Οι δύο Ελλάδες είναι παντού και παλεύουν καθημερινά. Ποια θα νικήσει;

07:20 7/8/2014 - Πηγή: Matrix24

Από την αρχή της κρίσης και από την υπαγωγή της Ελλάδας στο Μνημόνιο, έγιναν εμφανή τα αίτια της κρίσης. Εντρυφήσαμε όλοι στους λόγους που συνετέλεσαν σ' αυτόν τον εφιάλτη που ζει η χώρα μας από τον Απρίλιο του 2010, η συλλογική σκέψη και το θυμικό άλλαξε, όπως και οι ζωές μας.

Ταυτόχρονα, η κατανόηση των αιτιών της κρίσης έφερε στην επιφάνεια και τις δύο Ελλάδες: τη μία που εκπροσωπεί ό,τι μας έφερε ως εδώ και την άλλη, την

υγιή, που προσπαθεί να τα καταφέρει εναρμονιζόμενη σε ευρωπαϊκά πρότυπα και βιώσιμες μεθόδους ανάπτυξης.

Αυτές οι δύο Ελλάδες φάνηκαν παντού. Και παραμένουν ισχυρές, μάχονται σκληρά μεταξύ τους, προσπαθούν να επιβιώσουν η μία σε βάρος της άλλης, ενώ από την έκβαση αυτής της μάχης θα κριθεί το μέλλον της χώρας τις επόμενες δεκαετίες.

Όπως προαναφέρθηκε, αυτές οι δύο Ελλάδες είναι παντού. Σε όλους τους χώρους, σε όλες τις μορφές κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας. Σε όλες τις οικογένειες, σε όλα τα σόγια, σε όλα τα κόμματα.

Είδαμε την Ελλάδα του πελατειακού κράτους, την Ελλάδα των κολλητών, τη χώρα των πολιτικών που ακόμη και τώρα, με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν, προσπαθούν να κάνουν ρουσφέτια σε ημέτερους, σε δικά τους παιδιά, σε ειδικά εκλογικά ακροατήρια. Στον αντίποδα, η Ελλάδα ορισμένων, λίγων, σοβαρών μεταρρυθμιστών πολιτικών, οι οποίοι, ο καθένας από τη σκοπιά του και την ιδεολογία του, συγκροτούν τις λεγόμενες υγιείς δυνάμεις του τόπου.

Είδαμε κυβερνήσεις να πέφτουν όταν πήγαν (;) να τα βάλουν με τις τράπεζες. Είδαμε και κυβερνήσεις να τα δίνουν όλα στις τράπεζες.

Είδαμε επιχειρηματίες που εκμεταλλεύθηκαν την κρίση για να μειώσουν τους μισθούς των εργαζομένων τους και να περιορίσουν τα δικαιώματά τους. Και είδαμε κι άλλους, να κινητροδοτούν τους συνεργάτες τους και να αποδεικνύουν ότι έχουν αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης μιας επιχείρησης.

Διαπιστώσαμε την Ελλάδα εκείνων που, ακολουθώντας την πεπατημένη, πήραν τα λιγοστά -ή και περισσότερα- χρήματά τους και άνοιξαν ένα σουβλατζίδικο, μία καφετέρια, ένα μπαρ. Αλλά κι εκείνους που «την έψαξαν», έκαναν start-ups επιχειρήσεις πολεμώντας την γραφειοκρατία και προωθώντας την καινοτομία.

Είδαμε τους αγρότες που επίσης έψαξαν, βρήκαν πρωτοπόρες νέες καλλιέργειες, προώθησαν τη συμβολαιακή γεωργία και κέρδισαν μία αξιοπρεπή ζωή -κι ακόμα παραπάνω. Και εκείνους που περιμένουν ξανά να «βρέξει λεφτά» για να εισπράξουν αβρόχοις ποσί τις επιδοτήσεις τους. Αφού πρώτα κλείσουν και τις εθνικές οδούς γι' αυτό.

Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα και δείχνουν ότι, ακόμη και τώρα, η μεν παλιά Ελλάδα ζει και βασιλεύει στην πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία, η δε νέα Ελλάδα προσπαθεί να βρει στον ήλιο μοίρα και αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα που διαχρονικά την κρατούσαν στο περιθώριο.

Αυτή ακριβώς είναι και η πρόκληση του μέλλοντος: ποια από τις δύο Ελλάδες θα νικήσει. Όταν θα απαντηθεί αυτό το ερώτημα, οριστικά και αμετάκλητα, θα φανεί και σε ποιο ακριβώς μέλλον θα μπορούμε να ελπίζουμε (;) εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας.