Η σοσιαλδημοκρατία, ο «4ος δρόμος» και ο Σαμαράς

Μετά τις εκλογές του Μαΐου και, ειδικότερα του Ιουνίου, το ΠΑΣΟΚ «αποκαθηλώθηκε» και έχασε την ιδιότητά του ως βασικού εκφραστή της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Πολλοί έσπευσαν να θεωρήσουν το κόμμα του Ευάγγελου Βενιζέλου ως «τελειωμένο»

και η αλήθεια είναι ότι, όσο περνά ο καιρός, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θυμίζει όλο και περισσότερο Ζίγδη.
Έκτοτε, ξεκίνησε μία υπερδραστηριότητα στο χώρο της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας. Άλλα στελέχη κινούμενα από την προσωπική τους φιλοδοξία και άλλα με κίνητρο την επιδίωξή τους να βρει έναν νέο, «τέταρτο» δρόμο η ελληνική σοσιαλδημοκρατία, εμφανίζουν κινητικότητα, κάνουν επαφές, πρωταγωνιστούν σε ζυμώσεις και διεργασίες που παραπέμπουν στα «γεννητούρια» ενός νέου κόμματος.
Μάλιστα, χθες, στο αμφιθέατρο του «984», 6 κινήσεις από το χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας, υπό το άγρυπνο βλέμμα εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, εγκαινίασαν έναν διάλογο μεταξύ τους, προκειμένου να βρουν κοινό βηματισμό. Και ό,τι προκύψει.

Όπως προαναφέρθηκε, οι παραπάνω κινήσεις γίνονται με βάση την εκτίμηση ότι το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να ολοκληρώνει τον πολιτικό κύκλο του. Αν, μάλιστα, είναι κάτι βέβαιο, είναι ότι το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι μάλλον απίθανο να καταστεί ξανά ο ένας από τους δύο πόλους του διπολικού πολιτικού μας συστήματος.

Χωρίς ζωτικό χώρο

Ποιον ενδιαφέρουν όλα αυτά; Πόσο ενδιαφέρθηκε η κοινωνία (η πραγματική κοινωνία, όχι ένας κύκλος δημοσιογράφων, πολιτικών στελεχών-παρατηρητών και ελάχιστοι βαθιά πολιτικοποιημένοι πολίτες…) για όσα έγιναν χθες στο αμφιθέατρο του «984»;

Ποιων την αγωνία εκφράζουν οι διεργασίες για ένα «τέταρτο δρόμο»; Χαμένη στις μυλόπετρες του Μνημονίου, η ελληνική Σοσιαλδημοκρατία φαίνεται να έχει χάσει το δρόμο της και να συνθλίβεται μεταξύ των Συμπληγάδων του «αστικού-ευρωπαϊκού» πόλου της ΝΔ και της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ.

Ζητείται εναλλακτική πρόταση

Και αυτή ακριβώς είναι η τραγωδία της: ψάχνει ζωτικό πολιτικό χώρο, χωρίς να προτείνει κάτι εναλλακτικό. Χωρίς, δηλαδή, να προβάλλει κάποια στρατηγική διαφορά με την ακολουθούμενη πολιτική. Επιφανείς σοσιαλδημοκράτες, εξάλλου, οι οποίοι στις εκλογές του Μαΐου ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ, «αναγκάστηκαν» τον Ιούνιο να ψηφίσουν, εκόντες άκοντες, Σαμαρά, προκειμένου «να μην βγει ο ΣΥΡΙΖΑ». Και όλο αυτό τον καιρό, εκτός από κοινοτοπίες περί την ανάγκη ενός «διαφορετικού παραγωγικού μοντέλου» και μιας «νέας παραγωγικής ανασυγκρότησης», ελάχιστα έχουν να πουν διαφορετικά από τον Αντώνη Σαμαρά.
Ο νυν πρωθυπουργός, φαίνεται ότι μπορεί με ευκολία να καλύψει τον ζωτικό χώρο της πάλαι ποτέ κραταιάς σοσιαλδημοκρατίας, όταν ξεδιπλώσει τα σχέδιά του για διεύρυνση της Κεντροδεξιάς και συγκρότηση ενός «ευρωπαϊκού-πατριωτικού μετώπου». Αν, μάλιστα, επιβεβαιωθούν τα… μισά από τα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε σχέση με τον ανασχηματισμό, ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να «στερήσει» από τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο επιφανή στελέχη του: ο Βασίλης Ράπανος παραλίγο να γίνει υπουργός του,

Keywords
Τυχαία Θέματα