Σαράντα χρόνια από το Πολυτεχνείο

08:26 15/11/2013 - Πηγή: Matrix24

Πριν 40 χρόνια. Ώρα 2 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου 1973. Τα τανκς πλησιάζουν «Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το λαό… Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις…» φωνάζουν οι εκφωνητές από τον αυτοσχέδιο ελεύθερο ραδιοπομπό των φοιτητών, καταγγέλλοντας στον Ελληνικό λαό την ανίερη πράξη του δικτάτορα Παπαδόπουλου να διατάξει τα στρατευμένα νιάτα της χώρας να

χτυπήσουν τους άοπλους εξεγερμένους φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές που ενωμένοι με τον αδούλωτο λαό ύψωναν στο Πολυτεχνείο φωνή, ψυχή και σώμα ενάντια στη καταπίεση της χούντας των συνταγματαρχών.

Ενάντια στο ξενοκίνητο, ξενόδουλο, φασιστικό και διεφθαρμένο καθεστώς που επί έξι χρόνια έγραφε μαύρες σελίδες στην Ιστορία του τόπου. Που ποδοπατούσε με βαρβαρότητα κάθε ατομικό και πολιτικό δικαίωμα και βίαζε ξεδιάντροπα κάθε έννοια ελευθερίας. Που σμπαράλιασε και ακύρωσε το σύνταγμα, απαξίωσε τους νόμους, εξευτέλισε τους θεσμούς. Που υπό τη απειλή των όπλων και των ερπυστριών έδεσε χειροπόδαρα την ελληνική κοινωνία και έβαλε στο γύψο τη δημοκρατία της χώρας, ενώ παρακολουθούσε, συλλάμβανε φυλάκιζε, βασάνιζε, εξόριζε ανελέητα κάθε δημοκράτη πολίτη που αντιστεκόταν.

Ήδη από τις αρχές εκείνης τη χρονιάς η χούντα μπαίνοντας στον έκτο χρόνο της βάναυσης και εκφοβιστικής δεσποτείας της, κάτω από την επιταχυνόμενη ανάπτυξη της λαϊκής αντίθεσης από όλα τα στρωμάτων του λαού, επέτρεψε στον εαυτό της μια διαδικασία δήθεν ήπιας φιλελευθεροποίησης του ολοκληρωτικού της καθεστώτος. Ξεκίνησε να αποφυλακίζει κάποιους πολιτικούς κρατούμενους, ήρε μερικώς τη λογοκρισία, έδωσε υποσχέσεις για σύνταγμα και εκλογές-φυσικά στα μέτρα της. Παράλληλα μετρίασε τον ασφυκτικό της έλεγχο στα Πανεπιστήμια , όπου από το Απριλιανό πραξικόπημα του 1967 είχε απαγορεύσει τις φοιτητικές εκλογές, έστελνε υποχρεωτικά να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία τους δημοκράτες φοιτητές, επέβαλλε εγκάθετους στις ηγεσίες των φοιτητικών συλλόγων και στην Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας.

Ωστόσο, οι ψευτοδημοκρατικές της μεταρρυθμίσεις δεν δημιούργησαν αυταπάτες στο φοιτητόκοσμο, τη νεολαία και κατ’ επέκταση σε ολόκληρο το σκληρά δοκιμαζόμενο ελληνικός λαό που διεκδικούσε την αποτίναξη του ολοκληρωτικού ζυγού και την επάνοδο μιας γνήσιας δημοκρατίας. Αίτημα που συμπυκνώθηκε στο σύνθημα «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία». Σύνθημα που έδινε κουράγιο, χάριζε τόλμη, πλημμύριζε με υπερηφάνεια και συγκίνηση όλους τους Έλληνες που το ακούγανε να το βροντοφωνάζουν οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», που οχυρώθηκαν μέσα σχολή του Πολυτεχνείου επί της οδού Πατησίων, εκείνο τον Νοέμβρη του 1973. Σύνθημα ασυμβίβαστης πάλης και διεκδίκησης κάθε λαού για Ελευθερία – Ισότητα – Δημοκρατία – Κοινωνική Δικαιοσύνη, κίνητρο αγώνα για έναν κόσμο καλύτερο..

Σαράντα χρόνια πριν. Ώρα 3 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου 1973. «Φαντάροι, είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας» φωνάζουν σπαρακτικά οι εκφωνητές του φοιτητικού ραδιοσταθμού. Το τανκ που βρίσκεται απέναντι από την κεντρική πύλη, οπισθοχωρεί λίγο και μετά πέφτει με λυσσαλέα ορμή πάνω της. Γκρεμίζει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου κι ας είναι πάνω στα κιγκλιδώματα φοιτητές. Πολλά κορμιά καταπλακώνονται κάτω από τις ερπύστριες . Ρίχνονται ριπές πυροβόλων. Στρατός. ΛΟΚατζήδες και αστυνομικοί μπαίνουν στο προαύλιο. Οι φοιτητές προσπαθούν να διαφύγουν, αλλά δέχονται άγριες επιθέσεις από τα όργανα καταστολής της χούντας που πραγματοποιούν αθρόες συλλήψεις, επιδίδονται σε μαζικούς , βίαιους ξυλοδαρμούς και εν ψυχρώ δολοφονίες όλη τη νύχτα. Εκατοντάδες οδηγούνται στην Ε.Σ.Α όπου βασανίζονται φρικτά. Η χούντα των συνταγματαρχών καταπνίγει βάναυσα την εξέγερση του Πολυτεχνείου, βάφει με αίμα αθώων νέων τον ανατριχιαστικό αυταρχισμό και τον ισοπεδωτικό ολοκληρωτισμό της. Και ταυτόχρονα με το βδελυρό έγκλημα της σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της. Για να δικαιωθεί η θυσία των ηρωικού μαρτύρων της ελευθερίας και της δημοκρατίας που έχει πλέον περάσει στην ιστορία και παραμένει βαθειά χαραγμένη στις καρδιές και στις μνήμες του λαού ως το σύμβολο αντίστασης και έμπνευση αγώνα για τις νέες γενιές.