«Οι μαθητές νιώθουν πως οι κόποι τους δεν έχουν αντίκρισμα»

«Η ψυχοσύνθεση του εφήβου είναι ιδιαίτερη από τη φύση της. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από μια διαρκή αναζήτηση, μιας και το άτομο δεν γνωρίζει πραγματικά τι θέλει να κάνει. Οι έφηβοι, όταν τελειώνει το καλοκαίρι, έχουν πάντα την αγωνία για την ερχόμενη χρονιά. Όταν ανατρέπονται τα δεδομένα και η αντίληψη που είχαν για την εκπαιδευτική πραγματικότητα, φυσικό είναι να γεννάται μια σύγχυση»επισημαίνει ο κ.Κανελλόπουλος. Προσθέτει πως η διαδικασία με την οποία το υπουργείο Παιδείας

επέλεξε να ανατρέψει το ισχύον καθεστώς στο λύκειο, φτάνοντας στο σημείο να ψηφίζει τις αλλαγές σήμερα και να τις εφαρμόζει αύριο στον αγιασμό, ενισχύει τη σύγχυση και το αίσθημα ανασφάλειας του παιδιού.

Στην ερώτησή μας για το κατά πόσο επηρεάζεται ο μαθητής από τις αλλαγές στο λύκειο, ο ειδικός κρατά αποστάσεις, σημειώνοντας πως δεν θα έχει απαραίτητα επιζήμιες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του παιδιού, καθώς δεν αντιδρούν όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο. «Αναμφισβήτητα οι διαρκείς εξετάσεις μπορούν να αποτελέσουν πηγή άγχους για πολλούς μαθητές αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα λέγαμε ότι αυτό λειτουργεί αντίστροφα, δηλαδή οι πολλές εξεταστικές δοκιμασίες επιμερίζουν και εν τέλει μετριάζουν το άγχος. Υπάρχει άλλωστε η πιθανότητα το μοντέλο του νέου λυκείου να είναι ελκυστικότερο από το παλαιότερο για πολλά παιδιά».

Το μείζον πρόβλημα όμως σύμφωνα με τον κ.Κανελλόπουλο, εστιάζεται στο εκπαιδευτικό σύστημα στο σύνολό του. «Οι παθογένειες της παιδείας και κυρίως το χαμηλό ποσοστό επαγγελματικής αποκατάστασης, γεννά στον έφηβο τη σκέψη ότι οι κόποι του δεν έχουν αντίκρισμα. Θεωρεί πως είναι μάταιο να καταβάλει προσπάθεια, όχι μόνο επειδή δε θα ανταμειφθεί αλλά και επειδή υπάρχει διάχυτη η εντύπωση ότι θα υπάρξουν μεγάλες τροποποιήσεις στο μοντέλο που προωθείται. Απότοκο αυτού είναι η δημιουργία ενός κλίματος αποστροφής του για την εκπαίδευση, το οποίο μπορεί να υποδαυλιστεί από το μεγάλο βαθμό απαιτητικότητας που διακρίνει το νέο λύκειο, εξαιτίας των συνεχών εξετάσεων.»

Για να γίνει αντιληπτή η παιδική ψυχοσύνθεση, ο ειδικός εστιάζει και σε έναν ακόμη παράγοντα, αυτόν του γενικότερου κλίματος ανασφάλειας της εποχής μας. Αναφέρει πως τα παιδιά δεν έχουν κανένα στήριγμα στην προσπάθεια που καταβάλλουν, για να μορφωθούν, μιας και η ατμόσφαιρα στο σπίτι της μέσης ελληνικής οικογένειας είναι ιδιαίτερα φορτισμένη, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης αλλά και οι καθηγητές βρίσκονται σε απίστευτα δυσχερή θέση, καθώς πλήττονται από τις μειώσεις μισθών, τις μετατάξεις, τις απολύσεις και κρίνεται εν αμφιβόλω αν έχουν τα ψυχικά αποθέματα όχι απλά να στηρίξουν τα παιδιά αλλά και να ανταποκριθούν στο νέο τους ρόλο, αφού η αναζήτηση κινήτρου από την πλευρά τους είναι ιδιαιτέρως δύσκολη στην παρούσα συγκυρία.

Keywords
Τυχαία Θέματα