«ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ»

Η ιστορία είναι πραγματική. Προ ημερών, σε μία από τις πολλές μαζώξεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ που γίνονται αυτό τον καιρό, και στις οποίες μόνιμο θέμα είναι «τι θα κάνουμε;», ένας πρώην βουλευτής είπε: ο Βολτέρος έλεγε ότι οι Βρετανοί κατά περιόδους εκτελούσαν ένα ναύαρχο pour encourager les autres. Οι άλλοι τον κοίταξαν με απορία άμα και θαυμασμό. Απορία γιατί κανείς από την παρέα δεν ήξερε γαλλικά και θαυμασμό γιατί δεν πίστευαν ότι ο συγκεκριμένος βουλευτής -τον οποίον η αλήθεια δεν είχαν και σε μεγάλη υπόληψη για τις θεωρητικές

ή φιλολογικές του γνώσεις- μπορούσε να μιλάει οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πέραν της ελληνικής κι αυτή με ...ξύλινο τρόπο, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι του λεγόμενου παλαιού ή ιστορικού ΠΑΣΟΚ. Όταν τον ρώτησαν «τι σημαίνει αυτό ρε μεγάλε;» αυτός τους είπε πως οι Βρετανοί εκτελούσαν, κατά περιόδους, έναν ναύαρχο για να εμψυχώσουν τους υπόλοιπους. Και προσέθεσε: «Αυτό πρέπει να κάνουμε και μεις. Να εκτελέσουμε τον Βενιζέλο για να εμψυχώσουμε τα στελέχη και τους οπαδούς μας που έχουν πέσει στην κατάθλιψη και τους δελφίνους του Βαγγέλη προκειμένου να κινηθούν».

Σημασία δεν έχει η κατάληξη της συζήτησης της συγκεκριμένης παρέας, η οποία ειρήσθω εν παρόδω δειπνούσε σε παραθαλάσσια ταβέρνα της Ανατολικής Αττικής, αλλά η θέση περί "εκτελέσεως του ναυάρχου". Θέση η οποία ακούγεται ολοένα και πιο συχνά στις συναθροίσεις των ΠΑΣΟΚων και η οποία διαπιστώνεται ως ανάγκη προκειμένου να ανακάμψει το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, το ενδιαφέρον είναι πως η καρατόμηση του Βενιζέλου συζητείται πλέον και μεταξύ ανθρώπων που μέχρι τώρα ήταν καταγεγραμμένοι ως "βενιζελικοί", ενώ κάποιοι εξ αυτών θεωρούνταν, και ήταν, "εξαπτέρυγα" του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως. Χαρακτηριστικό και τελευταίο παράδειγμα ο γιατρός Γιάννης Δατσέρης, σύζυγος της πρώην ευρωβουλευτού Συλβάνας Ράπτη και εξ απορρήτων του Βενιζέλου, ο οποίος υποστήριξε πως στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να στηθούν δύο κάλπες: μία για αλλαγή του ονόματος και μία για αλλαγή της ηγεσίας, ενώ προεξόφλησε πως σε περίπτωση που γίνουν εκλογές το Φθινόπωρο τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ θα είναι ακόμη πιο χαμηλά από αυτά των ευρωεκλογών και ενδέχεται να μην πιάσει ακόμη και το όριο εισόδου στη Βουλή.

Οι δηλώσεις Δατσέρη δεν ξένισαν απλώς, αλλά, λέγεται πως έκαναν και έξαλλο τον Βενιζέλο αφού θεωρήθηκαν ως προπομπός των δηλώσεων Χρυσοχοϊδη -με τον οποίον ο Δατσέρης έχει παλαιόθεν άριστες σχέσεις- ο οποίος χαρακτήρισε το ΠΑΣΟΚ καρικατούρα και ενέγραψε τον εαυτό του στον κατάλογο των υποψήφιων διαδόχων του Βενιζέλου. Το πόσο έξαλλος είναι ο Βενιζέλος με τις κινήσεις αμφισβήτησής του ενόψει του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που έχει εξαγγελθεί για τον Σεπτέμβριο φαίνεται και από τις εκφράσεις "γελοίες" και "προσβλητικές για τον ίδιο" που χρησιμοποίησε για να χαρακτηρίσει τις δηλώσεις περί πιθανής αντικατάστασής του. Μάλιστα, λέγεται, πως θα είναι ιδιαίτερα οξύς και επικριτικός για τους δελφίνους του, αλλά και για όσους θέτουν θέμα αποχώρησης από την κυβέρνηση και ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς με το βλέμμα στραμμένο στον ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια βέβαια είναι πως, παρότι αυξάνονται και οι δελφίνοι και οι φωνές για αλλαγή στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ, το έργο του Βενιζέλου και στο Πολιτικό Συμβούλιο, και το ερχόμενο Σάββατο που, εκτός απροόπτου, θα συνέλθει η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, θα είναι μάλλον εύκολο.

