Πρόωρες κάλπες με μπλόφες και ζαριές

07:55 8/7/2014 - Πηγή: Matrix24

«Ξεχάστε τις εκλογές» διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνσή ο Αντώνης Σαμαράς. Λογικό. Σε μια χώρα στην οποία έχουν διεξαχθεί τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις σε παρατεταμένη οικονομική και κοινωνική κρίση, μάλλον πάει πολύ να γίνουν και πέμπτες εκλογές μέσα σε μια πενταετία. Ωστόσο, το τρενάρισμα τους μέχρι το 2016 φαντάζει απίθανο , δεδομένου ότι οι πρόωρες εθνικές εκλογών είναι σύνηθες φαινόμενο στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Και κυρίως

ορίζουν τη πολιτική ζωή είτε αυτές ξεδιπλώνονται ως σενάριο, είτε ως απειλή.

Υπό κανονικές συνθήκες δεν προκύπτει επίσπευσή τους μια και η κυβέρνηση, που έχει τις πρωτοβουλίες για τη διεξαγωγή τους, ούτε να κεφαλαιοποιήσει επιτυχίες έχει ούτε σπαράσσεται από ενδοκυβερνητικούς τριγμούς που επισύρουν την απώλεια της δεδηλωμένης. Εν προκειμένω, όμως, δεν μιλάμε για κανονικές συνθήκες. Όσο, κι αν η κυβερνητική πλειοψηφία, κουτσά στραβά βολεύεται με τους 152 βουλευτές, και όσο στη παρούσα σύνθεση της Βουλής εκείνοι που δεν επιθυμούν εκλογές είναι σαφώς περισσότεροι από εκείνους που τις επιδιώκουν, προκύπτουν άλλοι παράγοντες που μπορούν αν πυροδοτήσουν περαιτέρω πολιτική παραλυσία.

Καταρχήν το μη βιώσιμο χρέος απαιτεί ανανέωση της λαϊκής ετυμηγορίας,ενόψει της «δύσκολης» επερχόμενης συγκυρίας. Όσο κι αν οι δανειστές φρικάρουν στην ιδέα εθνικών εκλογών, τόσο πιο εμφατικά υποδεικνύουν ότι καμία διαπραγμάτευση μαζί τους δεν έχει ελπίδες αν δεν στηρίζεται σε ισχυρή λαϊκή εντολή. Κούρεμα, μείωση ή επιμήκυνση του χρέους με την πιθανότητα τρίτου μνημονίου, υπό τη παραλλαγή που θα ονομάζεται “δάνειο γέφυρα” ως το 2016, απαιτεί καταγραμμένη πολιτική νομιμοποίηση από εκείνους που θα εφαρμόσουν τους νέους δυσβάστακτους όρους του. Υπό αυτή την έννοια οι κάλπες φαντάζουν άμεσες, πριν την κατάθεση του προϋπολογισμού.τον Νοέμβριο.

Εξίσου σημαντικό παράγοντας για τη προκήρυξη εκλογών είναι η έναρξη της διαδικασίας ανάδειξης νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, πριν λήξει η θητεία του το Μάρτιο του 2015. Εδώ τα πράγματα είναι πιο ζόρικα μια και για την εκλογή του απαιτείται η υποστήριξη 180 βουλευτών. Η διαδεδομένη αίσθηση είναι τέτοια, μάλλον τεχνητή και επίπλαστη, πλειοψηφία δεν μπορεί να προκύψει δίχως εκμαυλισμό, πιέσεις και εκβιασμούς. Φαινόμενα που υπονομεύουν το ήθος στη δημόσια σφαίρα, υπονομεύουν τον ίδιο το θεσμό του Προέδρου και τη διαβρώνουν τη δημοκρατία γενικότερα.

Αναπόφευκτα , προβάλλει το “εμπνευσμένο” μακιαβελικό σχέδιο της αριστερής κυβερνητικής παρένθεσης. Σύμφωνα με το οποίο αν γίνουν εκλογές το φθινόπωρο και νικήσει, όπως αναμένεται, η αξιωματική αντιπολίτευση αυτή θα συγκροτήσει μια βραχύβια κυβέρνηση μειοψηφίας, ανοχής ή συνεργασίας με κάποιους πρόθυμους. Υπό τη προϋπόθεση φυσικά ότι, παρά το εκλογικό μπόνους, δεν θα καταφέρει να συγκροτήσει την απαιτούμενη προεδρική πλειοψηφία των 180. Τότε, το Μάρτιο του 2015 η ΝΔ θα μπορέσει να προκαλέσει ξανά εκλογές , με την ελπίδα να κερδίσει και να εκλέξει με τους συμμάχους της πρόεδρο, καθώς θα απαιτούνται πλέον μόλις 151 βουλευτές.

Το σενάριο αυτό πέρα από τραβηγμένο από τα μαλλιά , μπάζει και από παντού . Τίποτα δεν προεξοφλεί ότι μία κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει σύντομα, υπό τις υποτιθέμενες ισχυρές πιέσεις εταίρων και δανειστών. Αντίθετα , εξ αιτίας αυτών των εξαναγκασμών η εκβιαστική προσφυγή σε πρόωρες κάλπες την ερχόμενη Άνοιξη μπορεί να αναδείξει ένα ρωμαλέο και πλειοψηφικό πολιτικό υποκείμενο που θα αντιμετωπίσει την ιστορική πρόκληση και συμβολικά στο πεδίο του ήθους και χρήσιμα στο απαιτητικό εκείνο της εθνικής διαχείρισης.

Δημιουργείται έτσι το ερώτημα αν ο πρωθυπουργός, που κρατάει το μαχαίρι και το καρπούζι στις επιλογές που αφορούν τις πολιτικές εξελίξεις, θα αποδεχθεί κυνικές εισηγήσεις, θα υποκύψει σε εύκολες μπλόφες και θεαματικές ζαριές που προμηνύουν μια ηρωική εκλογική του έξοδο ή θα εξασφαλίσει την περιλάλητη σταθερότητα μαζί με τον έπαινο της κοινωνίας τηρώντας τις υγιείς λειτουργίες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας; Για απαντήσεις, αναμονή ως το φθινόπωρο.