ΟΙ ΖΗΤΩΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΗΣ ΚΟΥΤΡΑΣ...

07:23 11/8/2014 - Πηγή: Matrix24

Όπως σας υποσχέθηκα στο τελευταίο μου άρθρο σήμερα θα αναφερθώ στους "ζητωπόλεμους" και στο "επεισόδιο της Κούτρας". Τις πληροφορίες αντλώ από το εξαιρετικό βιβλίο της Λίνας Λούβη "Περιγέλωτος Βασίλειον". Η αλήθεια είναι ότι, επειδή βρήκα τον τίτλο ευρηματικό, ήθελα να γράψω ένα άρθρο για την σημερινή Περιγέλωτο Δημοκρατία. Έκτακτα γεγονότα όμως δεν μου το επιτρέπουν. Θα το κάνω μια άλλη φορά. Εξάλλου, ο τίτλος και μόνον ("περιγέλωτος δημοκρατία") με εξιτάρει. Και, ανυπερθέτως, θα το κάνω. Ας έρθουμε όμως στο επεισόδιο

της Κούτρας.Είναι μια ντροπιαστική σελίδα για την Ελλάδα και μόνον οι ασχολούμενοι επισταμένως με την Ιστορία τη γνωρίζουν αφού είναι καταχωρημένη στις υποσημειώσεις της. Βρισκόμαστε στα 1885. Σεπτέμβριος. Στην Αθήνα είχαμε κάθε μέρα διαδηλώσεις. Χιλιάδες λαού μαζεύονταν μπροστά στ' ανάκτορα και στο σπίτι του πρωθυπουργού Δηλιγιάννη απαιτώντας να κηρύξει τον πόλεμο στην Τουρκία. "Ζήτω ο πόλεμος", φώναζαν. Γι' αυτό κι έμειναν στην ιστορία ως "ζητωπόλεμοι".
Ο Δηλιγιάννης για να ξεφύγει από την πίεση κήρυξε επιστράτευση. Όμως ούτε πόλεμο μπορούσε να κάνει, γιατί θα τον έχανε, ούτε την επιστράτευση μπορούσε να ανακαλέσει, γιατί θα γελιοποιούνταν. Νόμιζε πως, με την απειλή του πολέμου, θα μπορούσε να πετύχει κάποια ανταλλάγματα. Η αντιπολίτευση χαρακτήριζε τη στάση του ως "ένοπλη επαιτεία" και "ειρηνοπόλεμο". Τελικά τη λύση έδωσαν οι "Μεγάλες Δυνάμεις", που απαίτησαν απ' την Ελλάδα ν' αφήσει τους λεονταρισμούς, επιβάλλοντάς της ναυτικό αποκλεισμό. Ο Δηλιγιάννης άρπαξε την ευκαιρία και παραιτήθηκε "ηρωικά". Στη θέση του η Βουλή εξέλεξε πρωθυπουργό τον Τρικούπη.

Κάποιοι κατώτεροι αξιωματικοί, οίτινες δυσφορούσαν με την ατιμωτική λύση του ναυτικού αποκλεισμού, αλλά και με τις δυσμενείς γι' αυτούς μεταρρυθμίσεις στο στράτευμα που θα ακολουθούσαν με την κυβερνητική αλλαγή, κατήγγειλαν τον Τρικούπη ως άνθρωπο των Άγγλων και επιχείρησαν να επισπεύσουν την επίθεση κατά της Τουρκίας. Έτσι τη νύχτα της 9ης Μαΐου 1886, την ώρα που ο Τρικούπης σχημάτιζε κυβέρνηση, εισέβαλαν στα οθωμανικά εδάφη της Θεσσαλίας για να δημιουργήσουν τετελεσμένα.

Το επεισόδιο προκάλεσε ενθουσιασμό στην Αθήνα. Όλα όσα επακολούθησαν όμως κάθε άλλο παρά χαροποίησαν τους ενθουσιώδεις θιασώτες του -έστω και σε μικρή κλίμακα- ελληνοτουρκικού πολέμου. Οι μάχες στο τουρκικό έδαφος διήρκεσαν περίπου πέντε ημέρες. Παρόλο που οι Έλληνες σημείωσαν αξιόλογες επιτυχίες, τελικά ένα τμήμα 280 ανδρών από το 5ο ευζωνικό τάγμα, μετά από τριήμερη μάχη υπό τη διοίκηση του ταγματάρχη Κ. Λώρη και αφού εγκαταλείφθηκε από το υπόλοιπο σώμα, παραδόθηκε στους Τούρκους, στην περιοχή της Κούτρας. Ωστόσο, μολονότι έγινε ανακωχή, οι Τούρκοι επί δεκαπέντε ημέρες διαπόμπευαν τους αιχμάλωτους Έλληνες στα χωριά της Μακεδονίας, φτάνοντας σχεδόν μέχρι τη Θεσσαλονίκη, προς εκφοβισμό των κατοίκων.

