ΜΑΚΑΡΙ Ο ΚΟΥΡΑΚΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΟΣ, ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟ «ΑΛΑΣ», ΤΟ «ΙΣΦΑΤ» ΚΑΙ ΤΟ «ΕΔΝΑ»

07:02 29/1/2013 - Πηγή: Matrix24

Ο Τάσος Κουράκης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, υπεύθυνος για θέματα Παιδείας. Το γεγονός ότι είναι και καθηγητής πανεπιστημίου, νομίζω στο Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης, δεν τον εμπόδισε να πει μία απίστευτη κοτσάνα. Για να πληρωθούν οι μισθοί των παπάδων θα μπορούσε, είπε, να μπει φόρος σε όσους δηλώνουν χριστιανοί πολίτες.

Αντί να τον πάρουν όλοι στο ψιλό, έπεσαν να τον φάνε, και μαζί μ’ αυτόν και τον ΣΥΡΙΖΑ

που στους κόλπους του κρύβει …αντίχριστους. Μία αηδία είπε ο άνθρωπος και κακώς ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να τον δικαιολογήσει, παραπέμποντας μάλιστα στον Στουρνάρα και σε παρόμοιες δηλώσεις που αυτός είχε κάνει όταν ήταν στο ΙΟΒΕ.

Σε μια ορθολογική δυτική κοινωνία, που η αθεΐα ορίζεται ρητά στο Σύνταγμά της και υπάρχει πλήρης διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους, θα μπορούσε κάποιος να συζητήσει το καθεστώς μισθοδοσίας των εκκλησιαστικών λειτουργών που ισχύει σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, και τις οποίες ο Κουράκης και ο ΣΥΡΙΖΑ φέρνουν ως παράδειγμα προκειμένου να απαντήσουν στους επικριτές τους.

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι οι φόροι δεν μπαίνουν επί ιδεών, αλλά επί οικονομικών εισοδημάτων. Η φορολογία δεν επιβάλλεται επί της πίστης κάποιου, αλλά επί της υλικής περιουσίας του. Κατά δεύτερον, και σύμφωνα με το Σύνταγμα, στα φορολογικά βάρη συμμετέχουν όλοι οι Έλληνες ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες, και όχι με βάση τις δοξασίες τους. Άρα, ο Κουράκης είπε μια βλακεία που αντίκειται και στους γενικά παραδεκτούς κανόνες της οικονομίας και στο Σύνταγμα.

Τρίτον, δεν ξέρω τι ισχύει στην Ιταλία, ή σε άλλες χώρες, πιστεύω όμως ότι είναι λάθος να συγκρίνεται η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία με καθεστώτα θρησκευτικών δογμάτων τα οποία μαζί με τη λατρευτική πίστη αναπτύσσουν και έντονη επιχειρηματική δράση. Και ναι, υπάρχει και μια παράδοση που αφορά την εθνική ιδιοσυστασία, για ένα κράτος όντως ανάδελφο, που δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει έτσι αστόχαστα να την εξαλείψουμε.

Τέταρτον, όπως διατυπώνεται η πρόταση προσομοιάζει, από την ανάποδη, με τον κεφαλικό φόρο που ίσχυε επί τουρκοκρατίας για τους απίστους. Αν ο αξιότιμος κύριος Κουράκης είχε αντιγράψει την πρόταση από την εποχή εκείνη, φόρος θα έπρεπε να επιβληθεί όχι στους Χριστιανούς ορθοδόξους, αλλά στους μουσουλμάνους, τους βουδιστές, τους καθολικούς, τους εβραίους, τους δωδεκαθεϊστές, τους «απίστους» τέλος πάντων, αφού στην Ελλάδα επικρατούσα θρησκεία είναι αυτή της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας.

Πέμπτον, έχω την εντύπωση ότι τα (πολιτικά) παιδία παίζει. Όλα. Και της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης. Αντί να φτιάξουν ένα σύγχρονο, απλό, αντικειμενικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, ψάχνουν, ανάλογα με τις περιστάσεις, τις δημοσιονομικές ανάγκες και κατά το δοκούν, να δουν από ποιούς θα τα «πάρουν». Αντί να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, αναζητούν τρόπους να φορτώσουν το πρόβλημα στους πολίτες.

Αντί να μέμφονται τους εαυτούς τους, για την ανικανότητά τους να ανασυγκροτήσουν παραγωγικά την κοινωνία και το κράτος, χρεώνουν τα λάθη και την αβελτηρία τους ο ένας στον άλλον, και διαγκωνίζονται για το ποιός θα επιβάλλει τους πιο πολλούς φόρους. Αντί να βρουν τρόπο να χωρίσουν, επιτέλους, την εκκλησία από το κράτος, τσακώνονται για τον τρόπο που θα πληρώνονται οι παπάδες. Όχι μόνον βάζουν το κάρο μπροστά από το βόδι, αλλά και το μαστιγώνουν αλύπητα χωρίς να νοιάζονται αν θα ψοφήσει.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Επειδή είμαι σίγουρος ότι ο …κεφαλοχριστιανός Κουράκης, όπως και αρκετοί άλλοι, αγνοούν τι ήταν ο «κεφαλικός φόρος», σπεύδω ευθύς αμέσως να τους ενημερώσω: Ήταν η αποζημίωση για την παραχώρηση του δικαιώματος να ζει κανείς και να λατρεύει τον Θεό του. Κάθε χριστιανός, από το δωδέκατο έτος της ηλικίας του έως και το θάνατό του, όφειλε να εξαγοράζει, κάθε χρόνο, την άδεια αυτή. Πλήρωνε το Φόρο και παραλάμβανε από τους εισπράκτορες, την προσωπική του απόδειξη, η οποία λεγότανε χαράτσι -από το όνομα των εισπρακτόρων οι οποίοι λέγονταν χαρατζίδες. Η απόδειξη ήταν χάρτινη και κάθε χρόνο είχε διαφορετικό χρώμα. Έγραφε δε πάνω της το εξής: «ο φέρων το παρόν έχει την άδειαν να φέρη επί εν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του». Στην αρχή, οι Τούρκοι εισέπρατταν τον κεφαλικό φόρο αδιακρίτως. Αργότερα όμως διαίρεσαν τους Χριστιανούς σε τρεις τάξεις και κατ’ αναλογία το χαράτσι σε τρεις βαθμίδες. Η πρώτη τάξη (έμποροι και πλούσιοι) πλήρωνε τέσσερα φλουριά, η δεύτερη (βιοτέχνες και τεχνίτες) δύο, και η τρίτη (γεωργοί και φτωχοί) ένα. Το πρώτο χαράτσι λεγότανε αλάς, το δεύτερο ισφάτ και το τρίτο εδνά.

Ακούγονται κορακίστικα, αλλά μήπως ακατανόητη δεν είναι και η βλακεία που εκστόμισε ο καθηγητής Κουράκης. Και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται γιατί τους επιτίθεται η κυβέρνηση. Το ίδιο δεν θα έκαναν και οι ίδιοι εάν, οι αντίπαλοί τους, τούς έδιναν το δικαίωμα; Η πολιτική, εκτός των άλλων, είναι, και το ξέρουν στην Κουμουνδούρου, και ανελέητη προπαγάνδα. Αν κάνεις λάθος ο εχθρός σου θα προσπαθήσει, έστω και με υπερβολές, να σε λιώσει. Στην πολιτική ότι χρειάζεται διευκρινήσεις και πρόσθετες εξηγήσεις για άρση παρεξηγήσεων είναι λάθος. Και η πρόταση Κουράκη υπάγεται ακριβώς σ’ αυτή την κατηγορία…