Οι διαφωνούντες μπορεί να είναι πολλοί όμως δεν έχουν καταφέρει να συντονιστούν μεταξύ τους. Η κάθε ομάδα έχει διαφορετικούς στόχους και προτεραιότητες, ενώ είναι και πολλές οι προσωπικές αντιθέσεις. Για παράδειγμα ο Χρυσοχοΐδης αν και έχει, μέσω των Μέσων Ενημέρωσης, επικοινωνιακό ακροατήριο εν τούτοις δεν αθροίζει αξιόλογες κομματικές δυνάμεις, ενώ από τους περισσοτέρους θεωρείται πολιτικά πιο "δεξιός" από τον Βενιζέλο αφού βλέπει, όπως λένε, τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. ως στρατηγική επιλογή του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να καταλήξει στη συγκρότηση μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής Παράταξης του Κέντρου που θα δώσει τη μάχη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. Τον Σκανδαλίδη, ο οποίος, έχοντας και τη στήριξη του γραμματέα του κόμματος Νίκου Ανδρουλάκη, ευελπιστεί επίσης να διαδεχθεί τον Βενιζέλο, ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ δεν τον θεωρεί επικίνδυνο αντίπαλο καθώς θεωρεί ότι δεν έχει τα εφόδια να σταθεί σε υψηλό επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης του κόμματος και ιδιαίτερα στη διαχείριση των εθνικών προτεραιοτήτων της χώρας και κατά συνέπεια δεν μπορεί να ηγηθεί ενός ενωμένου ΠΑΣΟΚ. Για τη Φώφη Γεννηματά θεωρούν πως με την άρνησή της να είναι υποψήφια ευρωβουλευτής έχασε την ευκαιρία να προσθέσει την ευρεία λαϊκή νομιμοποίηση δίπλα στο "βαρύ όνομα" του πατέρα της που μονίμως επικαλείται. Εάν η Γεννηματά δεν άκουγε, λένε, τον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου και ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής τότε θα μπορούσε -εφόσον λάμβανε 200.000 ψήφους, κάτι διόλου απίθανο- να γίνει μια πολύ σοβαρή απειλή. Αντίθετα τώρα έχει και ένα επιπλέον μειονέκτημα: είναι μέλος της κυβέρνησης Σαμαρά οπότε δύσκολα μπορεί να γίνει αποδεκτή ως επικεφαλής μιας διαφορετικής πορείας και πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Από τους υπολοίπους, ο μεν Ρέππας μάλλον φαίνεται να μετέβαλε γνώμη και να μην επιθυμεί να ηγηθεί, έστω και ως μεταβατικός Πρόεδρος, του ΠΑΣΟΚ. Η Διαμαντοπούλου συνεχίζει να είναι αποστασιοποιημένη από τα κομματικά δρώμενα. Ο Λοβέρδος, μετά την επιστροφή του στη Χαριλάου Τρικούπη, ελπίζει να λάβει το "δαχτυλίδι" όταν αποφασίσει να αποχωρήσει ο Βενιζέλος. Οι αντιηγετικές κορώνες κάποιων, όπως π.χ. ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Μωραΐτης, δεν φαίνεται να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν αφ' ης στιγμής διαπιστώθηκε πως δεν είναι αυθεντικός εκπρόσωπος κάποιας παπανδρεϊκης στρατηγικής, αλλά πρωτίστως εκφράζει προσωπικές φιλοδοξίες. Οι συνδικαλιστές, υπό τους Σπίρτζη, Παπασπύρο, Κορμά κ.α. που έχουν υπολογίσιμες δυνάμεις στα σωματεία τους και δικτυώνονται και με αυτόνομες πασοκογενείς κινήσεις στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι διχασμένοι για το αν πρέπει να συμμετέχουν στο Συνέδριο και κυρίως βλέπουν την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ μέσω της σύμπλευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι μέσω της Ελιάς. Υπολογίσιμη, σε κομματικές δυνάμεις, φαίνεται πως είναι η "Κίνηση των 75" του Μιχ. Καρχιμάκη, αλλά αυτή δεν στηρίζει κάποιον από τους δελφίνους και μάλλον αναμένει να εκδηλώσει τις προθέσεις του ο Γ. Παπανδρέου. Οι "75" πάντως μπορούν να γίνουν ισχυρός πονοκέφαλος για τον Βενιζέλο εάν καταφέρουν να μαζέψουν 3.000 υπογραφές, όπως λέγεται ότι είναι ο στόχος τους, κάτω απο ένα κείμενο που θα απαιτεί αλλαγή πολιτικής και στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ.

Τούτων δοθέντων, ο Βενιζέλος μάλλον δεν πρέπει να ανησυχεί μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τα "μπάνια του λαού" ξεκίνησαν και στο ΠΑΣΟΚ σέβονται τις παραδόσεις. Με την πρώτη όμως σταγόνα της βροχής θα πρέπει να προμηθευτεί μεγάλη και ανθεκτική ομπρέλα. Βέβαια, η πιθανότητα, με την έλευση του Φθινοπώρου, να δρομολογηθούν, λόγω κυβερνητικών και οικονομικών αρρυθμιών, ακραίες πολιτικές εξελίξεις που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε πρόωρες εκλογές το Νοέμβριο, ίσως να αναστείλει τον εσωκομματικό πόλεμο. Κατ' άλλους όμως μπορεί και να τον φουντώσει αφού με την άποψη Δατσέρη φαίνεται να συμφωνεί η μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών και μελών του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος. Στην περίπτωση αυτή εκτός από ναυάρχους μπορεί να εκτελεστούν και ανθυποπλοίαρχοι ακόμη και κελευστές. Και ίσως να τους εκτελέσει ο Βενιζέλος, ο οποίος δεν αισθάνεται ότι είναι ναύαρχος, αλλά βασιλιάς που προΐσταται του ναυτικού...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το άρθρο μου αυτό γράφτηκε στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" (6/7/2014). Το δημοσιεύω και 'δώ επειδή νομίζω περιγράφει το κλίμα στο οποίο συνέρχεται η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, αλλά και δρομολογούνται οι εξελίξεις...

Keywords
Τυχαία Θέματα