το έτος που πέρασε βρήκε το κόμμα της Κουμουνδούρου πολύ μακριά από το πολιτικό μέγεθος του 3-4% στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης -για πρώτη φορά μετά την ΕΔΑ του 1958. Τους προηγούμενους 12 μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκε να διαχειριστεί

τις μεγάλες ευθύνες που προέκυψαν από το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου του 2012 και να πείσει ότι μπορεί να είναι κόμμα εξουσίας και να διαχειριστεί τα δημόσια πράγματα.

Στροφή στον ρεαλισμό

Τους 12 μήνες που πέρασαν, λοιπόν, πολλά άλλαξαν στην Κουμουνδούρου. Έπειτα από παλινωδίες, αλλά και διαφορετικές φωνές των στελεχών του, ο ΣΥΡΙΖΑ μετακινήθηκε σταθερά σε σχέση με το ευρώ. Ενώ ως το τέλος του 2012 υποστήριζε ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ», πλέον η αξιωματική αντιπολίτευση υπόσχεται σταθερά πως «θα κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ». Οι μετατοπίσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης συντελέστηκαν με τα απανωτά ταξίδια του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ και, συγκεκριμένα, με αυτό που οι πολιτικοί αντίπαλοι της Κουμουνδούρου αποκαλούν «γραμμή Τέξας». Συν τοις άλλοις, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε αρκετές φορές να ρίχνει τον πήχη των υποσχέσεών του, ενώ έχει «στρογγυλέψει» κατά πολύ και η δέσμευση περί ακύρωσης του Μνημονίου. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει επαναλάβει αρκετές φορές ότι «δεν αλλάζουν όλα σε μία ημέρα», ενώ έχει πολλάκις επισημάνει ότι ο ίδιος και το κόμμα του «δεν έχουν το μαγικό ραβδί». «Εύκολες και ανώδυνες λύσεις δεν υπάρχουν», είχε διαμηνύσει ήδη από τις 15 Αυγούστου, μέσω του «Βήματος της Κυριακής» και ο οικονομικός «εγκέφαλος» της Αριστεράς, Γιάννης Δραγασάκης.

Ενιαίο κόμμα

Σε οργανωτικό επίπεδο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει καμία σχέση με τον «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών» του παρελθόντος. Μετά το ιδρυτικό Συνέδριο του περασμένου Ιουνίου, η Κουμουνδούρου έγινε -τουλάχιστον στα λόγια- ενιαίο κόμμα, ενώ η συνεδριακή απόφαση προβλέπει αυτοδιάλυση των συνιστωσών «σε εύλογο χρονικό διάστημα». Η κόντρα του Αλέξη Τσίπρα με τον Μανόλη Γλέζο ως προς την αυτοδιάλυση των συνιστωσών φαντάζει παρελθόν, ενώ οι σχέσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς έχουν εξομαλυνθεί πλήρως.
Παράλληλα, το συνέδριο του κόμματος, αλλά και οι πυκνές εσωκομματικές εξελίξεις αλλάζουν πλήρως και το τοπίο στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου. Ήδη, στο επίπεδο της πλειοψηφίας, οι «ρεαλιστές» της «Πλατφόρμας 2010» (Παπαδημούλης, Δούρου, Μπαλάφας, Πουλάκης, κ.α.) προωθούν την ένωσή τους με την «προεδρική» πλειοψηφία (Αριστερή Ενότητα), ώστε να συγκροτηθεί ένα συμπαγές μπλοκ, το οποίο θα κληθεί να υποστηρίξει τις «δύσκολες» αποφάσεις του Αλέξη Τσίπρα και τους συμβιβασμούς που θα κληθεί να κάνει, αν εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου.
Στον αντίποδα, και η εσωκομματική αντιπολίτευση οργανώνεται. Το πάλαι ποτέ «Αριστερό Ρεύμα» του Συνασπισμού, με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, έχει συγκροτήσει συμμαχία με την συνιστώσα ΔΕΑ του Αντώνη Νταβανέλου και την ΚΕΔΑ του Γιάννη Θεωνά και πλέον το αντιπολιτευόμενο εσωκομματικό μπλοκ ονομάζεται «Αριστερή Πλατφόρμα».

Η εκκρεμότητα

Πλέον, η αυγή του 2014 βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων και στην πρόθεση ψήφου και στην παράσταση νίκης, ενώ ολοένα και περισσότεροι πιστεύουν ότι θα είναι ο νικητής των επόμενων εκλογών. Παρόλα αυτά, τα δύσκολα για την Κουμουνδούρου είναι μπροστά: το «κυβερνητικό πρόγραμμα» ακόμη εκκρεμεί, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί να παρουσιάσει πλήρεις προτάσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάταξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Συν τοις άλλοις, ακόμη εκκρεμεί και ένα άμεσο πρόγραμμα «100 ημερών», αλλά και η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε… ενιαίο κόμμα επί της ουσίας: δηλαδή, η εκφώνηση πολιτικού λόγου με συγκεκριμένο τρόπο, χωρίς «φάλτσα», διαφοροποιήσεις και «προσωπικές απόψεις»…