Και μετά η… «φούσκα» έσκασε;

07:40 13/11/2012 - Πηγή: Matrix24

«Με την χώρα κατεβήκαμε και με την χώρα θα ανεβούμε» δήλωσε, λίαν προσφάτως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος σε μια προσπάθεια να πείσει ότι το κόμμα έχει ταυτιστεί με την δοκιμασία και την πορεία της χώρας. Άρα (κατ’ αυτόν), αν και εφόσον η χώρα ανακάμψει, τότε και το ΠΑΣΟΚ που σήμερα ομοιάζει με εκφυλισμένο πολιτικό υποκείμενο, θα αναγεννηθεί εκ της τέφρας του (!), και θα πορευτεί

σε νέα πεδία – δόξης λαμπρά.

Αναμφίβολα, πρόκειται εδώ για μια πολύ σοβαρή ατάκα – απ’ τις γνωστές λεκτικές επινοήσεις του προέδρου- πλην, όμως, αποτελεί ξεκάθαρη αναγωγή που σκοπό έχει, πέρα από την φόρτιση των συναισθηματικών και άλλων συγκινησιακών αντανακλαστικών, να μεταφέρει το μείζον πρόβλημά του σε χρόνο μέλλοντα. Ήγουν: προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και, αν στο μεταξύ επανέλθει η χώρα στην σταθερότητα και την ανάπτυξη, επανέρχεται και το ΠΑΣΟΚ γηραιό και κραταιό στα πράγματα…

Εκείνο που δεν εξηγεί, όμως, ο κ. Βενιζέλος είναι ο τρόπος –η μεθοδολογία δηλαδή- με την οποία η εύστοχη, εν πολλοίς, ατάκα θα μετασχηματισθεί σε χειροπιαστό πολιτικό αποτέλεσμα : πως με διάσπαρτο και κατακερματισμένο το εκλογικό του σώμα το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να επανεύρει τις θεμελιακές του αναφορές, να επανασυσπειρώσει τα ποικίλα αταίριαστα ρεύματά του και όλοι μαζί –αυτοί που έφυγαν κι αυτοί που μένουν- θα καταφέρουν να καταστήσουν συντεταγμένο και συμπαγή ένα πολιτικό οργανισμό που σήμερα δείχνει κλινικά νεκρός;

Αστοχεί, ως φαίνεται, ο Ευ. Βενιζέλος, το μεγάλο ρήγμα που, ήδη, υπάρχει και διαδρά μεταξύ ρευμάτων, πολιτικού προσωπικού και κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ είναι «ξένο σώμα» για τους παλιούς υποστηρικτές και ψηφοφόρους και, άρα, η προσπάθεια του αρχηγού –και λοιπών καθοδηγητών- του κόμματος θα δοκιμαστεί εκ των πραγμάτων στον, ανυπόφορα, «μικρό κύκλο» των σημερινών εσωκομματικών συσχετισμών…

Όθεν: τα πράγματα που θεωρεί και εικάζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν γίνονται. Εκτός και αν έχει στο μυαλό του άλλες εξελίξεις : αν, ας πούμε, έχει στο μυαλό του ότι με το «ανέβασμα» της χώρας θα ανασυντεθεί ο αστικός -δημοκρατικός, φιλελεύθερος και σοσιαλδημοκρατικός- χώρος και, έτσι, το σημερινό ΠΑΣΟΚ απορροφηθεί και ενσωματωθεί στις συστημικές επιταγές και ανάγκες της νεοφανούς συγκυρίας.

Τούτο, όμως, δεν είναι ένα σενάριο που αφορά αποκλειστικά το ΠΑΣΟΚ, αλλά, a priori  όλο το πολιτικό φάσμα και «μέτωπο» που ενεπλάκη στην διαχείριση της κρίσης. Επομένως, είναι «αλλού παπά ευαγγέλιο» το ζήτημα και τούτο, διότι, εν τοιαύτη περίπτωση παίζουν ρόλο και πολλοί άλλοι κρίσιμοι παράγοντες και συντελεστές. Τώρα, αν ο κ. Βενιζέλος πιστεύει ότι μεταξύ αυτών – τούτων των πολλών κρίσιμων παραγόντων και συντελεστών, η συγκυρία θα του επιφυλάξει το διακριτό ρόλο του ισχυρού βραχίονα, ώστε, το ΠΑΣΟΚ να «ξανανεβεί» και να βρει την δεσπόζουσα θέση που υπονοεί, επιχειρεί, συν τοις άλλοις, και δεύτερη αναγωγή. Αναγωγή στη αναγωγή λοιπόν και τα κεφάλια μέσα μη και τυχόν ακουστεί… «μπάμ». Άλλωστε, όπως είχε πει και ένας παλιός «γκουρού» χάνοντας κάποια στιγμή την ψυχραιμία που τον διέκρ