Η πράξη αυτή πλήγωσε βαθύτατα την εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων και προκάλεσε οργίλες αντιδράσεις. Δεν έχει τόσο σημασία να αναφερθούμε σ' αυτές όσο στην διαδικασία άρσης του αποκλεισμού που ακολούθησε τα γεγονότα της Κούτρας και ιδίως στο χειρισμό εκ μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι εφημερίδες διαμαρτύρονται επειδή οι ευρωπαϊκές Δυνάμεις ακολούθησαν τη Γερμανία στο ελληνικό ζήτημα και εκφράζουν την πίκρα και το παράπονό τους για τους εξευτελιστικούς όρους που επέβαλαν στην Ελλάδα.

Μάλιστα πρωτοσέλιδη γελοιογραφία της εφημερίδας "Άστυ" απεικονίζει τον Βίσμαρκ με τουρκική στολή να μάχεται εναντίον των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της συνοριακής συμπλοκής, ενώ απέναντί του ο εύζωνος φωτίζει με το φανάρι τη μορφή του Γερμανού αρχιγραμματέως. Η λεζάντα γράφει: Η αναγνώρισις του σιδηρού αρχιγραμματέως εις τα σύνορα.

Στο ίδιο πνεύμα και ο "Ρωμιός", επιστρατεύοντας για άλλη μια φορά όλα τα στερεότυπα που θέλουν την Ευρώπη να αδιαφορεί για τα δίκαια της Ελλάδας, επιτίθεται εναντίον των δυτικών Δυνάμεων για την άδικη συμπεριφορά τους απέναντι στην Ελλάδα: Και συ, Ευρώπη μας γελάς και πάντα ίδια είσαι / Και απορώ, μα το σταυρό, πως ως αυτή την ώρα / και άλλα δεν μας έστειλες εδώ θωρακοφόρα (...) Λοιπόν τι άλλο από 'μας, Ευρώπη απαιτείς / κι ακόμη απ' το λαιμό πιασμένους μας κρατείς; Η επίθεση επικεντρώνεται εναντίον της Γερμανίας, την οποίαν θεωρεί υπεύθυνη για όλα τα κακά που συνέβησαν στην Ελλάδα: Εσύ, βρε καγκελάριε των σαχλο-Γερμανών / συ εναντίον μας κινείς και γην και ουρανόν (...) εσύ, πανευγενέστατε της Δύσεως τραμπούκε, / παίζεις και πάλι πρόστυχο και βρωμερό παιχνίδι / και του κυρίου Γλάδστωνος του πάει ριπιπίδι...

Θα με ρωτήσετε, και δικαιολογημένα, γιατί αναφέρθηκα σε όλα αυτά; Νομίζω, πως η απάντηση είναι απλή: Επειδή ακούω πολλούς "ζητωπόλεμους" που ετοιμάζονται τον Σεπτέμβριο να διώξουν την τρόϊκα. Ήθελα λοιπόν να υπενθυμίσω το επεισόδιο της Κούτρας που η ελληνική στρατιιωτική ιστοριογραφία το αποσιωπά. Όπως και τότε έτσι και τώρα κουμάντο στην Ευρώπη κάνουν οι Γερμανοί. Πριν λοιπόν αρχίσουμε τις συμπλοκές να γνωρίζουμε, και να συνεκτιμήσουμε, όλα τα πιθανά ενδεχόμενα. Όχι, για να μην κάνουμε την συμπλοκή. Να την κάνουμε. Και 'γω την θέλω.

Αυτό που δεν μου αρέσει είναι να κάνω μετά από μια πιθανή αποτυχία τον Φασουλή (χαρακτηριστική φιγούρα, μαζί με τον Περικλέτο στον "Ρωμιό"), ο οποίος μετά απο τα γεγονότα που ακολούθησαν την Κούτρα και την άρση του αποκλεισμού προσβλέπει στη μεγάλη εκδίκηση που θα πάρουν οι Γάλλοι από τους Γερμανούς και δηλώνει ότι σε τέτοια περίπτωση με ...αναβρασμόν μεγάλον θα εγγραφή εθελοντής εις τους στρατούς των Γάλλων. Και δεν μ' αρέσει να κάνω τον Φασουλή επειδή Γάλλοι, δυστυχώς, στην ΕΕ δεν υπάρχουν - ο Ολάντ χορεύει στο σκοπό που του παίζει η Μέρκελ. Ούτε Άγγλοι -αυτοί θέλουν να φύγουν από την Ένωση. Μόνον Γερμανοί...