ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ - ΠΑΤΡΩΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ Η ΣΠΑΤΑΛΗ

07:28 16/7/2014 - Πηγή: Matrix24

Τόσος θάνατος μαζεμένος όσος στην εθνική οδό Κορίνθου - Πατρών δεν θα πρέπει να υπάρχει. Πουθενά. Όχι στην Ελλάδα, στον κόσμο ολόκληρο. Πινακίδες αμέτρητες, ανά δύο τρία χιλιόμετρα, σε προειδοποιούν: Προσοχή κίνδυνος. Μεγάλος κίνδυνος. Μεγάλη επικινδυνότητα. Στα επόμενα δύο χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα. Στα επόμενα τρία χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα. Στα επόμενα πέντε. Στροφές επικίνδυνες. Προσοχή. Προσοχή ...ο θάνατος παραμονεύει. Παντού. Στο επόμενο χιλιόμετρο, στην επόμενη στροφή. Στην άλλη λωρίδα,

στο αντίθετο ρεύμα. Μπροστά σου. Έξω από την Κόρινθο, στο Κιάτο, στο Ξυλόκαστρο, στο Διακοφτό, στην Ακράτα, στη στροφή για τα Καλάβρυτα, στο Αίγιο, πριν ή μετά τα διόδια για το Ρίο.

Παντού κίνδυνος. Παντού προσοχή για θανατηφόρα ατυχήματα. Αυτός δεν είναι δρόμος. Το τρενάκι του τρόμου είναι. Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες. Φτάνεις στον προορισμό σου και το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι να κάνεις είναι να πας στην εκκλησία ν' ανάψεις μια λαμπάδα που σώθηκες. Να κάνεις το σταυρό σου και να ευχαριστήσεις το Θεό που σου επέτρεψε να ζήσεις.

Όσοι έχετε κάνει τη διαδρομή θα συμφωνείσετε μαζί μου πως τέτοια και τόσο φοβιστική ατμόσφαιρα σε δρόμο είναι πρωτοφανής. Ξεκινάς να πας ας πούμε από την Αθήνα στο Αγρίνιο και το μόνο πράγμα που σκέφτεσαι είναι όχι το πόσες ώρες θα κάνεις, αλλά αν θα φτάσεις. Οδηγείς, βλέπεις τις πινακίδες και το μόνο που αναρωτιέσαι είναι αν θα τα καταφέρεις να βγεις ζωντανός απ' αυτή την ...κούρσα θανάτου. Στην εθνική οδό, τρόπος του λέγειν εθνική, Αθηνών - Κορίνθου δεν κάνεις ταξίδι, σε διαγωνισμό επιβιώσης συμμετέχεις.

Τόσος θάνατος μαζεμένος πουθενά αλλού. Αλλά και τόση βλακεία, συμπυκνωμένη σε 100 χιλιόμετρα, επίσης πουθενά αλλού. Βλακεία απίστευτη. Απύθμενη. Εξοργιστική. Εντάξει οι εκφοβιστικές πινακίδες. Μα, να είναι όλες, μα όλες, γραμμένες στα ελληνικά; Ούτε μια μετάφραση σε μια ξένη γλώσσα για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζεις. Θα ήθελα να ξέρω αυτοί οι (μάλλον νοσηροί) εγκέφαλοι που παίζουν με τα νεύρα μας δεν σκέφτηκαν πως σ' αυτό το δρόμο κυκλοφορούν και ξένοι.

Τουρίστες, επισκέπτες, επαγγελματίες, οδηγοί φορτηγών που κάνουν τη διαδρομή τι θα σκέφτονται βλέποντας αυτές τις μεγάλες κίτρινες πινακίδες; Δεν θα αναρωτιούνται τι γράφουν; Δεν θα θέλουν να μάθουν μήπως είναι κάτι που τους αφορά; Πρέπει να ξέρουν ελληνικά για να οδηγήσουν σε μια εθνική οδό; Γιατί, όσο κι αν αυτό το πράγμα δεν είναι εθνική οδός εν τούτοις τυπικά είναι εθνική οδός. Είναι η δυτική πύλη εισόδου στη χώρα μας από την οποίαν διέρχονται εκατοντάδες χιλιάδες, ενδεχομένως και εκατομμύρια, οδηγοί κάθε χρόνο.

