Νέα παραπετάσματα

06:59 13/11/2013 - Πηγή: Matrix24

Πολλά διδάχθηκαν οι Ευρωπαίοι από το τείχος του Βερολίνου που χώρισε τη Γερμανία στα δύο και – ω του θαύματος – όταν επιτέλους το τείχος γκρεμίστηκε η καθημαγμένη Γερμανία αναδείχθηκε μέσα σε λίγα χρόνια ο πυλώνας της «Νέας» Ευρώπης. Στα Νότια των Ηνωμένων Πολιτειών ένα νεοπαγές τείχος επί των συνόρων με το Μεξικό κρατάει – κατά το δυνατόν – τους φευγάτους Μεξικανούς που περνούν με κάθε μέσο τα σύνορα και τα τείχη για να πατήσουν το πόδι τους στη γη της επαγγελίας. Μήπως κάτι ανάλογο δεν έγινε στον Έβρο όπου οι Ασιάτες μετανάστες αψήφησαν το φράγμα των συνόρων και όταν αυτό απέβη αξεπέραστο

ο «δρόμος» άλλαξε και μετετράπη και πάλι σε θαλάσσιο; Ο 21ος αιώνας, εκτός των άλλων, θα είναι καθώς φαίνεται αιώνας των μεταναστεύσεων και του άγριου κυνηγητού.

Διόλου τυχαίο ότι η Βουλγαρία μπήκε κι αυτή στον μαύρο χορό καθώς μέσα σε λίγους μήνες θα υψωθεί τείχος τριάκοντα χιλιομέτρων το οποίο θα εμποδίζει τους μετανάστες (Ασιάτες και μη) να πατούν βουλγάρικο έδαφος περνώντας από την Τουρκία. Έτσι, όπως γράφει η «Μόντ», το κακό τρίτωσε : το πρώτο τείχος χωρίζει τους ισπανικούς θυλάκους της Θέουτα και της Μελίγια από τη μαροκινή επικράτεια. Οικοδομήθηκε το 1998 και από τα τρία μέτρα ύψος αρχικά έφτασε τα έξι μέτρα, όσο για το ελληνικό τείχος κατασκευάστηκε το 2012 και χωρίζει τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Το παράδοξο είναι ότι δεν υπάρχει νομοθέτημα που να απαγορεύει τους μετανάστες να καταπατούν σύνορα, να ζητούν άσυλο ή να απευθύνονται στις (ελληνικές) αρχές ζητώντας απλή ελεημοσύνη. Θυμάται κανείς το σιδηρούν παραπέτασμα που χώριζε τον κομμουνιστικό κόσμο από τη Δυτική Ευρώπη; Η Ελίζ Βενσάν εύστοχα παρατηρεί ότι ενώ το ρώσικο παραπέτασμα εμπόδιζε μέχρι ποινής θανάτου την έξοδο από τη Ρωσία, τώρα το τείχος εμποδίζει την είσοδο στη Βουλγαρία.

Ως χώρα με τεράστια θαλάσσια ζώνη, η Ελλάδα πάσχει τα πάνδεινα από τη μετακίνηση άστεγων και κυριολεκτικά πεντάρφανων μεταναστών που καταφθάνουν στον σταθμό Λαρίσης ρωτώντας: που είναι η Ομόνοια;