Κι όμως, υπάρχουν απόβλητοι ψηφοφόροι

Τρεις ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις Ευρωεκλογές και για τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, καταφέραμε να αναγάγουμε σε μείζον θέμα της προεκλογικής ατζέντας τις ψήφους της Χρυσής Αυγής.

Τα ποσοστά που κατέλαβαν οι υποψήφιοι της εγκληματικής οργάνωσης, κάποιοι εκ των οποίων αντιμετωπίζουν και κατηγορίες για κακουργήματα, ήταν πράγματι ένα σοκ για κάθε δημοκρατικό πολίτη. Οι νεοναζί κατάφεραν, μάλιστα, σε πολλές

περιπτώσεις και στο Λεκανοπέδιο, αλλά και στην Αθήνα, να ενισχύσουν τα ποσοστά τους, δημιουργώντας μία δύσκολη κοινωνιολογική και πολιτική εξίσωση.

Έγινε το 15% των Αθηναίων νεοναζί; Δεν έβλεπαν δελτία ειδήσεων αυτοί οι άνθρωποι; Δεν διάβαζαν εφημερίδες; Δεν άκουσαν τίποτα για την εγκληματική δράση; Δεν είδαν τις φωτογραφίες με τις σβάστικες στα σπίτια κορυφαίων στελεχών; Δεν πληροφορήθηκαν για τον θάνατο του Παύλου Φύσσα;

Τραγική ειρωνεία: στον δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώντας, τα ποσοστά του νεοναζιστικού μορφώματος ανέβηκαν, παρότι εκεί δολοφονήθηκε ο Φύσσας.

Το «σίριαλ» της Χρυσής Αυγής κράτησε πολύ καιρό, οι αποκαλύψεις από τις έρευνες και τη δικογραφία έφτασαν και στο πιο απομακρυσμένο μέρος της Ελλάδας και ουδείς μπορεί να πει ότι δεν ήξερε αυτή τη φορά τί ψήφισε. Ακόμη και οι δικογραφίες, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και για τη δραστηριότητα των «ταγμάτων εφόδου» μεταδίδονταν για μέρες επί ημερών από κανάλια και εφημερίδες.

Μπορεί όντως το 15% των Αθηναίων ή το 10% των κατοίκων της περιφέρειας Αττικής να μην είναι νεοναζί, ωστόσο αυτή τη φορά, η ευθύνη για την επιλογή της ψήφου τους είναι μεγάλη. Επέλεξαν να διοχετεύσουν την οργή τους και τη μαύρη την ψυχή τους σε ψηφοδέλτια μιας εγκληματικής οργάνωσης. Και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να πουν ότι δεν ήξεραν. Τώρα όλοι ξέρουν τί εστί Χρυσή Αυγή. Και είναι όλοι υπεύθυνοι. Για την επιλογή και για την ψήφο τους.

Όπως, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα κατέστησε «απόβλητους» τους βουλευτές και τα στελέχη της νεοναζιστικής συμμορίας, εξίσου απόβλητοι πρέπει να είναι και οι ψηφοφόροι της.

Όπως ο κάθε χρυσαυγίτης «πολιτικός» βιώνει την απομόνωση στη Βουλή απ' όλα τα κόμματα του συνταγματικού και δημοκρατικού τόξου, το ίδιο πρέπει να υποστεί και ο δεδηλωμένος ψηφοφόρος της οργάνωσης.

Και, σε κάθε περίπτωση, όταν κόμματα και υποψήφιοι προσπαθούν να «χαϊδέψουν» τους ψηφοφόρους αυτούς για να αποσπάσουν την ψήφο τους την ερχόμενη Κυριακή, προφανώς δεν τους δίνουν να καταλάβουν ότι έκαναν κάτι κακό.

Ωστόσο, η επιλογή όλων όσοι στήριξαν την Χρυσή Αυγή είναι απαράδεκτη. Και για να το καταλάβουν, θα πρέπει να βιώσουν την απομόνωση. Να δουν ότι κανείς δεν θέλει να ασχολείται μαζί τους. Να διαπιστώσουν ότι κανείς δεν τους ανάγει σε «ρυθμιστές του δεύτερου γύρου» και να καταλάβουν πως κανένας δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς, δεν αφορούν κανέναν.

Σε τελική ανάλυση, πόση αξία έχει να πάρεις έναν δήμο με ψήφους βαμμένες με αίμα; Ή με ψήφους ανθρώπων που δεν ανατρίχιαζαν μία Κυριακή νωρίτερα, όταν ψήφιζαν χέρια βαμμένα με αίμα;

Keywords
Τυχαία Θέματα