Ο Σημίτης γεμίζει το… κενό Βενιζέλου!

07:04 8/1/2014 - Πηγή: Matrix24

Στο άρθρο της 6/1/2014 ο «Φελνίκος» έκαμε λόγο για έναν «αφόρητα πληκτικό και αδολέσχη Σημίτη» που περιφέρει «την κενότητα και την φλυαρία του κάνοντας κοινότοπες διαπιστώσεις». Διαφωνώ (κάθετα κι οριζόντια) με τον «Φελνίκο» καθώς είναι γνωστό από παλιά ότι ο Κ. Σημίτης όταν επιθυμεί να εκφραστεί, – εκφράζεται με τον πλέον τεκμηριωμένο λόγο. Λίγο η μακρά πολιτική του πείρα, λίγο η ακαδημαϊκή συλλογιστική και συμπεριφορά και λίγο ο χαρακτήρας του (τυπικός, σχολαστικός έως και δωρικός), δεν επιτρέπουν στο πρώην πρωθυπουργό να αφεθεί σε… «αερολογίες» και «διαπιστώσεις». Τα κείμενα

και ο λόγος του γενικότερα είναι πάντα χρήσιμα εργαλεία, ώστε, το λιγότερο που καταφέρνει πάντα είναι βλέπουμε πως προσεγγίζουν οι εξέχοντες συστημικοί συντελεστές και παράγοντες (sic) την κρίση και το μέλλον της Ευρώπης (και, ασφαλώς, της Ελλάδας) : είναι, δηλαδή, μια ανάλυση «από τα μέσα» που και μόνο αν την δούμε με κείνη την αρχέτυπη λενινιστική σκοπιμότητα (περί της απαραίτητης ανάγνωσης του «εχθρικού» έντυπου λόγου), βγάζουμε σημαντικά συμπεράσματα ως προς την θέαση και την στόχευσή της.

Και ναι μεν τα σημαντικά συμπεράσματα τα βγάλαμε, καθώς, ο π. πρωθυπουργός ομίλησε «για δαιδαλώδεις καταστάσεις στο εσωτερικό της Ένωσης και συσχετισμούς δυνάμεων που δεν επιτρέπουν σε χώρες σαν την Ελλάδα να συμμετάσχουν ουσιαστικά στο πολιτικό- οικονομικό παίγνιο», πλην όμως, (και εδώ είναι το σημείο που πρέπει να γίνει κριτική), δεν καταπιάστηκε και δεν αναφέρθηκε καθόλου στην ευθύνη της δικής του διακυβέρνησης και στρατηγικής (βλ. τι έλεγαν τότε οι Σοσιαλδημοκράτες που κυριαρχούσαν ιδεολογικά και πολιτικά στην Ευρώπη και τι κάνουν σήμερα), και τις συνέπειες που είχαν όλα τούτα στο «ελληνικό πρόβλημα». Αστόχησε φαίνεται ο κ. Σημίτης να μας εξηγήσει (με τον ίδιο σχολαστικό και δωρικό τρόπο), τι έγινε επί πρωθυπουργίας του όταν το πράσινο φως που πήρε από την Ευρώπη για «Καθολική Ανάπτυξη και Ευημερία» κατέληξε στο «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου» όπου ούτε λίγο – ούτε πολύ… «απαλλοτριώθηκαν» ευσχήμως οι οικονομίες του ελληνικού λαού, όπως αστόχησε να μας εξηγήσει πως και γιατί η Ελλάδα εισήλθε στην Ο.Ν.Ε χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις, τα απαιτούμενα μέτρα για την δημοσιονομική προσαρμογή και, κυρίως, χωρίς να γίνουν εκλογές ή δημοψήφισμα προκειμένου να εκφράσει τη βούληση του ο ελληνικός λαός (Βλ. η είσοδος της Ελλάδος στην Ο.Ν.Ε πέρασε «τρεχάλα» από τη Βουλή).

Αστόχησε και άλλα πολλά, ως φαίνεται, ο κ. Σημίτης. Τούτο, όμως, (εκτιμάται και αναλύεται) δεν ήταν στις προθέσεις του. Και τούτο, διότι, οι προθέσεις του τη συγκεκριμένη στιγμή δεν ήταν να «γυρίσει πίσω» και να ξύσει ανοιχτές πληγές, αλλά, να «φύγει μπροστά» και να ανοίξει δρόμο ενόψει των «διπλών εκλογών» του Μαΐου που πιθανότατα θα γίνουν «τριπλές», ώστε, έτσι, να υπάρξουν και να λειτουργήσουν τα αντίβαρα, τα αναχώματα και τα διλλήματα του ελληνικού συστήματος αξιών. Ο χώρος της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας (όπως της ευρωπαϊκής άλλωστε) έχει ηττηθεί και βάλλεται πανταχόθεν ως ο κυρίως ειπείν αυτουργός της σημερινής κατάστασης. Αυτό ακριβώς το κενό που δημιουργείται στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής και που για το ΠΑΣΟΚ (την ευρύτερη Κεντροαριστερά και το «κίνημα των 58»), ευθύνεται ο Ευ. Βενιζέλος έρχεται να καλύψει, τρόπον τινά, ο Λόγος και γενικότερα οι εμφανίσεις του Κ. Σημίτη. Ήγουν : ο πρώην πρωθυπουργός επιχειρεί να γεμίσει το «κενό» ή επί τω πρακτικότερω το άδειο «ρεζερβουάρ» του κ. Βενιζέλου, όστις, στρατηγικά «πήγε για μαλλί» (ανατρέποντας την κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά, μη κάνοντας καθοριστικό ελιγμό στην αφήγηση και στους στόχους συνέχισε την ίδια σκληρή πολιτική) και, τελικά, «βγήκε κουρεμένος»! Δεν γνωρίζουμε, βεβαίως, αν ο πρώην πρωθυπουργός θα καταφέρει να γεμίσει το «ρεζερβουάρ Βενιζέλου» ώστε, να επιτευχθεί η εκκίνηση όλων των εφεδρειών του με επιτυχία, αλλά, γνωρίζουμε ότι αν μετά απ’ όλα αυτά δεν επιτευχθεί ο αντικειμενικός στόχος, ο σημερινός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορεί να σταθεί πουθενά. Ακούει το Μαξίμου;..