Στην αντεπίθεση ο Σαρκοζί για τους τηλεφωνικούς κοριούς

21:11 21/3/2014 - Πηγή: Matrix24

Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, ο οποίος παραμένει αντιμέτωπος με μια σειρά ερευνών για υποθέσεις στις οποίες φέρεται να εμπλέκεται, έσπασε τη σιωπή του δύο ημέρες πριν διεξαχθούν οι δημοτικές εκλογές, οι οποίες είναι οι πρώτες επί της προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ και θεωρούνται μια κρίσιμη δοκιμασία για τον Σοσιαλιστή πρόεδρο.

Ο Σαρκοζί κατήγγειλε στο άρθρο-πολεμική

του ότι «ποδοπατούνται οι ιερές αρχές της Δημοκρατίας με πρωτοφανή βία και μια χωρίς προηγούμενο ασυνειδησία», αναφερόμενος στις παρακολουθήσεις. Έστρεψε τα βέλη του ενάντια στο δικαστικό σώμα, τα μέσα ενημέρωσης, την κυβέρνηση. Παραλλήλισε την πρακτική των υποκλοπών των επικοινωνιών του με εκείνες της υπηρεσίας πληροφοριών της Ανατολικής Γερμανίας: «δεν πρόκειται για απόσπασμα του φιλμ Οι Ζωές των Άλλων για την Ανατολική Γερμανία και τις δραστηριότητες της Στάζι. Πρόκειται για τη Γαλλία», έγραψε.

Ο πρόεδρος Ολάντ χαρακτήρισε τη σύγκριση της Γαλλίας «με δικτατορίες» που έκανε ο Σαρκοζί στο άρθρο του «αφόρητη».

Ο πρώην πρόεδρος, που σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές θέλει να επιστρέψει στο πολιτικό προσκήνιο έγκαιρα για τις προεδρικές εκλογές του 2017, επιτέθηκε άμεσα στην κυβέρνηση. «Ποιους κοροϊδεύουν;» διερωτήθηκε στο άρθρο του, ισχυριζόμενοι πως «ο υπουργός Εσωτερικών δεν ήταν ενήμερος, παρά τις δεκάδες των αστυνομικών που ασχολούνταν με την περίπτωσή μου;».

Ο υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς απάντησε σχολιάζοντας ότι ο Σαρκοζί μοιάζει να «έχει καταληφθεί από ένα είδος λύσσας και θέλει να καταστρέψει τα πάντα για να προστατευθεί ο ίδιος», μιλώντας στον ιδιωτικό ραδιοσταθμό Ερόπ 1. Προφανώς ο Σαρκοζί δικαιούται να επικαλείται «το τεκμήριο της αθωότητας, δεν είναι όμως υπεράνω των νόμων», πρόσθεσε. Επισήμανε ότι ο ίδιος δεν ήταν ενημερωμένος για τις παρακολουθήσεις, αφού αυτό θα παραβίαζε την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, καθώς και ότι οι αστυνομικοί που πραγματοποιούσαν τις υποκλοπές και απομαγνητοφωνούσαν τις παρακολουθήσεις εργάζονται υπό τις εντολές ανεξάρτητων δικαστών, όχι του υπουργείου του.

Η υπουργός Δικαιοσύνης Κριστιάν Τομπιρά απάντησε και εκείνη, με άρθρο της που αναρτήθηκε στον ιστότοπο Rue89, επισημαίνοντας ότι η Γαλλία «ταπεινώνεται βάναυσα» από τη σύγκριση αυτή του Σαρκοζί. «Σε ένα κράτος δικαίου, η εφαρμογή του νόμου που προβλέπει τις παρακολουθήσεις από ανεξάρτητους δικαστές» και αυτές «δεν μπορούν να συγκριθούν με πρακτικές που εφαρμόζονται από αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα», τόνισε.

Στις τάξεις της γαλλικής δεξιάς, μόνον ο πολύ στενός κύκλος φίλων και συμμάχων του Σαρκοζί ενέκρινε την παρέμβασή του. Αντιθέτως, σημαίνουσες προσωπικότητες της συντηρητικής παράταξης όπως ο Αλέν Ζιπέ, ή ο Ζαν-Πιερ Ραφαρέν απέφυγαν να κάνουν οποιοδήποτε σχόλιο.

Ο πρόεδρος του κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) του Σαρκοζί, ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, χαιρέτισε την παρέμβαση του Σαρκοζί εκτιμώντας ότι το άρθρο του ήταν «μια απαραίτητη απάντηση» από τον «πρώην αρχηγό του κράτους», αφού «δέχεται επιθέσεις» αλλά «όταν ίδιος αντεπιτίθεται, χαρακτηρίζεται ως υπερβολικά βίαιος».

Ο επικεφαλής του Αριστερού Μετώπου Ζαν-Λικ Μελανσόν, σχολιάζοντας το άρθρο Σαρκοζί έκανε λόγο περί «κήρυξης πολέμου», ο οποίος όμως «ουδόλως με ενδιαφέρει».

Στην αρχή του άρθρου του ο Νικολά Σαρκοζί αναφερόμενος στο γεγονός ότι επέλεξε μια εφημερίδα και όχι π.χ. μια τηλεοπτική συνέντευξη για να παρέμβει, ανέφερε ότι θέλησε να χρησιμοποιήσει «τον γραπτό λόγο και όχι την εικόνα», διότι ήθελε να προκαλέσει «τη σκέψη, όχι το συναίσθημα».

Πάντως οι σφοδρές αντιδράσεις που προκάλεσε και ο σάλος στον πολιτικό κόσμο έδειξαν ότι η παρέμβασή του αυτή μάλλον δεν αποδείχθηκε και τόσο επιτυχημένη όσον αφορά το να μην προκαλέσει «το συναίσθημα».

Η σύγκρουση ξέσπασε ενώ πλέον ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τις δημοτικές εκλογές στη Γαλλία κι ενώ η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση της CSA ειδικά για το Παρίσι φέρει τη δεξιά να προηγείται κατά μια μονάδα των Σοσιαλιστών (39% έναντι 38%). Αρκετοί διερωτώνται αν η επίθεση αυτή του Σαρκοζί θα βοηθήσει το κόμμα του, ή θα σπρώξει τους Γάλλους να ψηφίσουν λευκό, απηυδισμένοι από την πολιτική.