Κρίση στο Κίεβο

07:14 5/12/2013 - Πηγή: Matrix24

«Ντρέπομαι για τον πρόεδρο της χώρας μας, για τον εαυτό μου, για την πατρίδα μου», βροντοφώναζε εν μέσω διαδηλώσεως ο Βολοντμίρ Κουρυλό , στα 63 του, καταγόμενος από το Ντόνετς, καταγωγή του προέδρου Γιανούκοβιτς. Σήμερα πολύ λιγότερο από την επανάσταση των πορτοκαλιών του 2004, η διαχωριστική γραμμή που τέμνει την Ουκρανία δεν μπορεί να συνοψιστεί σε μιαν αντίθεση ανάμεσα στους δυτικούς ουκρανόφωνους και τους ανατολικούς ρωσσόφωνους, τονίζουν οι διαδηλωτές. Μια από τις μεγάλες κινητοποιήσεις είχε οριστεί

για την Κυριακή, αλλά εκείνοι που έλαβαν το όνομά τους από την πλατεία Μάινταν (την πλατεία της Ανεξαρτησίας) διασπάστηκαν. Αν δεν συνεχίσουμε τον αγώνα, η δράση μας δεν πρόκειται να φέρει κανένα αποτέλεσμα.

Το κόμμα που κατέχει την εξουσία, το Κόμμα του Μ. Γιανούκοβιτς, ταλαντεύεται ανάμεσα στην περιφρόνηση και σε μια επιφανειακή προαίρεση απέναντι στους διαδηλωτές. «Πιστεύω ότι είναι υπέροχο το γεγονός ότι η κοινωνία των πολιτών αναπτύσσεται και η νεολαία κινητοποιείται», δηλώνει ο βουλευτής Βλάντισλαβ Λουκιάνοφ. Αντίθετα ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, Μικαέλ Τσετσέτοφ είναι λιγότερο ενθουσιώδης: «Στην Ουκρανία ζουν 45 εκατομμύρια κατοίκων, άρα η κοινή γνώμη δεν διαμορφώνεται από 20.οοο διαδηλωτές».

Το κόμμα των επαρχιών είχε οργανώσει τη δική του λαοσύναξη μόλις τριακόσια μέτρα μακριά από τους φιλο-ευρωπαίους. Παρά την παρουσία περίπου 5.οοο διαδηλωτών που ακολουθούσαν με τις κινήσεις τους τις παραδοσιακές μουσικές και ζητωκραύγαζαν την υποστήριξή τους στον πρόεδρο, το κλίμα ήταν χλιαρό. Μερικές σπάνιες ευρωπαϊκές σημαίες εδώ κι εκεί σείονταν δειλά, χωρίς να να εκφράζουν οι διαδηλωτές με σαφήνεια τις διεκδικήσεις τους. «Το Κόμμα των επαρχιών μας πρότεινε να διανύσουμε την απόσταση με αυτοκίνητο», ομολογεί η Νατάλια, τριάντα ετών, που κατέφθασε από το Τσέρνιχιβ που απέχει 130 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα. Η νεαρή γυναίκα δεν κρύβει το γεγονός ότι φιλοδωρήθηκε με χρήματα. «Δεν ήρθαμε εδώ για να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε», δηλώνει ένας συνταξιούχος, που διακόπτεται από κάποιον κοντινό του: «Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να απευθύνεσαι στους δημοσιογράφους;» Η συγκέντρωση κράτησε μερικές ώρες, αρκετές για να μεταφερθούν σκηνές πλήθους χάρη στην τηλεόραση.

Τι θα κάνει τώρα η ουκρανική κυβέρνηση; Προφανώς έχει τεθεί το ζήτημα του δημοψηφίσματος, με τη διαφορά βέβαια ότι δεν μπορεί κανείς να οργανώσει ένα δημοψήφισμα αν δεν είναι βέβαιος για την κατάληξή του. Όπως έχουν τα πράγματα, λέει ο Μικαελ Τσετσέτοφ, η ψηφοφορία θα κρινόταν στον πόντο, οπότε θα επέτεινε την ένταση μέσα στη χώρα. Είμαστε πάρα πολλοί, συνεπώς οφείλει να μας ακούσει», δηλώνει η Κατερίνα Νεβιρκο, φοιτήτρια 19 ετών. Ο Γιέγκορ Λουκιάνοφ, 23 ετών, συμπεραίνει: Πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα. Για την ώρα, μοιάζουμε με μουσικοχορευτικό κίνημα και όχι επαναστατικό κίνημα.