ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

07:55 31/5/2012 - Πηγή: Matrix24

Ο Τ.Σ Έλιοτ και το ΠΑΣΟΚ!

Τον γνωστό στίχο του Τ.Σ. Έλιοτ «Στο τέλος μου είναι η αρχή μου» (από τα εκπληκτικά « Τέσσερα Κουαρτέτα»), ανακάλυψαν, ως φαίνεται, εσχάτως στο ΠΑΣΟΚ και έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι… και μετά τον θάνατο (!), ζωή υπάρχει. Ειδικότερη, μάλιστα, προσπάθεια κάνει ο πρόεδρος του κόμματος Ευ. Βενιζέλος που, σαν άλλος ημίθεος του λόγου, επιχειρεί να αφηγηθεί κάπως εξεζητημένα, βεβαίως, τη «νέα αρχή» του κινήματος. Και,

ασφαλώς, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αφηγηθεί, διότι, η «πολιτική» απόκαμε (!), και είπε να χαλαρώσει δεόντως. «Μην φανταστείτε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, γνωστά στελέχη του ΠΑΣΟΚ!» είπε, τονίζοντας κάπως την σημασία των λέξεων, ο κ. Βενιζέλος αλλά, – φευ – δεν προέταξε κάτι για αυτά – τούτα τα «άγνωστα στελέχη» που θα ανατρέψουν το κλίμα και θα αποχαρακτηρίσουν την εύθραυστη κατάσταση που επικρατεί στον περιβάλλοντα κομματικό χώρο.

Και δεν προέταξε κάτι συγκεκριμένο όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά, γιατί απλά… «νέα και άγνωστα στελέχη» δεν υπάρχουν: ο πολύχρονος κυβερνητισμός (sic) του ΠΑΣΟΚ, καθώς, και η ατελείωτη μάχη για τον έλεγχο των συσχετισμών δυνάμεων και την νομή της εξουσίας, βάθυναν τόσο πολύ στο εσωτερικό μέτωπο του κόμματος, ώστε, κάθε λόγος για «αξιόμαχη εφεδρεία» είναι ολότελα υποκριτικός. Ήγουν: οι θρυλικοί «τριαντάρηδες» του κ. Βενιζέλου δεν είναι απλώς μια θεαματική πομφόλυγα, αλλά πολύ περισσότερο, μια Δονκιχωτική παρόρμηση και παραίσθηση. Και τούτο, διότι, οι «τριαντάρηδες» και δη οι αξιόμαχοι, που θα μπορούσαν, δηλαδή, να συμμετάσχουν σε μια μελλοντική κυβέρνηση είναι είδος υπό εξαφάνιση στο ΠΑΣΟΚ. Ή (επί τω καλύτερω), αν υπάρχουν, είναι πολλάκις χειρότεροι από τους αυτόφωτους «παλαιούς γνωστούς» που συνηθίσαμε.

Αυτό ισχύει, διότι, οι «νέοι και άγνωστοι» του ΠΑΣΟΚ δεν προσπάθησαν ποτέ σοβαρά να εκφράσουν πολιτικό λόγο: απλώς βολεύονταν «μέσα στην κατάσταση» και χωρίς διάθεση ρήξης ήταν το, κυρίως ειπείν, «άλλοθι» και «ουρά» των πραγματικών πολιτικών συνθηκών. Όθεν: έδιναν μάχες οπισθοφυλακής και ως εκ τούτου, επουδενί δεν μπορούν να σταθούν αξιόμαχα στην «πρώτη γραμμή». Περί άλλων, λοιπόν, τυρβάζει, ο κ. Βενιζέλος όταν κάνει τέτοιου είδους επισημάνσεις και αναγωγές: ομιλεί ουσιαστικά για ένα νέο, αλλά,… «δικό του» ΠΑΣΟΚ που, ως εκ θαύματος, θα γεννηθεί από παρθενογέννηση. Αυτό – τούτο, όμως, δεν αποτελεί πολιτική με σοβαρά νοήματα και περιεχόμενα, αλλά «εικαστική υπόθεσις» που αποσιωπεί το «τώρα» και μυθοποιεί το «μέλλον». Από τέτοια, ωστόσο, είμαστε ήδη πλήρεις. Το «φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ» έχει φροντίσει, τρόπον τινά, αρτιότερα για το «εικαστικό» κομμάτι της πολιτικής. Οπότε, για το ΠΑΣΟΚ απομένει μόνο να δει το στίχο του ευαγγελιστή Έλιοτ από την ανάποδη!