Κανείς δεν τους σκέφτηκε αυτούς; Κανείς δεν τους υπολογίζει; Τους είναι αδιάφορο αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν; Είναι παιδιά ενός άλλου, κατώτερου, Θεού; Γι' αυτούς δεν ισχύει το «προσοχή» και ο «μεγάλος κίνδυνος»; Αυτοί δεν πρέπει να ξέρουν πως «στα επόμενα δύο, τρία, πέντε χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα»; Όσοι έστησαν τα ...τρόπαια θανάτου στην εθνική οδό ενδιαφέρονται να ζήσουν μόνον οι Έλληνες και οι ξένοι να πάνε και να μην γυρίσουν; Καλά να πάθουν που ήρθαν στη χώρα μας; Τόση, μα τόση βλακεία;

Και εντάξει να δεχτώ πως υπάρχει γαϊδουριά, απανθρωπιά και αναισθησία. Δεν σκέφτηκε κάποιος πως η Κορίνθου - Πατρών που είναι, έστω και κατ' ευφημισμόν, εθνική οδός ανακατασκευάζεται με κοινοτικά κονδύλια; Το γεγονός ότι τα έργα που γίνονται είναι συγχρηματοδοτούμενα δεν συνεπάγεται και κάποιες υποχρεώσεις έναντι των πολιτών των άλλων κρατών - μελών που συνεισφέρουν για να γίνουν; Έστω να προστατεύσουμε τη ζωή τους όταν οδηγούν σ' αυτόν το δρόμο. Έστω να τους προειδοποιήσουμε για τον κίνδυνο που διατρέχουν. Αυτό το ελάχιστο, ως υποχρέωση, δεν το σκέφτηκε κανείς;

Εγώ πάντως, αν ήμουν κοινοτικός αξιωματούχος ή ακόμη και απλός πολίτης θα ζητούσα να σταματήσει η κοινοτική χρηματοδότηση ενός τέτοιου έργου. Θα προσέφευγα στα δικαστήρια και θα απαιτούσα αποζημίωση ακόμη και για παράλειψη προειδοποίησης κινδύνου και όχι μόνον για άνιση μεταχείριση.

Τόσος θάνατος μαζεμένος,τόση βλακεία συμπυκνωμένη, αλλά και τόση σπατάλη και πιθανώς διαφθορά σ' έναν δρόμο δεν θα πρέπει να υπάρχει πουθενά. Και εξηγούμαι: αν οι εκατοντάδες εκφοβιστικές κίτρινες πινακίδες είναι το ένα πρόβλημα και το γεγονός ότι είναι γραμμένες μόνον στα ελληνικά το δεύτερο, το τρίτο πρόβλημα είναι οι δεκάδες χιλιάδες σημάνσεις, οι μικρές και μεγάλες πινακίδες, οι οδοδείκτες, οι κώνοι, οι πλαστικές και παφλένιες υποδείξεις, τα κοντάρια, οι στύλοι και ό,τι άλλο ενημερωτικό οδικό υλικό υπάρχει. Είναι τόσα πολλά τα σήματα που σκέφτομαι πως θα πρέπει να κοστίζουν περισσότερο από τα χωματουργικά έργα και την άσφαλτο. Σε 100 χιλιόμετρα δεν θα είναι υπερβολή αν πούμε πως υπάρχουν 100.000 κάθε τύπου προειδοποίησης και προστασίας!

Είναι τόση η υπερβολή που σε κουράζει. Overdose σήμανσης παθαίνεις. Εμένα δεν με κουράζει απλώς, αλλά και με προβληματίζει. Πείτε με καχύποπτο, αλλά αυτή η υπερβολική δόση δεν μου κάθεται καλά. Θα ήθελα να μάθω ποιός προμηθεύει όλο αυτό το υλικό. Υπάρχουν εταιρείες που κατασκευάζουν το απίστευτο, και εν πολλοίς αχρείαστο, αυτό σηματομάνι; Και πόσες; Μία, δύο τρεις; Είναι ξένες; Είναι ελληνικές; Μήπως, έστω και αφανώς, συμμετέχουν ή έχουν συμφέροντα κρατικοί αξιωματούχοι; Πολιτικοί ή υπηρεσιακοί; Εν ενεργεία ή πρώην; Του παλαιού ΥΠΕΧΩΔΕ; Του υπουργείου Μεταφορών; Αυτό το overdose σήμανσης πάντως δεν μπορεί να είναι αθώο. Και νομίζω πως πρέπει να ελεγχθεί. Και καλόν είναι ο επί των Δημοσίων Έργων αρμόδιος υπουργός Χρυσοχοΐδης να το ελέγξει. Ποιός ξέρει, μπορεί να και να πιάσει τριχωτό λαυράκι...