ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

09:30 1/7/2012 - Πηγή: Matrix24

Αναγνωριστικές βολές Πάγκαλου!

«Στην… μπούκα!», κατά το κοινώς λεγόμενον, έχει, ως φαίνεται, ο άρτι επιστρέψας Θ. Πάγκαλος, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλο. Και, είναι σαφές, αυτή – τούτη η συμπεριφορά δεν αποτελεί, κάποιας μορφής, νεόκοπη στάση: από παλαιά, όλοι στην ηγετική πυραμίδα του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζουν για την κακή χημεία των δυο ανδρών και, μάλιστα, η σχετική ανεκδοτολογία

έκανε, λίαν συχνάκις, αναφορά στο: «ότι δυο εύσωμοι και, εξίσου, πληθωρικοί άνδρες, δεν χωράνε στον ίδιο κόμμα»!

Παρ’ όλα αυτά, όμως, η στάση του κ. Πάγκαλου είναι εντελώς πολιτική και γραμμική, καθώς, αφενός, εκφράζει το αυτονόητο σε σχέση με την «χαμηλή πολιτική» και ουδετερότητα που κρατάει, ουσιαστικά, ο κ. Βενιζέλος απέναντι στην «Κυβερνητική συνεργασία» και, αφετέρου, επιχειρεί να σταθμίσει και να μετρήσει τις αντοχές που έχει το «άλλο μέτωπο», – ήγουν: το πρότερον ΠΑΣΟΚ, που μετά και την «φυγή» του Γ. Παπανδρέου αναζητείται στη… διασπορά.

Ως εκ τούτου, γίνεται ξεκάθαρο το μήνυμα: ουδείς -παλαιός ή καινούργιος συντελεστής- είναι διατεθειμένος ν’ αφήσει το «όλον ΠΑΣΟΚ», (ή ότι έχει απομείνει, δηλαδή, απ’ αυτό!), στα χέρια του κ. Βενιζέλου και της ηγετικής ομάδας που, ο ίδιος και οι στενοί του συνεργάτες, επιχειρούν να μορφοποιήσουν.

Και αν μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί επισήμως «αντίπαλoν δέος» και πόλος που να εκφράζει, τρόπον τινά, την «άρνηση» και την «αντίσταση» στην μεταλλαγή και το νέο status είναι, διότι, την κεντρική θέση στην «πολιτική ατζέντα» έχουν οι εξελίξεις, εν πολλοίς, στον ευρωπαϊκό χώρο και η μερική, έστω, σταθεροποίηση της χώρας. Ωστόσο, όμως, όταν …«το νερό εισέλθει στ’ αυλάκι» και ο άξονας γυρίσει ξανά προς το εσωτερικό, τότε θα ανοίξουν «οι ασκοί του Αιόλου» και, ότι μέχρι αυτή – τούτη την στιγμή «καταπιέζεται», θα ξεχυθεί με δύναμη προς τα έξω.

Όθεν: ο κ. Βενιζέλος θα πρέπει να ετοιμάζεται για την αντεπίθεση που θα εξαπολύσει το «άλλον ΠΑΣΟΚ» με την πρώτη καλή ευκαιρία που θα βρει μπροστά του. Και, βεβαίως, θα πρόκειται για συντεταγμένη επίθεση, διότι, είναι η τελευταία ευκαιρία ορισμένων να επιβιώσουν και να εκφραστούν πολιτικά.

Πιο μετά και, πάντως, αφού θα έχει αλλάξει οριστικά ο χάρτης των πολιτικών συσχετισμών στην Ελλάδα, ίσως, να είναι αργά για να εκδηλωθεί και να εκφραστεί. Έτσι, λοιπόν, όσοι έχουν επενδύσει στο ΠΑΣΟΚ και θεωρούν ότι το, πάλαι ποτέ, γηραιό κίνημα θα συνεχίσει να υπάρχει θα «πιέσουν» την κατάσταση κατά το δοκούν. Αν τώρα, ασφαλώς, από αυτή την μάχη το ΠΑΣΟΚ δεν επανεύρει τα αντανακλαστικά του και δεν μπορέσει να συνθέσει εκ νέου, τότε θα αρχίσουμε να μιλάμε, πλέον, για έναν καθολικό μετασχηματισμό του κεντροαριστερού χώρου, μηδέ …του ΣΥΡΙΖΑ εξαιρουμένου (!), που δεν είναι κι ολότελα συμπαγής.